(in de sneeuw van onlangs)
het bijna ingetogen
samengaan in stilte
met slechts het kraken
van vers gevallen sneeuw
onder twee paar voeten
als lang verzwegen taal
die zo veelzeggend kan zijn…
Hoe heimelijk mijn geweten zich
ook keert tegen het nachtelijk
heenkomen van mijn gaan, schuifel
ik in het bedreven zijn als een
ontzielde Samaan ( 1 ) doch met het weten
van een berooide Brahmaan ( 3 ) die dan
tóch edel van geest tot de hoogste kaste behoort.…