't Gevoel bij een herdenking is gemengd
Wanneer ze 40 jaar na overlijden
Muziektheater aan je leven wijden
Dat zelfs diverse keren wordt verlengd
Nu Paul en Thomas niet meer samenblijven
Weet niemand nog of zij zullen beklijven…
Ik, zijn vader, en ons kind
De kinderwagen hadden we moeizaam voortbewogen
Ik hoop dat we samenblijven, zei ik
Het was toen dat ik angst zag,
ook in jouw ogen…
Jij mag ons hebben deze week, helemaal verzinnen
en daarna ik, co-ouderschap van de verbeelding
Ik geef een nachthemd mee om me gauw aan te
denken als je mijn tepel niet meer weet, vergeet hoe hij
soms op de bedrand valt, verstart. Een sjaal om voor
mijn mond te knopen als het trekken van mijn
bovenlip, trillen van mijn linkermondhoek je…
werden lieve woorden gezegd
ja, ik genoot van de bloemenpracht
ja, de muziek was helder, heel zacht
alleen, dat ben ik zeker niet
alleen, dat zal jij nooit meer zijn
alleen, maar zeker niet eenzaam
alleen zijn geeft rust, ik kijk door het raam
samen, zullen we straks weer zijn
samengesmolten, innig samenzijn
samen zweven in het heelal
samenblijven…
Toch hoop ik dat we altijd samenblijven.
Voor geen kunstoog zou ik je willen ruilen.
Samen met jou kan ik voluit blijven lachen.
Het lachen staat me nader dan het huilen.…
Ik verwijt je niets mijn liefste
Je bent niet anders dan de anderen
Net als hen begreep je te laat
Dat ik slechts vluchtte voor mezelf
Want niet vluchten maakt me bang
Bang voor het onbekende
En samen samenblijven heeft geen zin
Als je niet vlucht met mij in mij
En omdat jouw zwakte en wrange onmacht
De lijnen van mijn lichaam niet…
jaren kopen
Kleine handen op een strand
Bewaren schelpen voor later
Want in samengeknepen hand
Komt de zee in rustig vaarwater
Gezichten trekken plooien recht
Glunderen weer trots te wezen
Waarom ook dit fantoomgevecht
Het is zinloos de storm te vrezen
Ziel en zaligheid als kale lijven
Vol gedachten voortgedreven
In een gewichtloos samenblijven…