Alle inzendingen over schade/verzet

pas hier verzette ik de tijd kraalde hoge ogen maar ‘k verloor mijn roem in de hoge polen van ’t tapijt *** nu weent het kind en draagt het grote weten lage landen onder dikke wollen sokken, het gebreide is ontvouwen en scheurt de mantel van onze moeder aarde het gas mijn vriend het gas raakt te verhit op de versleten pitten, het…

zwijgzaam over hellingen van zwart fluweel ik wacht op het vuur van de hemel en het vallen van de vloed op majestueus tapijt dit aanzien verblindt bij nacht en ontij ik omarm de naderende averij alleen voor dit moment voor dit uitzicht op de trillende ruimte waar God in het landschap onverslaanbaar licht plant zou ik mijn ogen willen schaden…

Maar laat een schade nimmer nooit bepalen Door één die ook die schade moet betalen.…

kranig ingezet viel het in de grond tegen schade gebleven senryu…

kranig ingezet viel het in de grond tegen schade gebleven senryu…

strenge wetten een zwaar regime vanaf het morgenrood het lot van elke loot is zwaar als lood een vlijmscherp zwaard zal vrije groei beletten ze doen geen poging om zich te verzetten want voor de tuinman zijn ze als de dood…

stil wordt er weer verzet gevraagd.…

Men pleit nu voor een generaal pardon Voor uitgeprocedeerde vluchtelingen. De noodopvang in christelijke kringen Is eigenlijk niets nieuws onder de zon. Misschien wordt er bij u ook aangeklopt Omdat u onderduikers hebt verstopt.…

Toen zei de man: ik ben moe; vijand laat van mij af; ik verweer mij niet meer; ik lig nog maar wat en wacht af of ik gehaald word vannacht. en de priester: ik breng u de Heer... maar hij met een laatste slag sloeg het kruisbeeld weg van zijn mond en krijste: ga weg – neem mijn laatste bezit mij niet af: MIJN zonden gaan mee in MIJN graf.…

Draai je om En verzet je tegen het vervagen.…

grootvaders klok in de vestibule stond stil toen Sijtje van de Hoeve werd geraakt op haar klompen had ze aangevoeld en gewaakt tot de verzwegen vlet haar oog ontvoer met de beladen vracht verscholen tussen teer en lompen het doodsuur is nooit verzet…

Hoe ik me ook verzet, het zal niet baten Het deprimeert me, en het maakt me bang De buurman heeft het vast niet in de gaten Het is voor hem allicht van geen belang Een tijdlang onderging ik het gelaten Allengs heb ik de aanblik leren haten En 't gaat niet weg, dat bloemetjesbehang. -------------------------- uit: 'Grabbelton', 2001.…

Een rij in verzet: grijze harenbrigade "bezet" een loket…

Zij schoot vooruit gelijk een kater Krijsend springt vanuit het nauw Met doodschrik in de felle ogen. Zo’n race vergeet je niet zo gauw. Paniek schiep kracht om de pedalen Van haar steunend, kreunend ros In moordend tempo rond te malen, Opstuivend zand versluiert bos. Hij liet los waar paden kruisen, Belagers zijn gemeenlijk laf. Zij…

verborgen in het stof van pijn zijn altijd nog de sporen - ongewild vilein - aanwezig buiten hoor je nog de kreten van een stoomfluit, zwaar op weg ik zeg je, dat ik het niet pik ik mik mijn aller-stoutste blik op jou en spuug mijn woorden uit nu jij je kruit verschiet op onschuld en jouw oorlogsbuit verhult in zwart vertier elke…

Onlangs ging ik mijn meidoornhaag te lijf, Ik wrong me in onmogelijke bochten. Het leek of ik met tijgers had gevochten, En denk maar niet dat ik hier overdrijf. Een meidoorn knippen is bepaald geen pretje, Maar gun een meidoorn ook eens een verzetje.…

Motregen trekt een sluier over het lover een lap wild wacht op een betonnen lot, een fort van verzet sluimert in de ochtend. Het lomp geweld verzamelt, damp parelt aan het vizier van hun helm. Deze zomer nog kropen de mieren hier ze tasten met schichtige sprieten. Nu vind je scherven van een wensdroom.…

Welkom in het land der helden Dans met ons mee! Ik zeg niet dat onze dans mooi is Ik zeg ook niet dat hij lelijk is Maar dans met ons mee! En als de Eeuwige Rechter zijn arm om je schouder legt Dans met hem mee! Ik weet niet of zijn arm zacht is Ik weet ook niet of hij hard is Maar dans met hem mee!…

Mijn oor is kleurpositief de rode rand kookt van jouw woorden, fel licht spat uit de schelp en hangt voor mijn mond voor mijn ingehouden adem mijn lippen nog niet open mijn gedachten onuitgesproken mijn blik kleurnegatief met doorbloede hersenen gekruiste armen, gloeiend van argwaan en verzet van willen aanvallen Jij zult er niet…

Het is de schade waarvan wij ooit hopen te leren. Het is de schade van het teleurgestelde hart; het is de schade met de optie voor een nieuwe start.…

Gewoon door de neiging je te verzetten Te verzetten.…

Daarom zouden wij hen moeten vragen naar vermogen – en schuld – bij te dragen aan ’n hulpfonds voor zwaar gedupeerden, die helaas pas door hun schade leerden dat aan hoge heren – ongecontroleerd - niets veilig kan worden gedelegeerd!…

Stormweder bezield Stormschade in oorlogen Ontlichaamd ontzielt…

een zonnestraaltje richt meer schade aan dan een lichtzwaard of laser voor al wie zonder water de woestijn in trekken wil…

wie zoekt zal sterven in de aanbeveling van het rijk, de driekleur wappert slechts in een besnaarde wind, wie looft de leider en martelt de horigen de stem verzacht, het plein loopt leeg de laatste boezemvrienden bevredigen elkaar en likken hun tot angst verdikte zaad met tussenpozen van elkanders lijf weer wordt de vaandel gestreken…

Schade die ik aandeed Of mij werd aangedaan - Wat maakt het verschil? De eerste ben ik al Lang weer vergeten, Heb er nooit bij stil Gestaan, maar pijnlijk Zichtbaar is elke dag Nog de beschadiging die mij Levenslang werd aangedaan…

Jaloersheid kan alleen maar schaden. Geeft nimmer iets van gerechtigheid. Scheve ogen kunnen soms verraden, dat het gemiste in een ander wordt benijd. Jaloersheid om het niet hebben. Waaronder een hart gemoed soms zo verzuren kan. Dat het leven stuurt langs scheve boorders.…

Ik ben tot mijn verdriet te laat geboren: De wereldoorlog was al half voorbij En daarom was er toentertijd voor mij Geen heldenrol in het verzet beschoren. Maar nu is er de vreemdelingenwet En dus kan ik alsnog in het verzet.…

kun je een gebroken woord spalken een splint aanbrengen voor het verzachten van de pijn het gebrokene tijdelijk verbinden fixeren in onbeweeglijke nietsdoenerij voel je na de heling de plek van de breuk van een gebroken woord de stekende pijn waar je nog altijd koud van wordt?…

Hoe zal dan ’t hart van even tedere schade Genezen, nu om u de rozen vielen, Nu uwe handen stil zijn, diep in ’t gras.…