59 resultaten.
De achterkant van de schaduw
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 415 ik zie mijn schaduwkant
zo duidelijk terug
in woorden van
duistere figuren
zij wonen aan de leugenkant
spelen in het brein
bejubelen daar hun kuren
afdwalend van de rechte lijn
hun spiegelreflex herkent enkel zwart
dat lijkt op een hemelse troon
echter de balk in de ogen speelt hen part
genoeg om de waarheid te bedekken;
het geweten…
Schaduwkant.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 Hoe ik mijn wortels veranker
in de schaduwkant,
die ook mijn ik is als mens.
Onzichtbaar schud ik haar hand
en wandelen samen onder de straatlantaarn.
Op de steenplavei
spat een traan.. !…
Schaduwkant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 330 ’s nachts dwaal ik eenzaam
door duistere nauwe stegen
verlaten, vergeten, verzwegen
zo kom ik jou daar tegen
en vraag je naar je naam
beduusd, bevreesd, bang
zoek ik naar jouw hand
raak deze langzaam aan
ik sidder, huiver, doch verlang
naar de donkere, zwarte kant
van jouw onverlicht bestaan…
Schaduwkant
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.495 ’s nachts dwaal ik eenzaam
door duistere nauwe stegen
verlaten, vergeten, verzwegen
zo kom ik jou daar tegen
en vraag je naar je naam
beduusd, bevreesd, bang
zoek ik naar jouw hand
raak deze langzaam aan
ik sidder, huiver, doch verlang
naar de donkere, zwarte kant
van jouw onverlicht bestaan…
Uit de schaduwkant
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 163 met een handvol slaap
dek ik de wereld toe
wens ieder goedenacht
zelfs bloemen sluiten
zacht hun knop onwetend nog
van duisters pracht
in edelstenen fonkelt
leven uit de schaduwkant
als licht na schemer strandt
ook zonder zon
bruist pure levenskracht
langs oevers van de nacht
met open oog en lach
zullen de kleine uren
weer…
Schaduwkant
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 681 De weg is lang
tussen de afstand
Van leven in liefde
naar de schaduwkant
De weg is lang
naar niet meer
Vrij ongedwongen
geen hartpijn meer
De weg is lang
eindeloos moeizaam
Naar.. zonder jou
een ander bestaan
De weg is lang
van het vergeten
Om verder te kunnen
verbreek ik het keten…
Schaduwkanten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 243 Maar voordat we verder gaan
ken je ook mijn duist’re kanten
die ik het liefst verborgen hou
weet ik jouw verborgenheden
die liever alleen het nachtlicht zien
of moeten die geleidelijk verschijnen
in een soort gewenproces
waarin liefde hopelijk toch wint
kom laten we eerst maar eens
uit onze schaduwen stappen
elkaar bekijken in het zonnelicht…
Schaduwkanten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 Maar ken jij ook mijn duist're kanten
die ik het liefst verborgen houd
weet ik wel jouw verborgenheden
die liever alleen het nachtlicht zien
of moeten die geleidelijk verschijnen
in een soort van gewenproces
kom laten we eerst maar eens
uit onze schaduwen stappen
elkaar bekijken in het zonnelicht
wie weet wat er dan nog volgt…
Als
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 Als zelfs de schaduwkant
een schaduwkant heeft
voor mij de opgaande zon
in aanzien niet mag stijgen
ik steeds moet afzien van het licht
wat ook mij is gegeven
waar blijft dan mijn eigen bloei
terwijl alles om mij heen op lente belust is
en juist ik daarover nooit kan zwijgen
daarom
zal ik niet blijven ondergaan
wanneer…
Als
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Als zelfs de schaduwkant
een schaduwkant heeft
voor mij de opgaande zon
in aanzien niet mag stijgen
ik steeds moet afzien van het licht
wat ooit mij is gegeven
waar blijft dan mijn eigen bloei
terwijl alles om mij heen op lente belust is
en juist ik daarover nooit kan zwijgen
daarom
zal ik niet blijven ondergaan
wanneer ik mijn…
omzien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 jeugdherinnering
ze neemt de autoped mee
dromend van vrijheid
tegen bakstenen muren
leunt de schaduwkant van ooit…
Schaduwrijk ?
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 356 Met een schaduw voor mijn voeten
omdat de zon achter mij staat,
niet weet waarvoor ik zal boeten,
beweeg mij schoorvoetend op straat
met die lange schaduw voor mijn voeten,
ik hoop dat de zon nog achter mij staat.
Had ik de zon in mijn gezicht,hield
ik gelijke ogen dicht, voor beide
een overdaad aan licht, sloot
zich bij het duister aan,in…
De confrontatie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 jij neemt de
schaduwkanten
om uit het licht te zijn
de confrontatie
met de waarheid
doet jou te veel pijn
nog koers je
voor de wind in het
ontwijken van de feiten
maar eens zal jij
jezelf tegenkomen tussen
de scherven van je dromen…
Licht gedicht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 293 Onder een onverlicht bestaan
met gruwelijke schaduwkanten
nietige wanklanken van liefde
baan ik mij een voorzichtige weg
naar waar ik de intense echtheid
nog kan voelen
de pure noodzaak
steeds kan proeven
om te communiceren
met het licht in het gedicht.…
Faire canon
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 146 Herijkt wordt hij, de canon der historie
Zijn vensters blinken van mooipraterij
Maar schaduwkanten horen ook erbij
Dus heeft hij straks veel minder Hollands glorie
Bij Gasbel moet dan staan: de ‘haute volée’
Hielp Groningen deels naar de ratsmodee…
zo mooi en fel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 819 zoek de schaduwkant
mijn lief
op je huid
loert heus een fikse dief
de zon brandt gaatjes
in je kostbaar vel
wacht niet
tot het luiden van de bel
blus je ogen
in de koelte
haal niet
de duivel uit de hel
ook al ben je
nog zo mooi en fel…
Rembrandt zag
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 482 schoonheid leeft van schaduwkanten
waarlangs licht het zwart begroet
en kleurengloed de kilte
van de dood ontdoet
rood van bloed gloeit daar de pijn
van tijdelijk en kwetsbaar zijn
de keerzij draagt de warmte
waar charme kleurt in levensmoed…
Volle maan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 779 Aarzelend open ik mijn muil
toon mijn lied in lichtgrijze damp
grom mijn grieven tegen de lamp
die helderheid brengt in beneveld gehuil
Verknipt toon ik mijn schaduwkant
als silhouet in blauw gelijst voor
wie zielsverdriet naar boven krijst
verkracht, enteerd en aangerand…
Gesprekken als wajang
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 129 Gesprekken als wajang,
Schimmen zonder diepte
Een scherm tussen schijn
En werkelijkheid
Een veilige projectie
De schaduwkant belichtend
En zo verduisterd
Slechts de contouren zichtbaar
Fragiele nuances
Maken verschil
Tussen zwart en wit,
Iets wat alleen gevoel ziet…
Vriend
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 286 Misschien laat jouw leven
de stille schaduwkant zien
wat ooit zo diep verlangde
en is liefde ingewikkeld
om met eenvoudige
woorden te omschrijven
maar als ik je vergelijk
met de zoete vrucht
van droeve eenzaamheid
ben jij misschien meer tijdelijk
en ik mezelf in stilte vergeten.…
een andere kijk op kerstmis...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 284 eens op de schaduwkant gelet
van wat de kerst ons ook kan brengen
het kaarsvet dik op het dressoir
de klit in 't krullend engelenhaar
een kerststal hangend op half zeven
en in 't stro geen greintje leven
een dennenboom in vuur en vlam
de herder en het schaap zijn lam
stilaan lijkt elke glans nu henen
de kerstman op z'n laatste benen…
Haiku's kind
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 35 Kind ontdekt
zijn schaduwkant
- niet te vangen.
Zij blaast
haar kauwgombal
tot wereldbol.
Het paardenmeisje
van vroeger rijdt thans
in een Tesla.…
IJshaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Licht vriezend weer
Zonlicht intrigeert
Dampende loofbossen
Dunne takjes die wit uitdossen
In de bosrand
Aan de schaduwkant
Daar zie je iets bijzonders verschijnen
Wat ook plotseling zo kan verdwijnen
Natuurfenomeen in het winters halfjaar
De vorming van ijshaar
Water dat uit het kernhout werd geperst
De vorstige lucht doet de rest…
Bosanemoon
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 132 Langs de schaduwkant
Aan een waterrand
Bij een bosperceel
Soms heel weinig dan weer veel
Bosanemoon
In een voorjaarsdroom
Blaadjes hartvormig en knuffelzijdezacht
Alsof de lente naar je lacht
Genoegzaam snuffelend onder beukenbomen
Waar doorgaans weinig zon kan komen
Jouw verschijning zal in humuslagen gloriëren
Totdat de boomblaadjes…
Geént
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Rotsvaste muurbloem
bloeiend hout aan de zon verbrand
breed omstrengeld verwarmd het goed
bloemkelk in kleur geschoond
aan de schaduwkant vals herinnerd
mijn gebrekkig loopvermogen
stampvoetend
verschijnt een blos op verbleekte wangen
nieuwe geur verspreid zich
als stuifmeel door de lucht
loopvermogen kentert
in een laatste vlucht.…
Een sterven rijker
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 545 De schaduwkant in rijpe vlucht
wacht tot het sterven zijn naam
verliest en de dood zich koudt
tot het volgend seizoen
in deze gedogen herinnering
spreken gesloten ogen
en nestelt hij zich in zijn
laatste vederbos
het licht breekt in stukken
en valt in ’t zaagsel
van dit aardse poppenspel,
waar deze marionettenklucht
zich verschanst…
heimwee
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 153 nestelt zich in alle hoeken,
en ijle leegtes
van duistere schaduwkanten!
Grillig tekent de regen
onduidelijke contouren
op de aangeslagen ruiten.
Nergens is te vinden,
een terugdraai klok!
De adem van brak geworden
woorden zweeft verder
door de mistige verloren illusie!
heimwee... Blijft…
De onzekerheid over een passende toespraak bij een jubileum
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 447 Niet over de zonzijde zou ik spreken
niet over de schaduwkant.
Maar over de warmte van een stem
de troost van een woord
de zegen van de stilte
de doem van de eenzaamheid.
Dus toch zon?
Dus toch schaduw?
Gelukkig was er de deemstering
die me zachtjesaan opslorpte.
Ook mijn gedachten.…
Waarom, lieverd?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 232 Waarom zou ik ooit vermoed hebben
dat je de draaiing van de schaduwkant
zou nuttigen om me weg te krassen
voor het gezang van een nieuwe lokroep
Waarom, lieverd?…
vervaagt de middag in siësta
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 557 de zon verdampt
de mensen op het plein
en blakert het gesteente
ze rusten peinzend
aan de schaduwkant
gelooid op het gebeente
de huizen hoog
de straten donker smal
warmte ademt traag verval
de luiken zijn gesloten
binnenplaats met groene rust
koelte die de warmte kust
stilte spreidt de zomer uit
vervaagt de middag in siësta
de…