Een vredige stilte schrijft
woorden neer
in een zacht gefluister
Een omringende rust daalt over
een schemeravond
in een stil ontluiken
Een onbewaakt ogenblik leest
blinde antwoorden
in een gezicht
Een tedere lach gebaart
een zwijgend begrijpen
in het kaarslicht
Mijn hunkerend hart bewaart
dit gevoel binnenin,
verwarmd door…
"Twee kindertjes bij elkaar,
Een zusje en een broertje;
Ik wou, dat ik er meer van had,
Al van dat lieve goedje."
Zo zongen beide in 't schemeruurtje
Als Moeder 't olijk, vrolijk paar
Weer bij zich op de schoot ging beuren
En zij daar speelden met elkaar.
Nu zit ze alleen met ons klein-zusje,
Zingt, maar met tranen in haar…
Ik luister het gefluister
van ranke kastanjelaren
hun zomervruchten veilig
in bolsters opgeborgen
papavergeuren strelen
broze klaprozen langs
banen van zomers
met late vlinders
ik zie het lommerhuis
in rood verdagen
met een sneller dalen
van het grote licht
schemeravonden waarboven
de uil van wijsheid wiekt
onhoorbaar maar wetend…
Schemeravonden met gloeiende zonsondergang
verlangen naar twinkelende lichtjes,
gouden kerstbomen met pakjes en lintjes
spelende kinderen, warme glühwein en chocolademelk
Boekenruilkastje aan de muur, afwachtende voorbijgangers
niet wetende wat ze hiermee aan moeten ...
toch even kijken?
of is dit een te intiem gebaar?…
De huizen aan de overkant tekenen zich,
zodat ze zwart in de schemeravond staan.
Net zoals ik nog weifel om naar bed te gaan.
Iets doet mij daar voor het venster staan.
Een onbestemd verlangen...
naar iets dat voorbij is gegaan.…
Juist kwam de tuinman in de tuin,
Ik klom wat hoger naar de kruin,
En wist van angst niet wat te doen,
'k Verschool mij onder 't dichte groen;
't Was schemeravond; bovendien
Kan de oude Jan niet ver meer zien.…