Alle inzendingen over schoen

Het werd het opeengepakte tijdstip, de dag zonder schoen een razzia, de vrachtwagen, de trein, de barakken en ik trok helle troost uit de dag van ooit. Alles versneeuwde in mijn hart er was geen zalige weide onder het koele dal met boven in mijn kruin een hemel. Toen we terugkwamen woonden anderen in ons huis.…

blijven mij de ogen droog huilen, ach, dat kan ik al lang niet en ik ben moe van die psycholoog Hij zeurt enkel maar aan mijn kop over wat me destijds overkomen is Hij vindt dat ik altijd alles verstop maar tast zoals ik, in de duisternis Wat is nu ‘t nut jezelf pijn te doen vraagt hij plots op vaderlijke toon Maar ja, dáár wringt net de schoen…

in een helder geflonker weet dan dat ik je mis ook deze dag kan niet zonder een minuut in Den Haag kan alles slopen in een minuut in Den Haag kun je vrijheid kopen een minuut in Den Haag is doodgelopen Hij stond die ochtend extra vroeg op zijn zwarte pak hing klaar lopen naar het centraal het lood in de vrijheid viel hem in zijn schoenen…

De sneeuw kraakt onder onze schoenen vlokken dwarrelen dansend neer natuur lijkt zich nu te verzoenen met het plotse winterweer. De grijze lucht raakt haast de grond een merel lijkt nog zwarter zwart ver, heel ver weg huilt er een hond toch schijnt de zon nu in m'n hart.…

Onrecht gaat gebukt rechtop draagt in nare oude wandelgangen nauwe schoenen de hele dag tekent onzichtbare pyjamas door het wijdopenstaande venster van afbladderende louvre luikjes speelt dag en nacht muziek in stilte lacht onrecht van hoge felle muren zonder het ongemakkelijke gevoel onrecht synoniem alleen platgedrukt staren…

liggen in het zand licht de afdruk van mulle warmte er was een grens tussen lucht en land maar ik voelde geen belang de blauwe hemelkoepel was groot genoeg om de aarde te dragen of ik machtig was over een reeks verbonden eilandschijven rakelings naar de zon stijgen er was geen partijdigheid vergissingen onbedoeld een verloren schoen…

Wees trots op jezelf dat je zo ver bent gekomen Niet iedereen zal in jou schoenen kunnen lopen Je hebt al zoveel doorstaan in jouw leven, dat maakt jou een vechter en geen opgever, Je bent er nog steeds...…

Ik keek in de goud gebraden heerlijkheden Een tafel met daarop een koude kaars En een paar takjes lavendel in een zilveren vaas De ober van het restaurant Staat voor de deur met een blocnote in zijn hand Ik aarzelde even; voordat ik naar binnen ging En trok uiteindelijk de stoute schoenen aan Terstond vroeg hij naar mijn adres en naam Ik…

Bisschop Nicolaas van Myro Leefde in de vierde eeuw na Christus zero Kerkgangers met een warm hart en veel poen Gooiden het geld in de kinderen hun schoen Alles werd verdeeld onder de armen In het huis met het kruis van erbarmen Zo reisde Sint Nicolaas de wereld rond Tot hij dodelijk vermoeid een hulpje vond Verkleed als grappige clown lenig…

Ik wilde niemand zorgen geven, niemand pijn doen, maar toch deed ik het en de moed zakte in m’n schoen. Spijt, dat heb ik van wat ik mensen heb aangedaan, ik liet het allemaal langs me gaan. Toch leer ik van de fouten die ik heb gemaakt, want ik had soms mensen verkeerd geraakt.…

schoen of laars? loper of paard? piano of gitaar? visstick of kaviaar? de wijn staat klaar. Wat willen we nou? Kop of munt? bot of punt? bol of plat? dik of dun? ruw of glad? hoekig of rond? bruin of blond? Wat willen we nou? Stad of land? bos of strand? klei of zand? koper of lood? geel of rood? vlees of kip?…

Zand in mijn schoenen en vliegen rond mijn hoofd gevallen boom in het water, door een bliksemflits gekloofd. Oosthaven Lente of zomer, herfst of winter, het maakt niet uit wanneer je er komt, want hoe dan ook je vindt er, rust in beweging, het golft eb en vloed het zijn van die momenten en die doen een mens zo goed.…

Orgasme van geluid, oorverdovende liefde, Het leer kust eenmalig je schoen, je weet genoeg, Elf anderen in een verkeerde kleur, 1-0! Een scheur in de verdediging werd ontzien van venijn. Steeds maar verlangen naar een Italië, waar pasta's lires kosten, het voetbal, tot calcio is verworven, Calcio...…

Met lood in de schoenen die daardoor als dieplood wegen strompelt ze voorwaarts het hoofd zwaar van de zorgen zeker wetend dat er geen brood is morgen ze zakt temet door haar benen die zwaar aanvoelen ze moet nog even door maar waarvoor?…

Wie de schoen past, begint de meester. Maar wat het ook was, het is verleden. --------------------------------------------------------- ‘Politiek voor beginners’ maakt deel uit van de zesdelige cyclus ‘Flight 000’ die Alfred Schaffer met Saskia de Coster schreef voor DW B 2008 4 De bloemen (te verschijnen op 11 september a.s.).…

alleen monologen, die jij uit je duim had gezogen, kierden tochtig achter nutteloosheid van weinig geluid en onbestemde herinneringen, die onze aandacht achter een horizon lokten, zonder besef voor de ondergang, die ons trefzeker bleef behagen met zijn weemoedigheid en toen we vertrokken, bleef een van ons achter terwijl de ander stoute schoenen…

En tweedehands plastic schoenen voor zijn voeten Nederland wordt armer. En armer. En nog veel armoediger. En goediger.…

aanbod, wij de vraag Met wat oorlog en conflict De productie opgekrikt En we doen het, puur omdat het kan Zelfs de paus wordt econoom Op kruistocht tegen het condoom Plukt er nog eens dubbel vruchten van ‘t is te waar om mooi te zijn En misschien doet het u pijn Of ‘t zou kunnen dat mijn lied u niet beviel Wie ‘t zich aantrekt past de schoen…

Als vermomde Sinterklaas in mijn leslokaal herkende ik je aan de bril, de leesmap en de schoenen, maar vooral door je haastmakerij en terwijl ik naast je zat in de witte Cortina, was ik bang dat je het stuur kapot zou knijpen en ik had te doen met die nare spanning in jou terwijl je in naburige dorpen je beste preken herhaalde met een passie…

Bij het graf van Amedeo Modigliani laat ik mijn schoenen achter, ik weet ook niet precies waarom. Bij het graf van Jim Morrison staat een bewaker, die te overdreven gedrag in de kiem smoort. Ik sjok verder en eindelijk bereik ik mijn grootste doel, het graf van Oscar Wilde, versierd door een waardig monument in de vorm van een sfinx.…

Hoewel 't nu zes december is, al schijnt de Sint vertrokken, de Maan nog door de bomen en de Heiligheid nog vals, wij zetten straks de schoenen op, de klompen en de sokken en dansen op 'Kapoentje' geen flamenco maar een wals Als ieder jaar, begin december, wachten wij geduldig totdat Sints vele schijngestalten weer vertrokken zijn en vragen…

De jongeren hebben trucjes met mobieltjes die het doen Of 't gaat over jouw wiskundeboek dat je met 85 nog bij Amazon uitgeven kon Ja, in deze dagen kun je 't best je afvragen welke school het best welke som en welke rest raadselen welk dier er in een ander dier want ja de een die maakt plezier in rijm de ander op een veld met schoen…

Een gedachte uit jouw landschapshoofd vliegt spontaan naar het verse schilderij ik ben nietiger dan een insect maar jouw liefde maakt me blij kleuren mengen zich met milde erotiek een burgemeester steelt mijn schoenen. Mijn hoed, jouw vibrator en mijn onderlip passen perfect in jouw nieuwe handtas.…

echte zorg zeggen te hebben over en om de hulp voor de jeugd ze lijken bang voor de anderen of juist toch zichzelf misschien wie ook probeert het te volgen hoort slechts wolken vaagheid met telkens uitstel als gevolg zullen wij ooit ontdekken mogen wat de werkelijke drijfveren zijn of blijft het eeuwig een mysterie waarvan in andermans schoenen…

Zich bij de lamp reeds aan zijn taak, Zo wakker als hij kan: Daar valt hem, van de driestal, juist Een kleine schoen in 't oog; En, zie, die schoen bewaarde 't geld Getuimeld van omhoog! Nu denkt, wat vreugd bij man en vrouw, En kindren alle tien! - Wie, om een hoekje, van nabij Hun vreugde eens had gezien!…

Grote nare mannen met kaasbenen en een tandheelkundige prothese voor hun mond met hoge ijzers onder hun schoenen schieten voorbij. Met ijshockeysticks achter een puck aan. De mensen op de tribune eten een glazen pudding.…

Ik dans nog als een meid in schoenen van lood en oud ijzer. Maar monnik lief doe mij geen schoenen aan want dan kan ik niet meer leven in dit nachtelijk uur vol luister en vragen naar mijn onsterfelijkheid. Mijn benen worden dan zwaar en dan val ik getroffen door een bijl neer ter aarde. Eens zal ik liggen op mijn bed.…

gedreven door nieuwsgierigheid het onverwachte achter elke glooiing achter die bocht ginds in de verte door monotone stap in trance gegleden geen monnikenkreun of hartsklank, maar ritmisch gebonk van mijn zware schoenen laveren tussen lichaam en geest zoekend naar mijn scherpe kanten gedachten branden op mijn zolen een bezeerde pees die…

Leve schoenen en sokken. Leve spanning bij gokken. Leve het weer. En Jezus Christus. Dat is mijn vriend dus, leve de kunst. En leve een gunst. En leve de vrouwen. Van houwen. Leve de kinderen. En leve de vrede. Leve de toekomst. En pas geleden. Leve de feesten. En leve beesten. Leve de pijn in je kop.…

Eén paar schoenen, één paar sokken, één hoed, zeg maar alpinopet, die had ie om zijn vette haardos te bedekken,toch maar twijfelend opgezet indruk trachten te maken? Ze weet het niet.…