Alle inzendingen over schoentje

Ik zitte mijn schoentje te naaien, en trekke mijn draadje toe.…

Hij gaf de zussen ruimschoots de tijd te doen wat ze konden om toch in dat schoentje te passen. Eerst moest die hamer gehaald en die zaag, die teen eraf en die hiel.…

Maar kijk wat er nu in mijn schoentje zit: Ik kreeg van hem vandaag een Euro-kit!…

De eerste was dacht zij Die over Sint Nicolaas Hoe zij haar schoentje zette En papa het stiekem vulde De tweede was die over Goddelijke almacht Hoe een engel uit de hemel Zorgde dat het goedkwam Het zal toch niet gebeuren Dacht zij na de scheiding Dat ondanks wat mama zei De liefde de derde leugen is?…

takken die de boom niet langer dragen kon op de grond achtergelaten bladmuziek de verregende ROUTE 66 en onbespeelbare Groove Blues in de vijver drijft in tevergeefse dodelijkheid een uitgewoond pakje Camel sigaretten uit de struiken steekt een rode vervormde paraplu voorgoed uit de wind gehouden en dan in het gras het kleine blauwe schoentje…

doen het immers voor onze kinderen welk kind zou ons dit willen verhinderen het zijn zij die zelf ooit kind waren en er blijkbaar nu alsnog een complex aan bewaren of een Piet zwart is of wit het maakt een kind niet uit hoe dat nu echt in elkaar zit voor het kind is het belangrijkste wat het uiteindelijk aan cadeautjes in z’n schoentje…

letters van het behang dat stilaan naar beneden komt ik blijf stijf mijn lijf ook al stijf van de zenuwen en ik brul uiteindelijk mee dat ze me niet motte hebbe de stilte spreekt voor zich net zoals ik momenteel de advocaat mag niet wil ook niet, zo bang maar eenzaam, nee dat is teveel gezegd al knelt de vraag hier nog steeds dat schoentje…

Ik heb een piet van u gevonden hij lag vanochtend bij de kachel zijn situatie leek me nogal hachel aan mijn schoentje vastgebonden ik heb hem van ‘t papier ontdaan het plakband van zijn snor getrokken (daarachter bewaarde hij zijn sokken) hij bleek ook nog verpakt in cellofaan Bassend dreunde hij ontstemt en luid -maakte duidelijk in dichterlijk…

O Sint, o Sint, o Sint Wat ik nu weer in mijn schoentje vind God man, wat ben jij een krent Wees nou eens een keer een echte vent Geef nou iets duurs, Iets door de miljonairsfair erkend Dan is het leven minder zuur Sta je ook niet meer als vrek bekend O Sint, wat ben jij toch een lul Een chocoladeletter en een reep Dat is toch de reinste…

Beste sint en piet Vul elk schoentje met wat lekkers maar vergeet diegene met hun klaaglied. Oh goedheiligman trek u er niks van aan. Gaat u gestaag verder met uw baan. Vul elk kinderhart met uw goedheid en laat piet wat lekkers strooien. Er zijn nog genoeg dagen in het jaar om met modder te gooien.…

Draag het schoentje dat je past.…

Vettige levensgenoot zou aan Parkinson lijden Wie ben ik maar ik denk van ja Schoentje wrong, enge angsten dik vet troef Vallen hier toch net twee dikke politievrouwen binnen Ze kwamen net uit het ei gekropen Bleken ook niet zo snugger of onderlegd Blijde boodschap dat ik drink, iets nieuws onder de zon Met een ziekte wordt niet gespot wisten…

Dat het voelt alsof ik moet vluchten voor wie ik nu ben, Dat de angst mij benauwd voor wat er allemaal komen gaat, Als ik nu pas besef dat de wereld uit een glazen kooi bestaat, Wat is nog een thuis waar ik niet meer mijn zelf mag zijn, En mijn armen worden vastgebonden op het vrijheidsplein, Dit is niet meer de tijd van sprookjes bij wie het schoentje…

Voor de schouw staat weer ons schoentje met een wortel voor het paard. Zal de Sint ons niet vergeten staan we nog wel in zijn boek Krijgen we wel een cadeautje of met de roede op ons broek. Dan ineens geklop op ramen en gestommel in de gang Zal ik eventjes gaan kijken, ik ben wel een beetje bang.…

toewaarts heilige Klaas wij die wachten op een heel klein beetje honig Zie ons lippen droog niet van 't bidden is het wel van heel veel kou lieve Paus lieve Paus Laad uw ezel laad uw neger laad uw knecht - appelbaas uit het land van Waas - met veel snoep en snoeperij Wij staan bij de bakkerij jou te wachten Breng de kleinen in hun schoentje…

En 't wordt een speelse lust, hoe 't mondje, toegeregen, Pruilt en weer lacht; hoe slank op maat van menuet 't Gestrikte schoentje treedt; hoe gracelijk van bewegen Haar buiging valt, hoe hoofs haar groet is en koket.…

't Satijnen schoentje vloeit van gaven over, Die ge uit uw korfje stromen laat, Daar 't houten klompje, grof en pover, Door u vergeten, ledig staat. Kon u aldus op eens het graf veranderen? Of rooft een ander Sint uw naam? Zo vragen rijk en arm elkanderen, En ik, die haast mij uwer schaam. Zijt gij nog steeds dezelfde?…