DE SCHEPER
poëzie
Een zee van golvend purper, in verbazen
En ademloos verstijfd - als waar zij dood -
Bij 't zien van 't eindloos vlammend avondrood...
Zo schijnt de heide, waar, wie honig lazen
Met de avondlast langs bloem en purper razen
Om niet te keren voor de nacht ontvlood.
En scheidend houdt de delling in haar schoot
De blanke heerden, die al ruisend…