Alle inzendingen over schrander

Verlaten mens, treedt uit de schaduw van je nacht, wat zit je nog te mijmeren over nieuwe vragen, er is brood, er zijn spelen hier,loop niet dood in een levensspoor, de dogma’s achterna verlangens versleten in een schrander dier.…

magnolia en oleander wees schrander en verander nooit van naam bid om blauwe luchten als u bloeit…

Erwin Olaf is dood Maar zijn werk leeft Een beetje gek Heel veel te gek Te mooi Te inlevend Zin gevend Zen voelend ’T zal nog meer leven Dan tijdens zijn leven Wat heeft die man geleefd Wat heeft die man gewerkt Wat heeft die man betekend Veel, heel veel, te veel Erwin Olaf de Koning te rijk Maxima , W.A. en ‘t Rijks verrijkt…

Dat wist ik wel zei hij schrander toen we op ’t strand liepen. Schopte zand weg, pakte schelpen, pakte mijn hand en fluisterde: wat een groot bad is dat hé?…

Verlaten dier, treedt uit je schaduuwen, wat zit je nog te mijmeren hier, er is brood, er zijn spelen, loop niet in dood in je levensspoor je lot achterna, je verlangen versleten tot schrander dier.…

herhaling van partijdigheid van elk conflict wordt het beeld van het verleden vervangen door een kille wind in de fictie van het nieuws, als spartelend dier in de touwen hangt wat naar adem snakt, hoe noemt men ook weer dat schrander dier?…

een man loopt door de straat wat een leuke man wat een soepele tred wat een schrandere blik wat een mooie grijsblauwe ogen ik word er misselijk van ik moet iets doen ik moet hem stoppen ik moet hem vragen ik roep "man" en zie hij kijkt naar me om…

Schrander, grappig, boeiend, lief, Hartelijk en sensitief, Vrolijk, monter, speels en blij Bloos weer want ze lacht naar mij Vlinders maken mij van slag Vierentwintig uur per dag...…

Ik had zo, al vroeg, bedacht dat ik schrander en slim mijn intelligentie zou inzetten... voor een weg die nieuwe schoolboeken in elkaar laat zetten. Schrander mooi is die grijns, de grimas van Petra Hermans, op het wereldtoneel! Alsof het nooit anders was! Al, dat ik via mijn ogen uit onze wereld las.…

Het maakt niet uit of je een domoor bent Of anderzijds ook uitermate schrander, Je wordt gewoon geacht als Nederlander Dat je de wet tot in de puntjes kent. Maar woensdag bleek ons dat zelfs Balkenende Als eerste man des lands die wet niet kende.…

Een plu bij onweer dragen is niet schrander Je weet toch: wie een kuil graaft voor een ander...…

Hij wordt door vloggers graag beïnfluenced, dan ziet men jou als bij de tijd en schrander. Hij praat zijn woordje mee op elk gebied, maar anderhalve meter lukt hem niet.…

Ze praatte zich er fluks en schrander uit, Een kniesoor dus, die haar dit euvel duidt.…

Ik schrijf met plezier menig vers op papier dat ik weggooi, misschien niet zo schrander. - Maar een bundel van mij is verkrijgbaar, als jij een paar schrijfseltjes kan kopiëren met een printer - zo klaar! Niet ze dan aan elkaar. Ik zal gaarne die bundel signeren.…

wij tweeën staan aan beide zijden beide zijden veruiteen wij tweeën moeten tevens beiden naar de andere zijde heen naar de één roept d'ander schrander, Hoe komen wij hierover heen?…

Volgens de kleine ligt de eerste " onder de grond", zit de tweede in een pot, want zo zegt ze schrander, ik denk dat die eerst moest worden gekookt! Haar laatste zin is meer dan duidelijk, het maakt niet uit hè oma, want hun zieltjes zijn daarboven! Zo is het kind, zo is het.…

Verlaten dier, treed uit je schaduw, wat zit je nog te mijmeren hier, er is brood, je spelen, ga, loop niet in dood spoor mij achterna, je verlangen versleten tot schrander dier, wat doe je nog hier, het is om even hoe je mag heten, toch zal ik je strelen, om zovele dromen met je delen, de zwakheid van je kracht, tot mij zal blijven…

mijn buurman is potent en schrander hij hopt van ’t ene bed in ’t ander de buurt spreekt schande van de man maar krijgt er stiekem rode koontjes van de buurvrouw, van de linkerhoek en Fenna van twee blokken verder wachten beurtelings op zijn bezoek hij heeft zijn schaapjes welgesteld met alle liefde daargelaten en onderwerpt zich zelfs…

Verlaten dier, treedt uit een donkere schaduw, wat ligt je nog te mijmeren hier, er is brood, je spelen, ga, loop niet in dood spoor mij jezelf achterna, je verlangen in te dammen tot schrander dier, wat doe je nog hier, het is om even hoe je mag heten, of hoe ik je kan strelen, om alle dromen met je te delen, de zwakheid van je…

Mijn schrander, lieflijk hert, voel je vrij en kom je laven aan de bron.…

kleurrijke vogel die met gekortwiekte vleugels het luchtruim tot een gesloten boek verklaarde Een breekbare vogel vliegt zich niet bijeen ook de takken buiten zijn te teer ze verschanst zich in haar vergrendelde nest overladen met spullen die want je weet maar nooit haar veilig omhullen Achter de lens legt de dochter haar Jiddische schrandere…

Gedreven door mijn valse sluwheid Schreed ik op het laagste niveau Verminkt achterlatend verboden zones Maar dan gleed ik uit door de herkenning Struikelend smakte ik op het granieten geheel Mijn gezicht haakte de richel van fatsoen Scheurde mijn schranderheid en liet los Om meegevoerd door de frisse wind In het duistere ravijn af te dwarrelen…

Zit hij te dutten of te contempleren Hij is nu niet bepaald van laag allooi Helaas is hij zijn felle kleuren kwijt Verloren aan een onbestemd verlangen Zijn zang zit in een dikke keel gevangen Hij wil ontsnappen, vliegen, zijn bevrijd Wil buiten zitten op een hoge tak Licht zwiepen in een zachte zomerwind En om zijn schranderheid…

Slechts vijfentwintig centimeter meet zij: een schrander kraalogig kop- je dat zich met een gele snavel accentueert; heeft zij bij mij door haar terugkerende verschijning iets van trouw in mijn ziel geportretteerd. Mijn vriendschap met die merel zingt vrolijk door de tuin.…

Schone Fillis, altijd schrander Als ze een goede ruil kon doen. Eiste van haar lief Silvander Dertig schapen voor één zoen. 's Daags daaraan – 't zijn vreemde dingen – Schonk zij aan de herdersknaap Zonder loven, zonder dingen Dertig zoenen voor één schaap.…

Het is het niet het brood dat de honger steelt, of kreunende bomen die in stormwinden worden getest maar de toonhoogten van het denken van bodemloze nachten tot in de zwartste dromen, verlicht door pijn waar elke dichter z’n dorst uit lest maar ook als schrander dier dat zijn bloed laat koken, een opmaat waaruit de heerlijkheid…

zoals de hemel zielen verzamelt aai ik doornen tot kleine stekeligheden, voor wie me kent was mijn schrijven de inhalatie het vermogen dat nu onbekend mijn krachten remt het toetsen van mijn vaardigheden is als smog aanwezig in de latente geest die alle scherpte heeft verbannen in de schranderheid zoals het eens was geweest moge ik…

Geen cynicus, maar desondanks een rots, en schrander. O lof, steek op, van Tegelen tot Oterleek! Zijn korte leven lang verdedigde hij trouw de leer die in de goedheid van de mens geloofde. Niets dan goeds dus. Waardoor hij langer leven zou. Dat bleek niet het geval – gelukkig.…

Te midden van jaarloze flessen tast schrander de gymnasiast naar contact in een muur want aantocht van mensen is denkbaar. Uit rokzak puilt een zinderende schuimkraag. Staat kroegjool op springen, het lekt in zijn aards gewelf - ach daar velt hem vonkende stroom, stuipt zijn hart.…

gedrenkt in oude lappen, vol van historie waar deemoed in vallen is neergedaald, dringt het besef ter ore binnen bij het lot dat hij in roestige blikken terzijde had gezet, de warmte van de zon maken het ijzer in zijn ogen blind voor het licht hij vreest de bijen in zijn hoofd die zelfs bij nacht de honingraat bevolken stram in zijn schranderheid…