Alle inzendingen over schuren

Leg de bergen die er niet zijn maar in de schuur die er niet staat zodat ze het landschap dat er niet is niet storen. En ook dit huis dat nog niet is gebouwd wordt nauwelijks bewoond. Enkel de geur van mijn handen hangt hier even in het rond.…

Veel weggooien, Veel schaven en schuren Minder is beter Minder is meer Je bent nooit klaar met zo 'n gedicht Maar als je door gaat wordt ie wel - licht Kampioen ..... eh…

Ik loop de schuur uit, achter mijn rug gebeurt weer een moord, en vlucht snel weg uit dit duister oord.…

een rij toegedekt door stof en vergane tijd deze schuur leeft in alles wat ooit was en nooit meer proef ik zo puur de betekenis die kleeft aan het gemis van hout, smeerolie en verf…

De plek in de donkere schuur, de hoogte, de diepte, je vingertoppen over de gladde schil, glimlachend: hij is er nog.…

We rijden weg van wat me dierbaar is De kamperfoelie geurend aan de muur Een mossig klinkerpaadje naar de schuur Dat oude thuis met mijn geschiedenis Het is geen einde maar een nieuw begin Met alles wat me lief is binnenin.…

In zwarte geslotenheid van eenzaamheid in een verlaten schuur schrijf je terug naar vroegere jaren een woord, een letter een brief, een kaft, een boek een foto, een herinnering een glimlach op dit late uur.…

Want daar bij mij ook ‘krimp’ heeft toegeslagen Is alles onbereikbaar in mijn schuur. Nu draag ik van ellende hoge hakken, Alleen al om een tang te kunnen pakken.…

hoe ver woont de mens in buren ook al voelt men bij het passeren elkaars huid schuren de afstand wordt groter als woorden interen en ogen slechts inblikken raak mij niet meer ook in mij roept een stem om in te schikken…

Houten kruis Gekanteld tegen 'n stenen schuur Kaarsen, knuffels, bloemen, Herinnering aan een noodlottig uur Het lijden van nu en van de eeuwigheid Bijeen gebracht in de tijd Boerakker, Nieuwjaarsnacht 2011…

Hoor in donkerste duister van schaduwende holen achter mij schuifelend schuren van zoet gefooisde stemmen gesproken door gladde gespleten tongen tussen naaldscherpe holle spuitende tanden…

Drie oude boerderijen bij elkaar op een sfeervol plekje staat daar die ouden houten schuur Sellingerstraat 19 zo bijzonder waarom heb ik die nooit eerder gezien ?…

Druipend als ze daar, naast hem in dat schuurtje staat. Hij twijfelt niet meer.…

aan de lijzijde van het licht schuren zon en schaduw tegen elkaar, zonder handen zonder stem, onaangekondigd dit geval van samenspel van lucht en lijnen duurt zolang het niet voorbij is grappig dat een blinde muur nodig is om op te vallen…

Belangen kunnen dikwijls nogal schuren Wanneer een coalitie wordt gesmeed Dus Peters is gevraagd, zoals dat heet, De boel in Rotterdam wat bij te sturen En luisteren ze enigszins naar hem, Dan gaat het daar straks als een trei… Euh… Tram!…

Wat verderop een houten schuur waarover hoge bomen bogen, daar, onder toezicht van een kip, heeft zij haar echtgenoot bedrogen.…

scherp snijdt het in zijn lichaam wonden schrijnen en schuren rusteloos draaien gaten vallen in de nacht zijn hart bonkt koortsig een dans zwarte vlekken eindeloos draaien in het donker stollen cijfers als bloed…

In de holle zandloper schuren scherpe korrels de tijd steeds verder uit hoe verder het zand hoe sneller de korrels het lijkt wel of de tijd almaar sneller gaat als je ouder wordt terwijl jijzelf alleen maar trager wordt ... .. .…

Wie stralen wil als Hollands heetste zanger Wie als een topper hemelhoog wil knallen In glittergoud en krullende kristallen Diens hart is deze winter heel wat banger Tot ouwejaar kent hij geen rust of duur Met de lont van Gerard Joling in de schuur…

Ik voel me eenzaam een eenzaam leven asociale mensen ik ben er kapot van wat heeft het leven voor zin ze zijn net beesten ze schuren je af, tot je overgeeft ze vinden mij afschuwelijk maar ik trek het me niet aan het leven gaat door het pesten gaat door ik doe er iets aan wij doen er iets aan!…

De pluimveehouder voelde zich beledigd: “Uw kippen leven zes week in een schuur” - De sector ligt toch al zwaar onder vuur. Briljant, zoals de man zich hier verdedigt: “Al is zes weken inderdaad maar even, Ze hebben wel de tijd hier van hun leven.”…

Mijn oefeningen doe ik nu maar binnen, mijn fiets hangt in de schuur, daar kan ik spinnen. Ook klim ik af en toe in een gordijn. En volgens schema sprint ik ieder uur vijf meter van het kastje naar de muur.…

Agrarisch Brabant geeft een prachtig beeld van noeste arbeid: lange, grote schuren en ieder weet, ook zonder te gaan gluren: Hier wordt geheid iets illegaals geteeld Dit dóórvertellen is een roomse zonde Dan wordt de privacy ineens geschonden…

en ging uit zijn dak, waarmee hij ook zijn halve schuur afbrak.…

Verveeld slaat ze een paar vliegen opzij en sjokt met haar dikke lijf langs de schuur. Ze loeit een paar keer hard op de boerderij en zet dan de aardappelen op het vuur.…

De wijzers van de klok schuren niet langs een plaat maar vijlen wel en wee uren na uren 1 wordt 2 En zo kan liefde duren jaar na jaar totdat En ja wie raakt er ooit geschokt door het doven van ontstoken vuren jij?…

Houten kruis Gekanteld tegen De stenen schuur Knuffels, kaarsen, Bloemen herinnering Aan een noodlottig uur Het lijden van nu En van de eeuwigheid Bij elkaar gebracht In de tijd Boerakker, nieuwjaarsnacht 2011 Posthuum opgedragen aan Kees Jan Dusseljee…

De velden liggen stoppelbloot, geplunderd en geschoren; geborgen in der schuren schoot ligt dorsensklaar het koren. En wat geen schuur, hoe breed en hoog, kon bergen in haar wanden, staat veilig daar, gebermd en droog, in mijten op de landen. Geen halm meer wiegt; 't ligt alles kaal.…

Dat de zielen schuren De huid verdwijnt elkaar aanraken in het verdwijnpunt van het licht Niet willen, slechts puur zijn Echt, ik sta aan de rand Vòòr mij vrijheid met de angst prikkend als ogen in mijn rug vanwaar ik ben gekomen De lange weg die ik ken en die ik ben veilig, in controle, comfortabel die ik zoveel jaar gelopen heb…

als vroeger sterke paardenhoeven de tekens sloegen in de grond bij het bewerken van het land liepen ze naar zijn hand als later ronkende tractoren diepe sporen trokken van op het veld tot in de schuur zat hij ook aan het stuur ik onthoud zijn blik uit het verleden hij keek altijd tevreden…