75 resultaten.
Een serenade
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 264 Een serenade onder het balkon
mijn lieve schat! Echte liefde
vraagt soms om meer dan alleen
dat. Waar Vivaldi componeerde
over de vier seizoenen brengt
een serenade zanger zijn serenade
met rode rozen om te zoenen.…
Maas
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 437 Viool uit de kist:
Serenade aan kade,
Door niemand gemist.…
o, mijn valentijn!
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.166 Ik zal een serenade zingen
en rozen strooien op je bed,
ik zal violen laten spelen
als ik de kaars heb neergezet.
Ik zal je koesteren met mijn liefde
terwijl ik mijn serenade zing
zal ik je verwennen met champagne
en met een diamanten ring!…
Á LA ROSSETTI
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.043 Steeds ben ik met de vijand in mijzelf
In bange worstelstrijd op leve' en dood.
Hij wint vaak veld met Afschuw van mijzelf,
Met ziekten en verraad tot bondgenoot.
Totdat mijn Zelfbewustzijn: trots gewelf,
Over mij instort; de genadestoot
Verbeid ik lang, woel mij dan langzaam bloot
En kom met tegenzin weer tot mijzelf.
Opnieuw dan strijd…
Complainte
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.404 Ik leefde ook liever monogaam,
Maar ik ben veroordeeld als nomade,
Tot geen gestage echt bekwaam,
Steeds af te wijken van de paden
Door elk van wieg tot graf bewandeld,
Strak afgewend van 't boos instinct:
Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld,
Hun drift verdrongen en verminkt.
't Geluk, dit smadelijk verdrag
Toch te vergeten bij een…
Voor de verre prinses
poëzie
4.0 met 10 stemmen 4.424 Wij komen nooit meer saam:
De wereld drong zich tussenbeide.
Soms staan wij beiden 's nachts aan 't raam,
Maar andre sterren zien we in andre tijden.
Uw land is zo ver van mijn land verwijderd:
Van licht tot verste duisternis - dat ik
Op vleuglen van verlangen rustloos reizend,
U zou begroeten met mijn stervenssnik.
Maar als het waar is…
Kindervrage
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.059 In de hemel staan de sterren
Als kinderen in de verre
Somber overwolkte heide
Waar zij grazend zich verspreiden
Voor het verschiet.
Hoe komt het dat zij niet verdwalen?
Wel is de Maan een strenge herder
Maar de hond die ze, als ze verder
Gaan dan mag, terug moet halen,
Is er niet.
Waarom gaan ze dan niet zoeken
Uit den hemel, in den hoeken…
Arcadia
poëzie
3.0 met 5 stemmen 512 Langzaam kleedt zij zich uit in het lover,
Rilt verrukt en verlangt een rover,
Denkt aan nimfen en faunen.
Nimfen die zich genotvol over-
Gaven aan faunen, naakt onder lover,
Begrijnsd door oude alraunen.
't Rimpelend water spiegelt haar week:
Met haar voetjes in de ondiepe beek
Voeren de golfjes guerrilla.
Op een steen zit haar…
Serenade
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 847 de maan glijdt op de toppen
van mijn uitgestrekte vingers
naar een hoogtepunt bloost
zich geel de hemel in na
die rakelingse bevingering
en streelt de zwarte stilte
zon van de nacht maar zo
gehavend dat ze eeuwig ootjes
vormt van pijnlijke herinnering…
Serenade
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 321 De avond is een ander mens
vol ideeën voor een beter leven
hij is besloten en kan vergeven
tegemoetkomen aan ieders wens.
Hij loopt gesmeerd door alcohol
maar is niet gretig of brutaal.
Zijn toon is zuiver amicaal
en hij valt niet uit zijn rol.
De avond kan alles aan
wat 's ochtends zo knelde
's middags zeer ontstelde
en 's nachts…
stuiver
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 293 net weer gehoord
'penny serenade' van Rudi Schuricke
soms is het leven
vijf centen waard…
Complainte
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.818 Ik leefde ook liever monogaam,
Maar ben veroordeeld als nomade,
Tot geen gestage echt bekwaam,
Steeds af te wijken van de paden
Door elk van wieg tot graf bewandeld,
Strak afgewend van 't boos instinct:
Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld,
Hun drift verdrongen en verminkt.
't Geluk, dit smadelijk verdrag
Toch te vergeten bij een…
Liefde
poëzie
3.0 met 34 stemmen 4.136 Liefde is niets dan daaglijks verder gaan
Door dorre woestenijen,
Om na de nacht saam moe weer op te staan
Uit duistere valleien.
Liefde is niet een wijdverklaard begrijpen,
Een stijgen tot het licht,
En niet oneindig zijn en ook niet rijpen
Tot innerlijk gezicht.
Want leven is geen vast geluk, maar een rampspoedig
Dolen in 't labyrint…
Zwanenzang
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.407 Is ‘t waar dat ik, in langvervlogen dagen,
Geloofde in dromen en een dichter was?
Dat jonge meisjes met mijn verzen lagen
Zich te verzadigen, eenzaam in ’t hoge gras?
Waarom wil geen mij, eenzaam nu, hergeven
Wat van de liefde, aan hun bloei verloren?
Nu ik verminderd ben, na zoveel leven
Nog zelfs niet zeggen kan: ik ben geboren.
Is de…
Woningloze
poëzie
4.0 met 150 stemmen 8.511 Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
Nooit vond ik ergens anders onderdak;
Voor de eigen haard gevoelde ik nooit een zwak,
Een tent werd door de stormwind meegenomen.
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen.
Zolang ik weet dat ik in wildernis,
In steppen, stad en woud dat onderkomen
Kan vinden, deert mij geen bekommernis.
Het zal…
MORGEN RIJD IK
poëzie
2.0 met 23 stemmen 3.486 Morgen rijd ik met bedwelmende bloemen naar je toe.
Ik wil niet langer wachten, eindelijk weten hoe
Je bent; de bloemen zullen je verraden.
Als je liefdeloos bent, zullen ze kwijnen en treuren;
Als je kwijnt van verlangen, heviger geuren;
Als je brandt van verlangen, hun knoppen scheuren
En jij in een groot gebaar al je gewaden.…
De vagebond
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.744 Morgenwind wekt mij, blaadrend in de boom
Waaronder ik in droom lag met een vrouw
Zo wulps als lieflijk, maar zelfs in die droom,
Toch zeer kortstondig, bleef ik haar niet trouw.
De kim woei open. Ik was weer verheugd
En wies mijn warm gezicht in morgendauw.
Ik roofde een landmeisje haar melk en deugd
Met volle teugen, en had geen berouw.…
Huivering
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.070 Het leven verlangt steeds naar de dood.
Bemin je? Weet jij waar vandaan
Wij kwamen en waarheen wij gaan?
Neen? Nu, wat heeft dan blijven nood?
Ik breng je geen geluk, ik kom
Alleen vergeten in je schoot,
Moe van het reizen naar de dood
Die nader komt als ik niet kom.
Het vuur krimpt onder dunne korst,
Nauw sluit de kou van het heelal
Rondom…
Scheppingsverhaal
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.252 Gods kind had blokken in zijn boezelaar,
Waarmee het in de wolken had gespeeld.
Maar toen zij op wou bergen, moe, verveeld,
Zag ze in de doos en wist niet hoe ze daar
In passen moesten, keurig ingedeeld.
Want God was streng, maar sliep - dus geen gevaar.
Zij liet ze vallen, zag er niet meer naar
Om en ging vlug naar een mooi engelbeeld.…
De doden en de kinderen
poëzie
4.0 met 7 stemmen 2.023 Kom vaak bij ons. Jij die begint te leven
Verstaat ons 't best en bent het dichtste bij.
Een kerkhof vind je, evenals een wei,
Een plaats goed om te draven en te spelen.
Je praat met dingen die geen antwoord geven,
Die enkel lachen, stil, lang, als de zon,
Er schaduwen als glimlachen doen zweven.
Ook grauwe stenen in een dartle bron
Zijn…
Bezinning
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.831 Na de schrik en
Begenadiging,
Onder ’t snikken
Van verzadiging,
Na de feesten
Van het vlees
Keert de geest en
Rijst de vrees:
Deze extase
Keert niet weer.
’t Licht doet dwaas en
’t Leven zeer.…
Het einde
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.496 Nog zweven liedren op de wind
En gaan van mond tot mond,
Van ouder op kind.
Maar ’t speeltuig ligt in ’t stof geworpen
En hij die ze er aan ontlokte
Is nu een afgestompte, verstokte
Dronkaard geworden in de laatste dorpen.
Nog zweven liedren op de wind...…
De ochtendzon
poëzie
4.0 met 11 stemmen 4.108 De flamboyants ontluiken groen en rood;
Onder hun lommer zal de markt beginnen.
Wijdbeens gaand, balanceren negerinnen
De vruchten op haar hoofd en van haar schoot.
In het goedkoop hotel van Boabdil
Blijven de blinden dicht, de gangen stil;
Alleen een boy gluurt door de gescheurde deuren,…
Sterrenkind
poëzie
4.0 met 7 stemmen 4.573 Een sterrennacht op de wereld geworpen,
In sneeuw begraven door de wind,
Houthakkers brachten naar hun verre dorpen
Als een gevonden schat het sterrenkind.
Zij dachten hun vrouwen gelukkig te maken
Omdat zijn mantel van zilver was,
Maar zij moesten hem voeden en bij hem waken
Als was hij een…
Vermaning
poëzie
1.0 met 3 stemmen 550 Vriend, herzie uw jeugdgezellin:
Eens te tenger voor de extase,
Zeg, veranderde zij snel in
Een welvarende bourgeoise?
Zij liet zich leiden door de avond,
Maar niet verleiden tot liefkozen;
Gelooft gij ook, dat zij haar gade
Liefde bewijzen blijft door blozen?
Nu geeft zij feesten vol genade
En baadt zich blank, den morgen lank,…
bos-serenade
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 4.067 vroeg uit de veren
zingen dageraadvogels
hun morgenliedje,
terwijl het bos in stilte
naar het festival luistert…
MAANSERENADE
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 983 Al is de nacht nog zo donker
en verschuilt zich de maan
als hij mijn serenade heeft gehoord
zal hij straks weer schijnen gaan.
Hij baant zich dan een weg
dwars door de wolken
waarna hij naar beneden kijkt
waar ik mijn lied zal vertolken.…
DE SCHALMEI
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.948 Zeven zonen had moeder:
Allen heetten Peter,
Behalve Wanjka die Iwan heette.
Allen konden werken:
Eén was geitenhoeder,
Eén vlocht sandalen,
Eén zelfs bouwde kerken;
Maar Iwan die Wanjka heette
Wilde niet werken.
Op een steen in de zon gezeten
Bespeelde hij zijn schalmei.
"O, mijn lieve,
Mijn lustige,
Laat mij spelen
In de…
in een ware verademing
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 621 haar woorden gaan op en neer
in een vrijage van poëtische gedachten
vlijend aan lippen van stemgeluid
in een serenade van schoonheid
ze prikkelt mijn verlangen
zichtbaar voorgeschoteld
jouw tekens verschijnen
in een ware verademing…
Aubade
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 132 In alle vroegte werd ik gewekt
door 'n prachtige aubade
het leek wel meer een serenade
toen wist ik het direct
kleurde er een glimlach op mijn lippen
dit niemand anders kon zijn
dan mijn eigenste Valentijn
aan zoiets moois kan niemand tippen…