Alle inzendingen over shaffy

Een kat is na zes jaar weer terug gevonden Haar naam is Shaffy. Die kent vast geen rust En is wellicht op dooltochten belust Die tot ver buiten Glasgow uit gaan monden Óf blijkt weer dat zo'n Shaffy mettertijd De stilte zoekt? En de geborgenheid?…

Je keek omhoog in de verlaten stad dronk de liefde uit alle glazen zwalkte als een prins vol heimwee belde bij het verkeerde liefje aan. Je kon dansen, zingen, huilen, bidden dromen in de randen van de nacht flaneren in de onderbuik van de stad die jou omhelsde en verstootte. Meer Amsterdam kon je niet worden meer vrijheid kon niemand aan…

Hoe lang is Ramses Shaffy nog gegeven? Hij leek dicht bij zijn laatste ademtocht Toen hij voor de TV verschijnen mocht Om openlijk zichzelf te overleven Zo blijven ze hem, haast postuum, steeds eren Al lijkt het meer op overexploiteren…

Klanken van de Pastorale Met Shaffy en List Boren het diepste In mij aan Word zonder dat ook Maar iets in mij Verzet wil bieden Door hen met Mededogen bewogen de Hemel ingezogen naar Het hemels licht - Blauw, rood, in Nevelslierten gevangen in Altijddurend Noorderlicht…

orkaan We zullen doorgaan, we zullen doorgaan We zullen doorgaan, tot we samen zijn We zullen doorgaan, als niemand meer verwacht Dat we weer doorgaan, in een sprakeloze nacht We zullen doorgaan, we zullen doorgaan We zullen doorgaan, tot we samen zijn ---------------------------------------------------- uit de liederen van Ramses Shaffy…

verslaafd aan Johan maar díe houdt - onder meer - van Nel op háár beurt weer verlangt naar Chris wiens hart bij Mary is, zo vol van ene Eelco voor wie het leven zonder Karin zo zonder inhoud is -------------------------------------------- hiertoe geïnspireerd door een liedje uit vervlogen tijden.. van Ramses Shaffy…

Ik staar naar de wolken en geniet intens. Problemen zie ik in de verte verdwijnen. Ik hoor het zachte suizen van de wind. Wind, op weg van hier naar nergens. De zon breekt af en toe door. De eerste bladeren vallen. Het gaat zo regenen. Ik ruik de herfst al. De winter komt. Zo ging het en zo gaat het. Zo zal het altijd gaan. We leven nog…

Zo te sterven als een vlinder op het water Geruisloos, voor de stille week, niet later Haar laatste wens was in besloten kring met zang en dans te worden gecremeerd Waar naast haar odes aan Piaf en Shaffy en 'Ne me quitte pas', chanson van Brel, In een laatst encore als requiem Haar 'Laat me niet alleen' gememoreerd…

zullen samen doorgaan en onder het zingen van de Pastorale nam hij afscheid van het leven zonder bloemenkrans en in nachtgewaad vertrek ik hier zonder bagage zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder kan ook zonder mij dus, laat me ’t is stil in Amsterdam, zo stil zonder zijn cantate, zijn uitstraling zijn eigen levensstijl, zonder Shaffy…

Jarige Ramses Shaffy mijn wensen voor jou strooi ik in een fluister met de wind mee proficiat Ramses geniet van de dingen die jou blij maken jij pakt me nog immer met jouw stem vaak klinken jouw liedjes nog door de kamer en dan gaan mijn gedachten terug naar de tijd dat we jonger waren en ik neurie mee ik hef het glas op jou Ramses…

Een klein berichtje in de telegraaf ik schrok ervan Ramses Shaffy ernstig ziek slokdarmkanker mijn hart gaat uit naar de man die zo heel veel betekende in mijn leven met zijn stem kleurde hij mijn jongere dagen het is stil in Amsterdam hoog Sammie, kijk omhoog Sammie de pastorale het gras zal altijd groener zijn samen met Liesbeth…

Lieve lieve Ramses het bericht van je overlijden raakte me heel diep natuurlijk, wetend dat je ziek was is jou verder lijden bespaard gebleven maar je leeft door in je muziek dank je wel Ramses voor wat je gaf en voor die je was rust zacht vergeten doe ik je nooit…

Hij keek met Sammy hoog naar de maan en zag Liesbeth List in 't hemelblauw staan. Hij werd stilaan moe en schreeuwde hen toe : laat mij mijn eigen gang nu maar gaan !…

Je flamboyante levensstijl eist nu zijn tol en leef je een teruggetrokken bestaan De wereld wordt steeds kleiner om je heen Je verleden sluiert in nevelen, heel langzaam Vandaag hoor ik je prachtige donkere stem op een verzamel cd waarop je oude nummers zingt Je woorden raken mij en ik omarm je gevoel Een heerlijke melodie die zó harmonieus…

Kom s.v.p. terug. Wij stikken onder de truttenboog, worden gek van die grijsvakapen met griezelige nakomelingen op hun rug.…

Het is 1997. Hartje Amsterdam, Studio Amstel. De honderdste uitzending van VPRO's Nachtzusters. Live om middernacht. Jij bent de hoofdgast Ramses. Je loopt nog moeilijk na een operatie en dus blijf je na de uitzending gewoon aan tafel zitten. Je bent onrustig en geïrriteerd totdat je een fles wijn en sigaretten krijgt aangereikt. Het is twee…

Jij balanceert voorzichtig op de grens Van niet meer weten en van vol besef, Ik houd mijn adem in bij zoveel lef; Mijn god wat ben jij een innemend mens. Als Alzheimer mij straks heeft ingelijfd, Dan hoop ik dat ook de muziek nog blijft.…

Zijn stem weerstond de bulderende wind, het beuken van het water op de dijken. Geen mode of conventie deed hem wijken; soms wijze man, dan weer verwonderd kind. Hij spande muzikaal zijn regenboog. Ik drink een glas op hem en kijk omhoog.…

De nacht is vroeg gekomen. Vrienden laten me alleen. Het leven is niet langer licht. Angst grijpt om me heen. Er is niemand meer gebleven, dan een stille stem die zegt, dat leven geen zin meer heeft. Een ketting heeft me vastgelegd. Dag Pallieter, kleine man, ik zie je lopen door de regen, door de mist van ons bestaan, langs grijze, natte…

staande op de kaai het tiroler hoorngeschal op de zevenheuvelwegen galmend in berg en in dal te weerstaan in het hart van groesbeek in klein zwitserland alsmede de kakofonie van de sozjaalinvoelenzers en de groteske carnavaleske trinclusieve protagonisten heel in de verte hoor ik jacques brel in een ballade en ramses shaffy…

ZING zegt de merel ik swing als ik zing ik doe elke ochtend en avond 'mijn ding' in vrijheid zwier ik door het strakblauwe zwerk en zie in de verte een specht aan het werk VECHT met zijn snavel van twijfel bevrijd timmert en hamert de bast van een stam "'t bevrijdt m'n gemoed," zegt hij "merck toch hoe…

Shaffy wist het wel, leven moet je, tegen wil en dank. Durf het maar eens, mens. Wek op die lust en leef! Zet zoden aan de dijk, verleg een steen in die rivier, bouw aan die droom! Val, en sta op alsof er geen keus is. Je weet en vergeet het dat we helden zijn, die hier niet voor hebben gekozen. Maar nu we hier toch zijn...…

Soms denk ik niet meer ook niet aan dichten en zelfs niet aan vrijen dan is alles vlak bewegingloos dor mooi vind ik dan de lanen bij zonsondergang het piepen van mijn fiets een liedje van maffie Shaffy het kwaken van de kikkers de zenuwzieke krekels.…

Gebaseerd: Op de lyriek van Ramses Shaffy Bedankt Liesbeth en Ramses. Vanaf de Cantate tot het ultieme afscheid van een Era, veel te snel en onverwacht.…

rekening houden met je vader, dus wij passen ons soepel en met mate aan Er is immers niet meer dan tijd, alle tijd Voorbereiding voor afscheid 2 Ben bezig mijn eigen begrafenis voor te bereiden en de liedjes zijn uitgekozen met pijn: De eenzame fietser van Boudewijn de Groot, De Noordzee van Jacques Brel en Sammie van Ramses Shaffy…

Gisteren kon ik het nog niet zeggen. Midden op de dag zag ik geen spoken ook in het nu ben ik niet weggedoken. In mijn eigen huis thuis zei ik toch echt dat ik Maagd was. Maagd ben. Thans in het dodenrijk na weggezonken te zijn in mijn slaap, gaap ik als lachende woonachtige tussen prachtige sterrebeelden bij het melkwegsteltsel. Hoe…