Alle inzendingen over slak

arm en onopgemerkt glijdt de slak over het tuinpad bij nacht. Hij draagt z'n huis zoals de mens z'n kruis en verdwijnt onder de heg, de zon schijnt morgen weer hard op de stenen. Hij draagt het als de slak die hij is. moeizaam.…

Probeer de waarheid Te achterhalen, die me In flarden en kronkels Omzeilen wil, wat niet Gebeuren zal - zout leg Ik op staarten van hazen Die er met de waarheid Vandoor gaan; en op slakken, De meeste dan hiervan, Want op alle slakken tegelijk Gaat me wel wat ver - Een mens moet zich niets verbeelden…

Cafeïne werkt goed tegen slakken. Een chemisch middel is natuurlijk fout. We leggen niet op alle slakken zout; We zullen ze met koffiedik aanpakken. Dat koffie zo goed werkt weet ik al lang. Het helpt mij ’s ochtends bij mijn slakkengang.…

Hier beleven slakken hun liefde...…

ik kraak met een krak in het donker een huisje o sorry slak…

Kijkend naar een slak een nat spoor achterlatend een snoer van graagte…

op het fietspad langs de Weser lag het vol F.K.K. slakken…

Trager dan de trein glijd de slak met haar huisje naar de witte lijn.…

Honderden slakken zijn omgekomen Onnodig gestorven in het gedrang In de kou, zoekend naar de nooduitgang Triest, maar had men dit kunnen voorkomen?…

spinrag om het hoofd slakken kraken op het pad de krant stipt op tijd…

vrijende slakken trekken zilver glinsterspoor langs rode tuinmuur…

Dit is een mooie tijd spinnen en slakken in mijn tuin rozen bloeien volmondig…

Gelach, geschreeuw: ik slaak een geeuw.…

Zo langzaam als een slak. Wandel ik over straat. Ik loop op mijn gemak. En niets dat mij ontgaat. Iedereen raast mij voorbij. Druk met de dingen van de dag. Kijkend naar hen voel ik mij vrij. En blij dat ik iets langzamer lopen mag. Want ik wandel als een slak. Ik kijk om mij heen en geniet. Ik wandel op mij gemak.…

Zó traag kruipt die slak zeker zeer vermoeiend, met het huis op de rug…

Als heimwee de kop opsteekt, zorg dan dat je net als een slak, je eigen dak bij je hebt.…

Wie trots niet kruipt als een slak, Rijdt auto in prak.…

Mijn borst zuigt zich bol Dan slaak ik een krijsje En adem me vol Ik glibber en bibber Want fris is de lucht Maar warm in mijn hemdje Dan slaak ik een zucht.…

Om van A naar B Te komen is voor Een slak nog geen Vanzelfsprekendheid, Want er zijn onderweg Onnoemelijk veel Hindernissen die met Het tempo van een slak Genomen moeten worden, Tegen de tijd dat ik In B ben aangekomen is, Als ik om me heen kijk, De halve wereld verwoest, Een bevolkingsgroep uitgeroeid - Het enige dat…

als een slak met wintertenen, schrijd ik door een waterbed, wachtend op die ene meester, die dan net mijn leven redt.…

Ik slaak even een zucht: God is een kunstenaar.…

mijn borst zuigt zich bol dan slaak ik een krijsje en adem me vol ik glibber en bibber want fris is de lucht maar warm in mijn hemdje dan slaak ik een zucht…

slakken plakken rustig slijmend tegen het raam 'k sta gapend te kijken 't mag geen naam…

dauwtrappend de geur van vers hooi ik laat het me overkomen rauw en glad als alen want hoe kook je die slakken zonder schelp…

Een naaktslak die onlangs in Vlijmen Zo graag zijn relatie wou lijmen Sprak: o liefste slak En gaf haar een smak Maar zij vond dat hij zat te slijmen…

een slak liep door het hoge gras genietend van hoe mals het was een troep mieren kwam langs zij en passeerde in een lange rij wat een snelheid en een haast reageerde de slak verbaasd wij zijn op weg naar een nieuwe stek zoekend op de juiste plek onder een biels of onder een steen daar willen wij nu heen ik hoef niet heen en ook niet terug…

Daar in de villawijk der slakken is elk bouwsel echt uniek door de gebruikers zelf ontworpen en gemaakt, Soms wordt het saai maar sterk, of kleurig, ook wel chique maar altijd mooi en zó vernuftig, dat ’t me keer op keer weer raakt.…

Ik zit te wachten op mystiek een beetje misschien is het er misschien is het er ook niet sigarettenrook kringelt naar de hemel en ik wacht ik denk aan slakken zonder huis die zich teder vastzuigen aan elkaar en ik weet niet of ik denk als ik dat zie…

Wiens leven zich Grotendeels in het Verborgene afspeelt, En kans ziet verse Blaadjes te snoepen Die zorgvuldig waren Opgekweekt Laat balorig een Zilverspoor achter Op de begane grond: Ze zullen potdorie Weten dat ik hier Geweest ben…

Ik ben een slak, en durf geen hap te eten want ik zag iets vanaf een berkenblad en werd er misselijk van moet u weten een mens, ik zal het nimmermeer vergeten die al mijn vrienden uit hun huisjes vrat.…