Alle inzendingen over slecht zien

Die eenvoud, dacht ik, is voldoende paradijs, wij drieën zijn het, ik ook eindelijk gestorven en levend had ik het geluk het al te mogen zien.…

blijdschap ben bekomen En jij bent hier, jouw rust vermant mijn beven Ik kijk en zie het leven in jouw ogen stralen Van al dat jij reeds zag, zal zien en ik nooit zal beleven En dat nu hier mijn ziel in eenzaamheid doet dwalen En dat allicht ik mij daarom toch kan vergeven Dat ik pas slaag wanneer ik jou zie falen…

ook jij kunt niet in alle spiegels lezen omdat slechts één het ware beeld je toont laat zien wat is en komt zelfs wat ooit is geweest en 't altijd maar veranderen vrezen ’licht’ tot het duister zeggen moet - al trekt het onberoerd in eigen verten weg te wachten tot jij ook jouw schaduw bent en van je houden durft omdat jij eindelijk kent…

Ik denk weleens: o, opa kon jij dat ook eens beleven al was het één seconde; slechts heel even. Drie meisjes is genoeg Gelukkig echt geen tien Zou hij ons samen kunnen zien? Gedachten lijken soms wat krom maar ik denk: o, opa wat zou het mooi zijn als dan kon!…

Verzorg je gebit een beetje slecht, of je tandarts gelooft ’t wel dan zijn die kunsttanden er ineens supersnel oké je kunt weer lachen en breeduit ook nog, maar er gaat niks boven je eigen tanden.…

zal de stramheid der leden ook mijn speelse geest langzaam tot een stugge boemelaar smeden opdat ik het heden steeds meer ga zien met wezenloze ogen als de waarheid van het verleden slechts goed is en de jeugd thans wordt bedrogen maar ook dat de sprankelende schoonheid door mijn aderen zal worden gemeden en de opwinding…

slechts in tere deining van blauw en grijs en roze, verzoent Piet Mondriaan de geest met de natuur. -------------------------- uit: 'Parmentier', 2003.…

Opgebrand in de duisternis, in een droevig gevecht met het einde, maar net zo slecht met het begin, als kind, toen je waardering zocht en hardheid vond, geselingen van de ziel, die voortduren, verworden, terugslaan.…

Mijn ogen zijn verschrompeld tot krenten maar er is toch niets meer te zien. Oren plakken aan mijn wangen vangen verloren geluiden zonder toon. In mijn mond een ranzige smaak van zuur geworden papillen en tonsillen. De fiere neus ben ik helaas kwijt er rest slechts een schotje tussen gaten.…

De ramp kondigde zich al ver van tevoren aan, ik had het aan moeten zien komen, toen jij je haar anders ging dragen en een wezenloze blik in je ogen kreeg, en mij slechts nog negeerde.…

Dat leven van ver gezien maar er nooit kon binnengaan, verbergt het gelaat in beloften en schreit, hij vocht zonder om te zien, bepakt en verblindt door schrale hoop.…

Slechts jij ontbreekt in het ganse plaatje, Dus kom zoals je mij hebt geschreven Ik weet niet of ik dit alles verdien Mijn huis vormt een vertrouwde dodencel Dus als ik je geen dag meer kan zien, ontmoet ik je ’s nachts in mijn dromen wel…

Ik ben geweest zonder de pot met goud te zien slechts een regenboog verwijderd van mijn oude botten huil ik geen vocht meer het is de herfst van mijn leven De traan die ik zal laten daar de goudpot er niet meer is zal moeten vallen in mijn half gevulde whiskyglas van herfst wil ik niet weten geboren word ik een avond oud Hark mijn lompen…

Slechts altijd is in mijn ogen te zien: de bedoeling van een engel. God had het beoogd met mij. Zeker tot misschien. Vér voorbij betekenis van leven en dood. Levenslot zó immens groot. Zoveel leeg geschreven, alles gegeven. Alles gedragen, vroeg God me om te blijven verdragen.…

bekijk het dan af en toe van een afstand voor het aanvoelen van anderen's onvermogen en door vele vette natte tranen heen je realiserend: "´t verdraaid goed te doen" nooit je afvragend of je het wel kan maar gewoon doen en zien wat je kunt Ze noemen ons een vergeten groep ouders van zorg-Intensieve kinderen maar slechts meelevend, meehelpend…

Wij kunnen slechts in kleine dingen een beetje licht doen zien misschien. Maar al wat klein is, is van waarde, de grote droom vraagt heel veel tijd; laat ons maar knielen en bedanken het Kind dat in een kribje schreit.…

het was zo'n dag als ieder andere een dag van spanning en gruwelijkheid gedrenkt in hoop op menselijke toegankelijkheid in weerwil van 't idee dat de wereld zal veranderen de televisiebeelden soms rood gekleurd laten zien dat er bloed vloeit in het oosten vluchtelingen die behoefte voelen zich te laten troosten afkomstig uit een land dat…

leren om te delen Plezier zien is plezier hebben vrolijk zijn is vrolijk doen lachen om iets is doen lachen genegenheid bezegeld met een zoen Ook al ben je nog zo klein ik blijf je volgen van dichtbij een heerlijk kind, dat zich goed ontwikkelt dat maakt mij ontzettend blij…

't Zien van haar tijdloos wezen doet vermindren Voor altijd onze vrees, want wat ook dale, Zij, wij, zijn een-en-al omhoog en onder.…

het hart moet kloppen om te zien wat voor ogen onzichtbaar blijft want de geest ziet niet waar het hart wel kijkt het hart moet kloppen om te voelen wat de tast niet beroeren kan want wij begrijpen niet wat het hart wel gewaard het hart moet kloppen om te horen wat ons de oren verzwijgen want wij vernemen niet wat het hart wel luistert…

vaders, weet je zijn beeldhouwers die uit geliefde blokken aan hun been de verborgen beelden houwen vaders, weet je raden hun kinderen niet zij zijn het voorbeeld in het goed en het kwaad vaders, weet je doen domme dingen soms om jou de kans te geven te laten zien dat jij beter bent vaders, weet je houden hun kinderen niet vast zij…

komen ik hoor je niet door mijn aandacht voor het zoete duister neem ik jouw droom mee in mijn brief en ik wil ook niet dat je fluistert want ik heb slechts de stilte lief.…

Moederliefde is immers de overgave voetstoots slechts gewijd aan de vruchten harer schoots en ontbrak het soms in de rauwe werkelijkheid, de dichters willen de slagroomtaart niet kwijt. Zien we op tien mei een breed poëtisch banket, vele dichters voelen zich ineens ertoe aangezet mee te surfen op de golven van de moedermaagd.…

Slechts tijdens het afnemen van de glasplaat slaan we soms de ogen neer. De vochtige doek hangt slap in onze handen. Zo mooi. ----------------------------------------------------- uit: 'De encyclopedie van de grote woorden', 2005.…

Het op en neer gaan van golven Het leven is verandering voor alle dingen Ook voor mij Laat me niet achter Het is nu tijd Ik wil de zon zien branden op mijn huid Ik wil het vuur weer voelen in mijn ziel Zet koers daar waar de lichten der schepen gaan Ik kom eraan…

Wijze breinen zijn best bekwaam te manipuleren Kunnen heersen, dirigeren ook regeren Met bedoeling het beste in mij naar boven te halen of het slechte Mijn hart tracht duidelijkheid te zien, twijfelt en vecht De tweestrijd vreet aan me zo van ' snap ik dan niets?…

Wij kunnen slechts in kleine dingen een beetje licht doen zien misschien. Maar al wat klein is, is van waarde, de grote droom vraagt heel veel tijd; laat ons maar knielen en bedanken het Kind dat in een kribje schreit.…

Er wonen veel kabouters In het paddenstoelenhuis Ze hebben het leuk ingericht Ook al zijn ze zelden thuis Als het ’s avonds donker is Bezoeken ze de mensen Ze kruipen in hun dromen En bekijken daar hun wensen Ze zien veel pijn en veel verdriet En ook veel moeilijkheden Er is veel angst en veel paniek En onverwerkt verleden Ze pakken…

maïsvelden zijn maïsvelden stof is slechts stof een krekel een krekel hitte slechts hitte een brievenman ben ik geen bries helpt mij op weg op weg naar madame lacroix met de brief maar madame staat op het erf met vuurrood gezicht ook ik kijk omhoog en zie de raaf niet eerder was het zo stil stilte, met slechts het snikken van madame…

Waarom zou ik je nog zien kijk eens naar je trieste leven Narcistisch in hart en ziel niet in staat liefde te geven Waarom zou ik je nog zien geef me maar een reden Je loog de schellen van mijn ogen trapte me hard naar beneden Waarom zou ik je nog zien al je daden waren doordacht Kwetste mij tot diep in mijn ziel Je hebt mijn liefde verkracht…