inloggen

Alle inzendingen over slib

44 resultaten.

Sorteren op:

het hart uit het lijf

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 69
verborgen in het slib op de bodem van de rivier raakt het water je soms aan het slib omklemt je moeiteloos als een stolp een gesloten huis onbewogen in verstikkende duisternis hoe blaas ik lucht door de loden hemel hoe lijm je verscheurdheid hoe vind ik je hart opnieuw…
J.Bakx12 maart 2019Lees meer…

Torum

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 45
ten westen van Pogum waar de Eems de Dollard in wil stromen diep onder het slib gekomen bij vloed nog altijd met zeewater bedekt het stadje Torum niet uitgestrekt lange tijd waren de resten de grondvesten bij eb nog te zien de opslibbing ging door nu is er geen spoor ook niet op Google Maps van Torum te vinden Emden legde over het slib…

Watersnood

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 151
Water, overal Stroomt de huizen Binnen Ligt een vloer Van slib Ik glij onderuit Kletsnat Van de tranen Verwoest Al mijn spullen Drijven weg Op de vloed Van de rivier Van tranen…
Rytje13 juni 2013Lees meer…

zuigend slib

netgedicht
3.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 1.375
onwaarschijnlijk geluk zo hemels gezind kon niets meer stuk wat waren wij op elkaar verzot, ik heb je zo bemind het water steeg mij tot de lippen je vertelde van die ander waaraan ik niet kon tippen verwoestend bonkten je blikken op restanten van begrip allengs kon ik alleen nog maar stikken weggegooid, verdwijnen in zuigend slib…

Craquelé-slib

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 92
Bovenop een hoge berg bivakkeerde ik als sneeuw Langzaam maar zeker stroomde ik als water op weg naar de zee In grote hoeveelheden door lange, diepe bedding slijt en rond ik vele stenen water van armen slok ik op Craquelé-slib als in kunst nadat water in massa verdween door laagte getrokken, op weg Immer.…

nageslacht

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 436
zwaar, het slijk van aneengeklit mensdom rottigheid, een immense brei van kwaad hij schoof er zijn schouders onder en droeg droeg door de dood striemen in zijn gezicht gruwelijk, onmenselijk van aanblik stootte door tot het licht trok uit zondig slib een nageslacht vrij zij aan wie niets is verteld zien kennen…

Hakkelsum

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 40
wakkert 'm aan nieuwsgierig naar die naam niet meer na te gaan of dat dorp ooit heeft bestaan waar het lag in het veen van Reiderland ingeklonken met ijverige hand afgegraven dat het voor de Dollard een koud kunstje was de restanten weg te vagen slecht dijkonderhoud de zee brak in maakte alles zout en brak en nat geul en wad slib…
Sjoerd Visser19 september 2020Lees meer…

Grond

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 198
spoken die hartstochtig naar de aarde roken, moest verboden worden woorden het liefst zonder klank en niets is anders dan de leegte een echo van leven, de door God gegeven dank leefde in de tussenwegen sprak je van moraal en hield mijn ziel daartegen, sloeg de wind, slaakten we kreten droegen dan dat samenzijnhart terug naar het slib…
mobar14 januari 2009Lees meer…

Zwaag

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 52
naar het zuidoosten loopt die recht aan het einde naar men zegt werd in 1827 een sloot gegraven en ze zagen terstond al die mensenbotten in de grond het kerkhof van Zwaag onder de kleilaag vanaf eiland Munnikeveen is het niet ver daarheen een paar kilometer naar het noorden ligt Zwaag dat verdween de Dollard smoorde het dorp in het slib…

Amsterdam, slibland aan het Grote Meer

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 29
Om de eilanden van slib in het moeras stijgt het peil, de vissers zien hun wereld wijder worden, ook oude beddingen vullen zich, het waterland wordt bereikbaar over rivieren uit het vaste land Het is een aanzuigende leegte een poort naar de zee, een kans voor de veenboeren en de bosbewoners om handel te gaan drijven dijken, kades, een stad…
Zywa21 mei 2021Lees meer…

DROOM: WAD-WAAN WORDT WERKELIJKHEID

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 43
Ik droomde me wanend op het wad verwisselde het slib voor vaste bodem zette voet op een plaat van een eiland mijn oog viel op die andere ook een plaatje, wat platter ik voelde me goed erg goed op ‘t erf goed wereld Erfgoed slibvrij werd ik wakker geen plaat voor m’n kop maar van slaap, droom, wad-waan, ontwaakte ik…

De Leidse visser en het Haarlemmer meer in 1852

poëzie
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.394
Daar is in 't Meer voortaan Voor u slechts slib te vangen.…

Tysweer

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 43
water vermengt zich en wordt dik opkomend en afgaand tij houdt de uren bij duwt zich traag omhoog en valt daarna weer droog keer op keer hier lag eens het dorp Tysweer maar dat is voorbij opkomend, afgaand tij schuurde het dorp langzaam weg in de Dollardstromen meegenomen opgenomen omgekomen alleen nog het idee ergens hier in het slib…

Aanleggen

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 731
Zij oogt iets log en lijkt wat sloom zo uit de hoogte aan `t plafond van ruim en lucht De lijn van sop moet kokend zijn geen schuit met slib. Zo`n ton raakt niet op stoom. Behalve tobben dansen snerpen over lieren, bollen joelend op de vlucht als ze aan de vallen plukt of te lang blijft dollen bij het trossen werpen.…
WOLF8 november 2006Lees meer…

Zoals een blad dat valt...

gedicht
2.0 met 111 stemmen aantal keer bekeken 17.942
Je liep hem nog na, je tong proefde gulzig het slib van zijn lippen. Jij Judith, hij Judas.…

vogelverschrikker

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 375
loopt wel eens iemand langs het weiland en werpt een blik over gerafelde veren gestoken in het strohoofd en ziet misschien twee knopen ronddraaien in zijn maag van stof als grassprieten kriebelen aan tenen omwikkeld met sokken vol rot nieuwspapier en wind kleren vies blaast in de regen denkt hij vaak me taak hier is flink door slib…

Spaarbekkens

gedicht
3.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 4.719
De dotterbloemen vallen droog in de spiralen van het slib eens stond het water huizenhoog tot aan de rand van ieders lip baggerschuiten zijn vertrokken door verse geul in de rivier de natuur zit met de brokken en zucht onder een kwaaie pier de rechte weg leidt naar het geld en verdraagt geen puur gekronkel spaarbekkens worden niet…
Dick Panman19 augustus 2011Lees meer…

Reiderwolde

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 64
naar Reiderwolde lieten haar niet gaan ze richtte zich op en sprak de vloek "Reiderwolde zal vergaan er zal geen steen van blijven staan" de vissers lachten haalden hun schouders op de vloek kwam uit toen hield het op Reiderwolde leed een strop water stroomde ondermijnde muren vielen om het dorp kwijnde verdronken zijnde dikke laag slib…

Natuur is voor tevredenen....

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 340
grauwe klingerstraten in steen geklonken smerig grachtenwater kende gij slechts het Losserzand met bruisend Dinkelwater of luchten fijn als kant gevangen in een welputrand blijf rustig van drie hoog de stadse herrie schouwen of, handen in hun zij de Amsterdamse vrouwen dit schone Twenteland kent grachten noch rumoer is niet aan slib…

een zees IM

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.187
klok daar aanbeland na een ramp vlakbij een schip gezonken op en in de zee een man of vracht teveel, te veel de klepel op de bodem verstomd wordt dit verhaal niet meer gebracht dan door die getuigenis in brons in het mee vergane want zeilt niet langer wind maar waart het water door de gaten zonder voeten, zonder benen ook met slijk en slib…

een zees IM

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 412
klok daar aanbeland na een ramp vlakbij een schip gezonken op en in de zee een man of vracht teveel, te veel de klepel op de bodem verstomd wordt dit verhaal niet meer gebracht dan door die getuigenis in brons in het mee vergane want zeilt niet langer wind maar waart het water door de gaten zonder voeten, zonder benen ook met slijk en slib…

Daar beneden,

netgedicht
5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 260
Beneden stroomt de rivier, ver gebleven van kunsten van de stad, de vroege winter laat zich klinken, neemt moeiteloos het overtollig slib van mijn gedachten mee op het gevallen berkenblad zonder te verdrinken.…
Pama6 december 2012Lees meer…

horror

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 543
loom, te lomp in het zadel zeul je de bronzen koets door drasland slikgas welt op in een weeë bel de malariamug zaait haar sporen talmend knal je de zweep op zijn flank stug van verveling tel je de schubben op het schild van een dreigende pad die je met de hefboom van stok en rotsblok op zijn weerloze hoornen rug tilt iets woelt in slib…
wim veen1 december 2006Lees meer…

In de zoutconcessies

gedicht
2.0 met 77 stemmen aantal keer bekeken 25.343
Slib is wat overblijft: witte bergen. Eens deden 1011 schepen de zoutkaden aan! Zoutkroon - onderaards - brokkelt af. De zouttransport- band die wel een sneeuwweg lijkt voert na het zeven het zout de silo's in. De zout- brijpomp werkt keihard.…

Omhoog zien naar de zon de waterrozen

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 295
Omhoog zien naar de zon de waterrozen, Kinderlijk, alsof 't Rafaels eng'len waren; Grauw slib en wijde schem'ringen bewaren, Die hier de dood stilde tot smartelozen. Opzuigt de bliksemstorm het meer tot hozen: Dan staan in blauw doorschijnende pilaren De doden: hun zwarte ogengaten staren Boven hun grijns om macabre apotheozen.…

Diep

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.618
Zij slingert óp zich tot de gouden bal Van wat de vlagstok was, kruipt door de stal En woekert welig in het vette slib. De blanke tanden in de kop, die loert, Waarlangs de lach vloog, zijn thans zonder scherts.…

kopermijn

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 483
twee weken voor de kiezers zuigen aan de punt van een rood potlood ritselend door lijsten met vage namen leurt hij langs de diplomaten van Europa ondertussen weegt hij een handvol koffiebonen keurt de blos van de mango schilt zijn magere bananen de graaizucht naar koper vraagt een duur offer de pijpen lozen hun zuur in een bekken van slib…

mijn lage land

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 551
haast aaibaar deinen onderhavig aan een onduidelijke macht beheerst door het land doch vaak evenzeer wanneer het water zijn kracht doet gelden terwijl het weder soms onberekenbaar het strijden duchtig overmant en als de raakvlakken eigenlijk in elkander overgaan is de bodem zacht van aard ontdaan van vastigheid uit kwellend slib…

Tevredenheid

poëzie
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.347
Maar de andre roos krijgt krinkels, scheuren, naden, Verschrompelt, en wordt groen en bruin en zwart, En zinkt, door haar met deze smaad beladen: "Zo'n ontevreden en verdorven hart, Dat water, lommer, kroos en slib durft smaden En doet of 't beste en edelste haar smart!"…
Meer laden...