44 resultaten.
het hart uit het lijf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 verborgen
in het slib
op de
bodem van
de rivier
raakt het
water je
soms aan
het slib
omklemt je
moeiteloos
als een stolp
een gesloten
huis onbewogen
in verstikkende
duisternis
hoe blaas ik
lucht door de
loden hemel
hoe lijm je
verscheurdheid
hoe vind ik
je hart
opnieuw…
Torum
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 ten westen van Pogum
waar de Eems
de Dollard in wil stromen
diep onder het slib gekomen
bij vloed nog altijd
met zeewater bedekt
het stadje Torum
niet uitgestrekt
lange tijd waren de resten
de grondvesten
bij eb nog te zien
de opslibbing ging door
nu is er geen spoor
ook niet op Google Maps
van Torum te vinden
Emden legde
over het slib…
Watersnood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 Water, overal
Stroomt de huizen
Binnen
Ligt een vloer
Van slib
Ik glij onderuit
Kletsnat
Van de tranen
Verwoest
Al mijn spullen
Drijven weg
Op de vloed
Van de rivier
Van tranen…
zuigend slib
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 1.375 onwaarschijnlijk geluk
zo hemels gezind
kon niets meer stuk
wat waren wij op elkaar verzot,
ik heb je zo bemind
het water steeg mij tot de lippen
je vertelde van die ander
waaraan ik niet kon tippen
verwoestend bonkten je blikken
op restanten van begrip
allengs kon ik alleen nog maar stikken
weggegooid, verdwijnen in zuigend slib…
Craquelé-slib
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 Bovenop een hoge berg
bivakkeerde ik als sneeuw
Langzaam maar zeker stroomde ik
als water op weg naar de zee
In grote hoeveelheden
door lange, diepe bedding
slijt en rond ik vele stenen
water van armen slok ik op
Craquelé-slib als in kunst
nadat water in massa verdween
door laagte getrokken, op weg
Immer.…
nageslacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 436 zwaar, het slijk van aneengeklit mensdom
rottigheid, een immense brei van kwaad
hij schoof er zijn schouders onder en droeg
droeg door de dood
striemen in zijn gezicht
gruwelijk, onmenselijk van aanblik
stootte door tot het licht
trok uit zondig slib
een nageslacht vrij
zij aan wie niets is verteld
zien
kennen…
stoer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 595 Zo verging ook mijn gebit,
Tussen bladeren, onkruid en slib.…
Hakkelsum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 wakkert 'm
aan
nieuwsgierig
naar die naam
niet meer
na te gaan
of dat dorp
ooit heeft bestaan
waar het lag
in het veen
van Reiderland
ingeklonken
met ijverige hand
afgegraven
dat het voor de Dollard
een koud kunstje was
de restanten
weg te vagen
slecht dijkonderhoud
de zee brak in
maakte alles zout
en brak en nat
geul en wad
slib…
Grond
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 198 spoken
die hartstochtig naar de aarde
roken, moest verboden worden
woorden het liefst zonder klank
en niets is anders dan de leegte
een echo van leven,
de door God gegeven dank
leefde in de tussenwegen
sprak je van moraal
en hield mijn ziel
daartegen,
sloeg de wind, slaakten we kreten
droegen dan dat samenzijnhart
terug naar het slib…
Zwaag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 naar het zuidoosten
loopt die recht
aan het einde
naar men zegt
werd in 1827
een sloot gegraven
en ze zagen terstond
al die mensenbotten
in de grond
het kerkhof van Zwaag
onder de kleilaag
vanaf eiland Munnikeveen
is het niet ver daarheen
een paar kilometer
naar het noorden
ligt Zwaag dat verdween
de Dollard smoorde
het dorp in het slib…
Amsterdam, slibland aan het Grote Meer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Om de eilanden van slib
in het moeras stijgt het
peil, de vissers zien hun wereld wijder
worden, ook oude beddingen
vullen zich, het waterland
wordt bereikbaar over rivieren
uit het vaste land
Het is een aanzuigende leegte
een poort naar de zee, een kans
voor de veenboeren en de bosbewoners
om handel te gaan drijven
dijken, kades, een stad…
DROOM: WAD-WAAN WORDT WERKELIJKHEID
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Ik droomde
me wanend
op het wad
verwisselde
het slib
voor vaste bodem
zette voet
op een plaat
van een eiland
mijn oog viel
op die andere
ook een plaatje, wat platter
ik voelde me goed
erg goed op ‘t erf goed
wereld Erfgoed
slibvrij werd ik wakker
geen plaat voor m’n kop maar van
slaap, droom, wad-waan, ontwaakte ik…
De Leidse visser en het Haarlemmer meer in 1852
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.394 Daar is in 't Meer voortaan
Voor u slechts slib te vangen.…
Tysweer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 43 water
vermengt zich
en wordt dik
opkomend en afgaand tij
houdt de uren bij
duwt zich traag omhoog
en valt daarna weer droog
keer op keer
hier lag eens
het dorp Tysweer
maar dat is voorbij
opkomend, afgaand tij
schuurde het dorp
langzaam weg
in de Dollardstromen
meegenomen
opgenomen
omgekomen
alleen nog het idee
ergens hier
in het slib…
Aanleggen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 731 Zij oogt iets log en lijkt wat sloom zo
uit de hoogte aan `t plafond van ruim en lucht
De lijn van sop moet kokend zijn geen schuit
met slib. Zo`n ton raakt niet op stoom.
Behalve tobben dansen snerpen over
lieren, bollen joelend op de vlucht
als ze aan de vallen plukt of te lang
blijft dollen bij het trossen werpen.…
Zoals een blad dat valt...
gedicht
2.0 met 111 stemmen 17.942 Je liep hem nog na,
je tong proefde gulzig het slib van zijn lippen.
Jij Judith, hij Judas.…
vogelverschrikker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 375 loopt wel eens iemand langs
het weiland en werpt een blik
over gerafelde veren
gestoken in het strohoofd
en ziet misschien twee knopen
ronddraaien in zijn maag van stof
als grassprieten kriebelen
aan tenen omwikkeld met
sokken vol rot nieuwspapier
en wind kleren vies blaast in
de regen denkt hij vaak me
taak hier is flink door slib…
Spaarbekkens
gedicht
3.0 met 31 stemmen 4.719 De dotterbloemen vallen droog
in de spiralen van het slib
eens stond het water huizenhoog
tot aan de rand van ieders lip
baggerschuiten zijn vertrokken
door verse geul in de rivier
de natuur zit met de brokken
en zucht onder een kwaaie pier
de rechte weg leidt naar het geld
en verdraagt geen puur gekronkel
spaarbekkens worden niet…
Reiderwolde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 naar Reiderwolde
lieten haar niet gaan
ze richtte zich op
en sprak de vloek
"Reiderwolde zal vergaan
er zal geen steen
van blijven staan"
de vissers lachten
haalden hun schouders op
de vloek kwam uit
toen hield het op
Reiderwolde
leed een strop
water stroomde
ondermijnde
muren vielen om
het dorp kwijnde
verdronken zijnde
dikke laag slib…
Natuur is voor tevredenen....
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 340 grauwe klingerstraten
in steen geklonken
smerig grachtenwater
kende gij slechts
het Losserzand
met bruisend Dinkelwater
of luchten fijn als kant
gevangen in een welputrand
blijf rustig van drie hoog
de stadse herrie schouwen
of, handen in hun zij
de Amsterdamse vrouwen
dit schone Twenteland
kent grachten noch rumoer
is niet aan slib…
een zees IM
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.187 klok
daar aanbeland na een ramp vlakbij
een schip gezonken op en in de zee
een man of vracht teveel, te veel
de klepel op de bodem verstomd
wordt dit verhaal niet meer gebracht
dan door die getuigenis in brons
in het mee vergane want
zeilt niet langer wind maar
waart het water door de gaten
zonder voeten, zonder benen ook
met slijk en slib…
een zees IM
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 412 klok
daar aanbeland na een ramp vlakbij
een schip gezonken op en in de zee
een man of vracht teveel, te veel
de klepel op de bodem verstomd
wordt dit verhaal niet meer gebracht
dan door die getuigenis in brons
in het mee vergane want
zeilt niet langer wind maar
waart het water door de gaten
zonder voeten, zonder benen ook
met slijk en slib…
Daar beneden,
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 260 Beneden stroomt de
rivier, ver gebleven van
kunsten van de stad, de
vroege winter laat zich
klinken, neemt moeiteloos
het overtollig slib van
mijn gedachten mee op
het gevallen berkenblad
zonder te verdrinken.…
horror
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 543 loom, te lomp in het zadel
zeul je de bronzen koets door drasland
slikgas welt op in een weeë bel
de malariamug zaait haar sporen
talmend knal je de zweep op zijn flank
stug van verveling tel je de schubben
op het schild van een dreigende pad
die je met de hefboom van stok en rotsblok
op zijn weerloze hoornen rug tilt
iets woelt in slib…
In de zoutconcessies
gedicht
2.0 met 77 stemmen 25.343 Slib is wat
overblijft: witte bergen. Eens deden
1011 schepen de zoutkaden aan! Zoutkroon
- onderaards - brokkelt af. De zouttransport-
band die wel een sneeuwweg lijkt voert na
het zeven het zout de silo's in. De zout-
brijpomp werkt keihard.…
Omhoog zien naar de zon de waterrozen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 295 Omhoog zien naar de zon de waterrozen,
Kinderlijk, alsof 't Rafaels eng'len waren;
Grauw slib en wijde schem'ringen bewaren,
Die hier de dood stilde tot smartelozen.
Opzuigt de bliksemstorm het meer tot hozen:
Dan staan in blauw doorschijnende pilaren
De doden: hun zwarte ogengaten staren
Boven hun grijns om macabre apotheozen.…
Diep
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.618 Zij slingert óp zich tot de gouden bal
Van wat de vlagstok was, kruipt door de stal
En woekert welig in het vette slib.
De blanke tanden in de kop, die loert,
Waarlangs de lach vloog, zijn thans zonder scherts.…
kopermijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 483 twee weken voor de kiezers zuigen
aan de punt van een rood potlood
ritselend door lijsten met vage namen
leurt hij langs de diplomaten van Europa
ondertussen
weegt hij een handvol koffiebonen
keurt de blos van de mango
schilt zijn magere bananen
de graaizucht naar koper vraagt een duur offer
de pijpen lozen hun zuur in een bekken van slib…
mijn lage land
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 551 haast
aaibaar deinen
onderhavig aan
een onduidelijke macht
beheerst door het land
doch vaak evenzeer
wanneer het water
zijn kracht doet gelden
terwijl het weder
soms onberekenbaar
het strijden
duchtig overmant
en als de raakvlakken
eigenlijk in elkander overgaan
is de bodem zacht van aard
ontdaan van vastigheid
uit kwellend slib…
Tevredenheid
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.347 Maar de andre roos krijgt krinkels, scheuren, naden,
Verschrompelt, en wordt groen en bruin en zwart,
En zinkt, door haar met deze smaad beladen:
"Zo'n ontevreden en verdorven hart,
Dat water, lommer, kroos en slib durft smaden
En doet of 't beste en edelste haar smart!"…