Alle inzendingen over slobberig

Drinken slobber slok slik Spoelen slobber slik hik Vergeten jezelf je ziel Slik door spoel weg Je eigen ik…

De maas vertelt er van bruggen tussen verleden en heden De maas verzwijgt niet de nieuwbouw die uit wil torenen boven de oude kerken waarin God nog huist in 'bovenkamers' Op het Vrijthof hebben ze er blijkbaar vrede mee Op de terrassen nemen ze een pint slobberen hun wijn nippen aan hun thee Of peinzen er uren-met…

ik zie jou bezig in de tuin met haar dat alle kanten uitsteekt door de wind de slobber trui en oude wijde broek verbergen de door mij begeerde vormen toch pompt mijn hart het bloed snel rond dat hart dat jou tot aan zijn laatste klop bemint maar weet jouw aandacht is nu slechts gericht op bloemen, struiken, aarde en op wormen…

stil bidden is een must kaarsrecht aan tafel zonder het hoofd te buigen vork of lepel verticaal omhoog en omlaag bewegen mond open en op goed geluk horizontaal naar binnen mikken mond dicht en slikken slobberen mag alleen met soep bij het snijden met een tafelmes is alles toegestaan behalve spreken dat mogen prinsessen niet…

Een wat gebogen en slobberig man een intellectueel met een studeerkamer waar hij verstrooid in rondloopt, bladerend in boeken en papieren Hij ziet me zitten -Wat kijk je toch? Och...…

je moet ze goed oprollen dan lust ik ze wel slobberend eet hij even van wanhoop bevrijd weet jij wie ik ben?…

het was in Broadstreet The Buttery hij van geboorte bruin slobberig colbert zwart krulhaar zweeg zij van oorsprong bleek jurk strak gelichaamd rood haar sprak op het tafeltje tussen hen ‘Politics of Aristoteles’ ‘De Profundis Oscar Wilde’ twee cappuccino ‘s iPhone rode roos en zijn hand die tevergeefs de hare zocht buiten wachtten…

Want dat slobberen uit een hondenbak is iets waar ik niet vrolijk van word. Nee, stop maar, ik vroeg 't maar voor 1 keer. Want permanent aan de riem lopen is niks voor mij hoor, dat hoeft dan echt niet vaker meer!…

Het spijt mij niet dat alle boetes zijn betaald Met een gesust geweten fiets ik door mijn buurt Op een spiksplinternieuwe hybride stadsfiets Bezorg ik diepvries maaltijden bij hoogbejaarden en slobber koffie met room en ontdooid appelgebak…

Al aardig opgeschoten na vele slobberige sloten wat wuivend weiland en het stroeve strand verlieten we getwee en hand in hand ons tweede vaderland nu proefden we het zoet van zee. Totdat een kiel ons overgleed een net het water overviel en ons o wee de das omdeed die domme kotter ons achilleshiel.…

Beste trouwe vriend, kom snel terug bij mij ik mis het schuiven van je brokkenbak en het slobberen erbij intussen is het aardig laat en wordt het donkerder op straat. Goede lieve vriend, ergens dwalend door de stad met een knorrend klein maagje, want eten heb je nog niet gehad.…

Ik mis het schuiven van je brokkenbak en het slobberen erbij. Intussen is het aardig laat en wordt het donkerder op straat. Goede trouwe vriend ergens dwalend door de stad, met een knorrend klein maagje, want eten heb je nog niet gehad.…

grimelgrammelech teugen de hemel an wer ut laaste sonlicht skynt in skimereche dampen vertaling: in dromerige sneeuw mistroostig de hele dag in de stad rondgeslenterd verkleumd van de kou last van wintertenen en een hongerige maag winterwortels met uien wil ik eten met kruimige aardappels mij vingers tintelen een beetje eerst maar even slobberen…

kerstman dipt zijn hand in de apenshit en tekent een voorspelling op de muur: een muizenvoorspelling: maria muis kindeke muis, jozef muis de kerstster straalt dolletjes in een donkerblauwe nacht - kappen nou met dit claustrofobisch getippel - snauwt willie hij sjort zijn hoed over zijn oren, klapt uit zijn maatpak, staat klaar in slobberige…

vies ervan sloeg hem in een keer achterover hij en de hooggehakte opzichtig geklede dame die hij bij zich had hadden het nodige al op dat wilde de dokter die de derde nam beamen met rode kop hapjes werden geserveerd het was gezellig er werd druk geconverseerd De gastheer hevig vermaand door vrouw des huize liep met zijn derde glas lekker slobberend…

Ik loop met vlugge schreden Mijn stadswijk in het rond; Ik ducht mijn overheden, Aan wie ik mij verbond; En 't zij de zon mij roost en braadt Hetzij 'k door sneeuw of slobber baad, Ik vul mijn tas, en ga, en kom, En breng haar leeg weer om, Ik vul mijn tas, en ga, en kom, En breng haar leeg weerom.…

Zo als des nachts de eenden, in het gras Slapend, dat in de sloot groeit, met geplas Plotseling wakker worden, snaterend, Slobberend kroos, één staat er overend Zijn vleugels slaand' en kruischt hoog in den nacht; Zo werd uit diepe stilte onverwacht Beweging toen zij gingen.…