Alle inzendingen over slokje water

Maar door een slokje water Kwam ik toch weer boven water.…

Nu nog een slokje water voor de dorst: De reiger heeft gegeten als een vorst.…

Slokje water teugje wijn vleugje liefde scheutje pijn Motje regen zuchtje wind snufje peper korreltje zout Steekje blind stokje doof hoofdje stoot luisje dood Zwarte tunnel puntje licht haartje betoeterd mondje dicht Stokje lekker schepje ijs vlokje sneeuw bedje gespreid Plukje stilte spatje geluk golfje heimwee spoelt…

Ze was al even langsgeweest; bloot nog natintelend bengelden zijn blote benen over de rand van het bed ze had hem gewassen ze had hem afgedroogd z'n haren gekamd z'n bril afgedaan z'n gebit uitgedaan z'n pilletjes en 'n slokje water Ze was er weer haar zachte handen tegen zijn zachte benen de pyamabroek optrekkend wegkijkend van…

Neem eerst als dat nodig is een aspirientje of een slokje water. En verwen eerst uw caviababy of uw hond. He wat een eng en naar woord! Ongehoord! Het is een moeilijk en ontoegankelijk woord dat inluidt de totale ondergang van de verzorgingsstaat. En het woord is een bijl en een bril voor de toren van Babel.…

water..…

die dag lag helder op de kim het water rimpelloos in hemelsblauw aan het zwerk was het ademstil op het strand een scheepje aan het getouw uit een diepe slaap ontwaakte het achterland alles kwam tot leven onder het morgenrood ook de garnalenvisser met zijn rietenmand die een slokje nam uit de klappernoot hij was uitgevaren voor zijn…

als hij haar aanhaalde om te vrijen liet ze zich vluchtig kussen en meestal zei ze dan: eerst nog een slokje wijn, een laatste sigaret, en talmde meestal tot hij sliep toen hij haar tot kiezen dwong verkoos ze toch een slokje wijn, een laatste sigaret. het werd haar afscheidsdronk het was voor 't laatst haar laatste sigaret…

De wonderlijke geur van verse kruiden Het rustgevende geluid van het kokende water Kalmeert mijn stressvol wezen Weer een lange dag voorbij De pijn verlicht, zodra het theekopje mijn lippen raakt Het eerste slokje verdrinkt de kleine zorgen Zo warm en kalm, een deken voor mijn weemoedige ziel Thee is zoveel meer dan een drankje alleen.…

Arm vrouwtje Voor een slokje Uit een blikje Lig je nu in een doodkistje Woeste meute Moordbrigade Geen genade Jouw dood een fanfaronnade Rust zacht Bloesempracht Cru geslacht In een baarbaarse dievenjacht…

je doet enkele scheuten melk in een schone hoestdrankfles voegt toe: twee hooguit drie zoute dropjes en vult dit aan met koud water uit de kraan doet de kurk erop gaat er op uit naar gemaaid land of boerderij af en toe fles flink schuddend dan als de kleur het toelaat neem je een keurend slokje langzaam proevend doorslikken met enige…

Drink een slokje, maar blijf zitten kruip dichter bij je zon, als je een satelliet bent gebruik je hoop als een sabel geef de wereld blindelings op of doe je schoenen uit onttover jezelf nu beetje bij beetje stap uit je kleertjes zonder dat iemand het ziet werp dat omhulsel weg tegen de spiegel houd jezelf bezig, stel je spiegelbeeld vragen…

Ik neem een slokje van mijn thee, een hapje beschuit elk vroegmorgenontbijt zou voortaan zo moeten beginnen gelukzuchtend... tuinzittend... dagopenend ...met stil geluid.…

ze braken tegelijk de valse cirkels van bestaan weg was zekerheid spiraalde in een neerwaarts gaan geluk met nog een slokje toe erkenning bleek een groot taboe weg met die fatale dromen ik heb de moed genomen en de kracht gekregen om het bestaan in echte cirkels te gaan leven…

Neem nog een slokje, niet langer meer gerouwd. De winter die komen gaat is lang en koud. Hoor je de slijpsteen? Hij scherpt de zaag die verlangt naar het hout. Komt je sapstroom tot halt, dan bijt de zaag tot jij valt. Drink, mijn vriend, op de houtvester die ons allen kwelt. In ons bos worden bomen geveld.…

Bij het ontluiken van de dag terwijl jij al wakker was en wachtte op enig teken van mij liep ik de trap af gaf de poes haar ochtendaai zette een heerlijk kopje koffie voor je klaar wanneer jij daar dan op je mooiste lag nam je al vlug wat je het liefste was een slokje hier, een zuchtje daar tot genot van ons allen...…

Ze neemt een slokje van haar Cola Light. Haar witte zomerrokje waait een beetje op. Ze zegt: ‘Geluk bestaat. Zie je het voor je?’ Hij kijkt. Ziet mannen met een bierbuik en vrouwen met een grote onderkin. Mensen bezitten een te veel aan ik. Ze knipoogt. Zij doet aan de lijn.…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

Plekjes van ontspanning gebiedjes van genot wegdromen in armen fluisteren in oor hele avond door langzaam kussen van neus tot tenen slokje cider nemen affectie, geborgenheid, geven, laten geven intimiteit stroomt rivieren lang naar warme zee van rozige liefde kom naar het Centrum voor Levensgenieten…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst! Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof een kinderbadje in de tuin een spuit flacon met verkoelend windje het is meer dan een fortuin net als die schitterende zee!…

Vlug het laatste slokje zijn voor de aller aller allerlaatste trein. Totdat het stilstaat. De angst voorbij. Een intercity die je op een haar na miste. In een stoptrein is het veel rustiger leven: gedichtje schrijven, muziekje op, ontspannen beat.…

laten we wijn met herfst drinken schenk me een droom in tot de rand van trage wandeling en samen klinken van onlosmakelijk je hand laten we wijn met weemoed genieten een klein slokje op z'n tijd dat we september strooilicht zien en ons hart zich vult en reikt laten we wijn met terugblik proosten uit het rek van toen en samen van glimlach…

Zelfs de de letter n en tweehonderd, vier meter lang zegt niets vanaf de zijkant geen hard bewijs toch breekt een hemel aan wie wij wat schuldig zijn open Liggen cassettes leesbaar zichtbaar openbaar Geen tijdstip ligt de sfinx meer onzichtbaar dan nu en de piramide voor het museum is een u.f.o maar blijf een kind van…

kwam op voor hen die geen stem hebben en worden uitgebuit vermoord voor hun huid, vlees, of gebruikt voor vivisectie zijn hart verpand aan de strijd voor rechtvaardigheid wat zullen ze hem liefdevol onthalen in de apenhemel rust zacht Opa Water…

Ik zeg: zo ken ik je, zo houd ik van je, water als water.…

Bridge: Kan iemand me vertellen Waar ik ben en hoe laat het is Die bekende vreemde wereld Waar jij zwemt in het water Maar op het droge spartelt de vis Kan iemand me vertellen Wie ik ben en wie ik mis?…

de pasgeborenen de bijna doden niemand weet waar het heen gaat maar dat wij heen gaan staat buiten kijf uiteindelijk verliezen wij ons lijf…

Wolken vliegen met een noodgang langs verliezen water met een grote kans dat het juist hier valt? Al weken valt er meer hier- dan daar een plens het vocht was van de zomer ieders wens, toen we zuinig moesten doen?…