Alle inzendingen over slootkanten

Aan de slootkant denkt een ingekeerde spitse kop: Das Nichts nichtet doch!…

Van een geronnen rood aan bladerloze takken stekels die verslappen modder zoals het hoort…

Jonge meerkoetjes kleine rode snaveltjes een reiger zit stil…

We worstelden lang met waar onze wortels vandaan zouden zijn gekomen het slootje en het riet hoogzomer geluiden uit dromen geslopen langs het balkon kwam het langs je weet ervan maar waar het zich nu waant weet niemand niet misschien rijst er ergens anders opnieuw en visioenen worden uitgelegd zoals bedoeld is…

Geen bergruggen, lawines, watervallen in dit land, alles details een slootkant madelieven. Hollandse kikkers. De mensen zijn reusachtig. ----------------------------------------------- Uit: 'Het geheim van de miereneuker', 1987.…

de takken van de treurwilg aan de slootkant reiken naar de takken van een treurwilg in de sloot een vis hapt lucht de waterkringen weiden er over uit ------------------------------- Uit: 'Mijn Kleine Tuin', 2011.…

zij staan daar soms geknot zij bestaan daar bomen over de slootkant waaieren uit want de wind waait verliezen blad in een herfst die niet te winnen valt maar wel vrij…

Daar aan de slootkant, in 't gras lag een door een mens gedumpt matras 'k dacht nog even, wat of 't was maar bleek toch echt een bed- matras Vroeg me even later af of de eend in 't water of op 't gras bij de sint langs geweest was zodat ze ook eens wisten wat slapen was op een dubbelgeveerd, tweepersoons matras.…

de oude hoeve wordt met stempels gestut de linker zijkant is door lucht vervangen een gapende muil heette ooit voordeur vensterglas door tijd gebroken onbenut, hier woont vergankelijkheid boerenland vol leven, vee, boterbloemen in de slootkant een verlaten nest in de vensterbank landt de oude fazant luid krijsend om zijn broodheer…

heel jong was ‘t raak heer op waterstand toevallig aangeland tussen Waas en Waak hij snuift hij snift zijne watertooi ijdel in de plooi ’t is paringsdrift druistig’ lelielikkers blazend en slikkend bruisend en kickend in drift echt kikkers van de slootkant op d’waterplant groos met hun kroos koters al een poos kwakend in hun…

rond een kerk knielen huisjes ze zijn devoot en houden blinden dicht de buitenwereld slaapt in oude volksverhalen slechts een oogwenk verderop scheert de snelweg rakelings langs trage dijken en daarachter nog een slootkant, met wat riet je ziet dat waar de tijd in stilstand naast de bermen schuilt, je oog getrokken wordt naar meer…

een naamsverschil waar ik niet mee zit ruwe bolster blanke pit stekelbolletjes waar dons om zit paars bloeiend alleen nog dit deze plant in berm, akkerrand slootkant is speciaal blij met Dollardklei komt vooral voor in het Oldambt niet zoveel elders in het land maar misschien laat hij zich niet zo makkelijk zien ze staan met vele…

Onvindbaar verstopt aan een slootkant. Herinneringetje van zilver. Kristallen druppel hemel. Logeerliefde. In het zwembad van mijn pink gegleden. Eeuwen ongezien onder het tuinpad: munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw. Verloren bij een weddenschap. Lorgnet. Messing. ovale glazen, in schildpadkoker nagelaten trots.…

golfjes van geluk waren het ontsnapt aan herinneringen welke onder het strijkijzer puffend opstegen, het raam opzochten en in de dahlia’s krioelden, tegen wolken hun verhaal vertelden, spottend soms uiteen spatten, bellen vormend in de slootkant vielen als ze liep naar de slaapkamer met de handdoeken op haar arm, even draaide op ‘only…

van ouds willen we vijftig dagen na pasen een kruisbloem pinksterpaars ook al toont ze veelal lila rose onder aan de stengel in wortelrozet bloeit met hemelvaart vaak nog net late lente vertraagde groei nu staat ze in volle bloei kijk en pluk aan de slootkant met mate hou ze wel in stand zijn thans bedreigd als soort op gazon en veld groeigestoord…

De chauffeur stapt uit, dropt de dode kat vlot aan de slootkant, gaat er vandoor in zijn terreinwagen. Een late fietser vertraagt dichterbij zijn snelheid, ziet een dode kat, kop half in het water, voorafgegaan door baasjes stemgeluid.…

wit en wijds strekt het landschap zich uit als een opengeslagen deken van eerste kwaliteit verse sneeuw de felle noordooster blaast modder- kopjes bloot die nieuwsgierig rond kijken in de verblindend lichte ruimte de slootkant is een ultra natuurlijk kunstwerk steil gewand ongerept met overhangende witte waaisels de dammen met roestige…

klepperend roodgebekt hebben ooievaars Westerwolde herontdekt een grote groep de nekken gestrekt is waargenomen achter Blijham aangekomen slootkanten ingenomen paalnesten bezet bij Smeerling brengt een paar drie jongen groot bij Wedde ook een paar op het nest dat gaat best en Hoorndermeden Holle Beetse ?…

Aan de slootkant misschien, waar een ijsvogel vist, een zwaan bruine vleugels weeft. Onbeholpen, ze is nog zo jong. Weideweelde lokt naar languit in het gras, zuigend op een zuringstengel. Wolken staren. Twijfelend de blaadjes uit een madeliefje trekken. Wil hij wel of wil hij niet. Lakenvelders loeien.…

haas die sneeuwblind wegschiet -donkere beweging op heldere rust- twee blauwe reigers verbazend traag opvliegend uit het berijmde oeverriet een rillend konijn met zieke ogen in het afgeknaagde onderhout schokkender dood -want met nog slechts een zucht een lichte trilling van leven- dan het stijfbevroren eendenkreng even verder langs de slootkant…

Zij rolt voorbij het bruine slagvenster van mijn overbuurs huis en de drie witte berken langs de slootkant. Dan is zij verdwenen. Links van mij wordt het uitzicht afgebroken door de vooruitspringende garagemuur. Maar ik hoor nog wel even haar blije groet verder de straat in.…

Het geluk met jou is als een intrige bewandeld in een oud schilderij van een slootkant nabij een bos soms ben ik de kwast van jouw beweging en laat jij kleuren los door de groen gerande eenvoud van het bos een andere keer beweer ik dat jij zoals de wolken bent in weerkaatsing op het slootwater terwijl ik mijn worm in zee gooi we kussen…

De buurman pakt zijn hengel uit de schuur, gaat aan de slootkant zitten, werpt uit en zit puur een beetje op zijn gemak met zijn onbedekte hoofd te genieten van de zon, hij had zijn vrouw beloofd niet te lang weg te blijven. De kinderen komen uit school, trappen lol jassen uit spelen in de zon, wilden dat het altijd wel kon.…

emmer in zichzelf klotsend water, de heuvel op het land afduwend zoals vanuit een vliegtuig de wereld langs een diagonaal wegdrupt een slinkend stuk grond waarop mijn schaduwen elke dag kruispunten maken waar ik sta tegen alle gele bloemen zeg ik dat het boterbloemen zijn omdat ze groeiden langs de sloot en al het goede in mijn hoofd door slootkanten…