Alle inzendingen over sluis OR water

.' Grave, dat is groen land en water, dat draagt mij thuis. 'Grave beneden de sluis.' Grave, beneden de sluis. ----------------------------------------- uit: Het levend monogram (1955)…

vol trots kijk ik van laag naar hoger gelegen water jij opent je voor mij en binnen gesloten deuren weet ik me veilig tot op grote hoogte een spiegelend...meer!…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Een afgedankte autoband rechtop in het water blijkt dichterbij te zijn de rug van een hond, drijvend in een vloot van voorbehoedmiddelen met zijn poten naar beneden, met de andere boten mee, langzaam naar de sluis waar hij wacht, rustig op en neer zolang het nog niet gaat in fase met de zee.…

loop heen en weer kan het water dan niets alleen? dacht de man die zijn jaren bij de sluis doorstond door zijn eb en vloed te tellen alléén de maan maakt mijn zure nachten zoet wees vol alsjeblieft aan halve heb ik niets anders loop ik er nog liever naar toe…

Opeens besloten zet ik de schutten van de sluis Open laat het water in mijn huis Lopen ook de klinken van alle deuren Niet meer gesloten laat het gebeuren Na gepieker en veel zorgen Bepaal ik mijn nieuwe doel Vandaag is nu en morgen morgen Ik volg alleen nog mijn gevoel…

Jij lachte toen je me vertelde dat je de zon écht voor mij had opgevouwen zodat ik morgen mijn jas thuis kon laten ik keek je aan, stopte mijn hand in mijn jaszak, balde een vuist en wist niet of ik huppelen dansen of stampen moest het regende zo hard dat zelfs het daglicht in het water viel je rende weg, voor de avond uit maar helaas…

Dan de draden vast voor de veilige sluis. In het nu stille water drijven witte kwallen...…

het rad schept zwart door oplichtend water van de beek die na de sluis met veel geruis meandert door het land woordloos is de kracht van het donkere schoepenwiel grote stenen malen graan geheimzinnige verhalen gaan over bewoners van het huis zij persen ook de boeren uit het landelijk tafereel heeft iets mystieks maar de eeuwenoude…

beneden de sluis het bleek er plots beslist niet pluis.... Schippers, schepelingen weten er van varen van afmeren In dichte mist kan 't verkeren de sluis gemist op stuwen....…

Hij niest en niest en niest van alles kriebelt in zijn neus betraande ogen staan wat triest zijn oogopslag zo serieus Het zonnetje in huis slaat om in deze tijd met ogen als een sluis waaruit water wordt geleid Toch trekt iets extra aandacht laat mij niet los hoe ik ook poog pakt mijn blik met volle kracht: dat is zijn doorweekte elleboog…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Moedeloos als ballingen vernachten, Meerden we in verlaten sluis - Zie met welk ontwaken ons de goôn bedachten Of wij sliepen bij hen thuis: Zovele andren met ons zijn hun gasten, Makkers naar een nieuw verschiet: Diep uit bos van tuig en masten Heft een jonge stem ons oude lied! 't Water zwijgt.…

Steeds vaker droom ik, dat we water zijn dat stroomt. Opgehouden door een stuw, of kolkend door een sluis. Steeds vaker stel ik me voor, dat ik een golf ben die doelloos deint. Dat we wolken zijn die komen en weer gaan. Het is nacht en ik staar in mijn vuur. Ik denk dat we dansende vlammen zijn, die zonder vuur niet bestaan.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Weeen lijken het In omgekeerde tijdsrichting Ze ontsluiten een sluis van verdriet Vloedgolven van tranen Maken de weg vrij Voor de geboorte van vergeten…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Gekluisterd aan de buis, het oor op de premier, het oog op Irma Sluis: geen metertje of twee, geen imposante vol- leyster, maar op een tree. Wat een gebarentol- k, is dan heldin Nicole K.…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Wat hem niet doodde, maakte beresterk, de Feniks bleek een ware Hercules, zijn doorzettingsvermogen bracht succes: wat zilver hier, wat goud daar, dat soort werk De tour de force volgde toen al gauw elf steden, honderd kilometer zwemmen van dorp naar dorp naar dorp van sluis naar sluis En denkend aan zijn dochters en zijn vrouw verhóógde…

Mijn clubje scoort Ik spring omhoog maar dan schiet mij te binnen Dat ik aan juichen maar niet moet beginnen Mijn blijdschap wordt zo in de kiem gesmoord Van Rutte moet ik stil zijn als een muis Kon ik maar schreeuwen zoals Irma Sluis…

De weg maakt een lus, mannen staan te turen hoe -- alles terugkomt.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

ik schrijf de nacht vol met geruis; het lawaai van stilte als ik de bevroren menigte naar een volle leegte sluis roep nog met verstijfde lippen, de ogen zien naar binnen rest mij de schaduw die het geketend waken zal beminnen…

Westerstormen beuken op de dijk, woedend sist het water in basalt. Klompen klossen op de klinkers. Kijk, scheldt de wachter tot zijn God, hier valt geen strijd te winnen. Harder dan hard is de steen, onwrikbaar blijft de sluis. Doggen jagen ieder die mij tart. Zeven vromen stierven in mijn huis.…

Sara van der Sluis was in 7 stappen verwant aan oma de Liefde en een groot gevaar daarom werd zij samen met andere kinderen via Vught weggevoerd en op 9 juli 1943 vernichtet in Sobibor ze was 2 jaar oud…

de zonnevlegel dorst de velden onder een juk van stilte en rust het koele water van de Schelde trekt zilverklotsend richting kust dampend trillen de horizonten terwijl de ploert hardnekkig brandt sleepboten trekken mastodonten huizenhoog boven ’t Zeeuwse land in polders tussen sas en sluis vierde het smokkelwerk hoogtij de botermeisjes…