Alle inzendingen over smaragd

daar lig je dan akker van belofte glooiend in het licht als een beminde deinend in mijn blik hangmat van verlangen gekoesterd door de zon met weligheid omhangen de elzenhaag hoedt je voor de strakke wind een smaragd voor ieder die je mint je boomgaard lokt geen merel is beducht je aarde komt tot leven de hemel opgelucht…

ik kom terug na al je branden mijn eiland groen als een smaragd…

Is het halfvol, halfleeg het glas De keuze zal de kijk bepalen Zo ook de stand van beide schalen Die wikken over groener gras Ik weet het juiste antwoord pas Als ik geestdriftig met verhalen Haar aandacht vang en volle zalen Tref in haar blik, zij even kras Opveert bij het aloude KNIL De met de Gordel zo vervlochten Zwarte, nu witte orchidee…

Onder blauwe lucht de Oisterwijkse vennen: gordel van smaragd.…

Toon mij ongerepte steppen waar wilde wolven huilen laat ons daar de wonden deppen die onze ziel bevuilen vergrendel gordels van smaragd om onze kwetsbaarheden stuw de zee die pijn verzacht door ons verscheurd verleden.…

ik verdrink in je groenblauwe ogen zelfs je stem is van smaragd je keel trilt in het avondrood Strauss heeft je dit toebedacht.…

Bijna niemand heeft ze alsof gestolen smaragden het licht weerkaatsen na gedolven uit keiharde rotsen ons in vervoering brengen en meetrekken in zee…

ook puur en oprecht werkelijk en duurzaam nu gestaag de jaren ons verbond verkleuren van koraal naar smaragd spreken weer onze harten en ogen die belofte ooit: “ik ook van jou”…

Gedreven door de zomerwind zwerft het ruisen van gerijpt graan door uitgestrekte goudgele vlakten; in dwalende stralen van zonnelicht schittert een donkergroene olijfboom met de schoonheid van flonkerend smaragd.…

Twinkelend licht een ster is in zicht dansend in het heelal zijn kleuren lijken wel van kristal een hemel die straalt met een ster die is verdwaald een juweel van de nacht pronkend als een smaragd.…

kracht straalde uit de blik in je ogen warm zonlicht gecomprimeerd tot smaragd intensiteit en helderheid een intieme kijk op het diepst van je ziel ultieme transparantie waar ik voor viel…

Vechtend voor jouw vrijheid, wekte jij ons in een heel vroeg uur Grootse plannen op zolder, slechts voor korte duur Fundamenten waren gelegd voor een mooi, warm nest Echter, van binnen naar buiten, lukte niet zo best Als vogel ben jij vriend, partner van veel mensen 'k Wil jou als bewoner, 't allerbeste wensen 't Raam was een obstakel, 'n…

Haar ogen zeggen mij dat de zomer gaat beginnen Haar ogen geven aan hoe warm het wordt Haar ogen peilen de diepte van mijn hart Haar ogen dansen op het ritme van mijn ademhaling Haar ogen spreken de waarheid Ogen als een grasgroen edelgesteente, ogen als smaragd Ze kijken naar mij vol verlangen Ze staren naar mij vol verwachting Zij dringt…

Nakende dageraad met jou in mijn armen 'n Behaaglijk, lekker en aangenaam gevoel Mijn mond, mijn handen, mijn alles wil jou hebben Momenteel laat jouw wereld fysiek niets toe Daar jouw land schoonheid kent, maar ook ellende Beslommeringen, verdriet, maar ook grote vreugde Jij slaapt jouw verdriet weg en droomt van de passie Die het naakte…

De gordel van smaragd met schitterende natuur Doet de realiteit vergeten maar verborgen in bamboe sterven zielen ieder uur De groene kleurschakering verbijstert eenieders oog De welriekend gedekte rijsttafel behoedt de gast voor negatief betoog Miljoenen trachten te overleven ontzegd van miniem sociaal beleid Ontkennende in gebed…

fantasiebeelden of beide als bruisend mineraal bronwater met pfizeringrediënten of wat bubbelend moderna, Laat dan de feuilles maar mortes gelijk de indian summer evenals de dode eikels, platgetreden glands mortes en platgewalste kastanjes en geef uw onderbewuste kans te bloeien in scharlaken en tinten van smaragd…

O mijn geliefde amethist amour Mijn oogappel juweel de la jeunesse O mijn briljant bijou delicatesse Jij smachtende smaragd, tiramisu!…

O mijn geliefde amethist d'amour Mijn oogappel juweel de la jeunesse Bijou brillante ma delicatesse Jij smachtende smaragd, tiramisu!…

De superaarde komt tot ons dit kroonjaar Slechts afgeleid uit banen sterrenlicht Als dát geen voer is voor een snel gedicht En dan is-ie misschien ook nog bewoonbaar Op 20 lichtjaar flonkert de smaragd Dus maandag wordt daar vast nog niet gevlagd…

niet geworteld in het land dat ik bemin ben ik doordrenkt met verlangen verlangen naar het leven er geproefd mij lavend aan de warmte verlangend naar de mensen mij dragend als was ik een zuster doorheen mijn lichaam verlangen naar dat land van smaragd het land dat ik bemin…

eens sta ik met vurige fakkels bij de regenboog van smaragd waar de man van jaspis en sarder als de mensenzoon op mij wacht dan werp ik net als de getuigen mijn kroon aan de voeten van hem voor wie elke knie zich zal buigen die erkend wordt door iedere stem dan hoor ik de stem van de rechter die vonnis zal spreken die dag tegen alle getuigen…

Hij stond temidden van smaragd en amethist te zoeken naar meer glans en schitter. Wat op het oog geen enkel kleursel had van dichtbij bruin en mat maar in het licht toonde hij stralend de mooiste glans van groen en blauw in fijn labradoriet.…

Vierhonderd jaren grachten en kanalen Beroemd dankzij de gordel van smaragd De binnenstad, gebouwd op houten palen, De Beurs als centrum van de wereldmacht Maar in de achtste eeuw verdwijnt die pracht Als straks de zee, de Noordzee haar komt halen…

Ogen als smaragden Lippen van puur goud De buitenkant is mooi Van binnen ben je koud Geen warmte te bekennen Geen liefde in je hart Maar nu…die tranen in je ogen Dat is iets wat me verwart Zijn het gemeende tranen En win ik dit duel Of doe je alsof ik je kan raken En is het voor jou alleen een spel…

Golven zo hoog als huizen die alles deden vergruizen die golven bedolven met grote kracht de witte stranden van smaragd Geen mens was tegen hen bestand wie, oh wie had hierin toch de hand is dit de draaideur der natuur wars van enige menselijke dressuur Moeten wij mensen steeds weer leren de natuur als grootmacht te accepteren geen…

Eens bloeide hun naam met de gloed van de periant de kelk in smaragd de bladen geweven goud en het lied dat zij zongen boven de doornen de rand van de leegte De duisternis boetseerde hen In klei leefde de droom Niemand herinnert zich nu hun as in de urnen van de tijd Niemand…

Door twee handen omsloten de parel van smaragd. Positivisme wordt geboden Stralend in al haar pracht. De vleugels ontluikend. Tegemoetkomend aan de openheid. Omsloten handen ontvouwend. Wegvliegend in alle vrijheid.…

Een vlinder vliegt om mij heen zo elegant en sereen hij is wonderschoon zijn kleuren hebben een patroon het is een prachtig gezicht alles is zo vederlicht het lijkt wel of hij staat te dansen zijn vleugels gaan door het zonlicht glanzen wat een praal en pracht je bent net een smaragd zuiver en puur een juweeltje van de natuur.…

En jij met mij, want wij vormen samen in flonkerende pracht een smaragd op fluweel. Mijn rots in de branding. Mijn loods door dit leven. Leve de vrijheid om dit met je te delen.…

Soms kartels op de smaragden rug van een sluimerende draak, één oog geopend naar de Afrikaanse kust. Dan weer blij wiekwentelend: windvaantjes op de fietsjes van lachende kinderen. De molens van Tarifa; Don Quijote zou er zijn handen vol aan hebben!…