Alle inzendingen over smoezel

De priesters, broeders, talloze prelaten De grijphandjes gevouwen, zo devoot Ze moeten zélf nu met de billen bloot Nicht gewusst, maar alles in de gaten Ze waren steeds, de smoezelige smiechten met stomheid geslagen door ’t biechten…

Schommel in de wind ogen sluiten in herinnering 'n kind smoezelige handjes schaterlach en schommelend touw om planken wiebelend zo licht kleine voetjes in de wind kinderzolen die de hemel raken losgelaten wieg dag kind…

Je probeerde het rechtstreeks naar jouw doel omdat afstand was te overzien tussen zwijgende regen en gesmolten sneeuw hield jij jouw liefdeswapen voor mijn dromerige ogen in niets anders dan nederige ontroering van ontwapende ziel je hebt mij lichtelijk geraakt door nu smoezelig te zwijgen er is niets tussen ons gebeurd.…

de zolder ademt al reeds lang verbruikte lucht kraakt en kreunt in iedere zucht door verstoring van zijn rust en evenwicht schrikt hij op uit lethargie en jarenlang gepeins veinst gewetensvol zijn schatten te bewaken onder stof en afgedekt met smoezelige lakens toen later het kale peertje knapte en licht slechts door het luikje kierde…

ik droomde dat je in mij geloofde het was zichtbaar zoals een traan zachtjes slaapt op de wang van een kind dat aan het huilen wordt gebracht door een lieveheersbeestje gestorven in een smoezelig doosje waarop rode stippen dansten en een zachte zoen het was in mij misschien slechts met een paar woorden maar meer dan ooit het kind…

Op de bodem van je ziel ziet je was er vuil smoezelig of soms smerig uit Je wasmanden puilen uit je zou het op een grote hoop willen gooien de wasmachine in willen donderen en op 90 graden laten draaien Maar volg de algemene gangbare wasinstructies: Sorteer op kleur op temperatuur de trommel niet volproppen Zet sommige stukken in…

Een smoezelige jas omhult spijt, er spoelt iets af van de zonden uit een voorbij leven. Een mysterie, zie hem gaan onze straten afstruinen. Zijn ogen scannen wat wij niet willen. Zijn honger zal hij met onze resten stillen. De vieze man, zonder medegevoel. Een vertrapte straattegel in de zondagse regen.…

waar kommer en kwel de wereld regeren gespuis de huizen kraakt glinstert aangeboden liefde onverhuld en smoezelig omdat de kleur opraakt dure schijnintimiteit die door goedkope woorden geen diepte krijgt maar platvloers opgaat in te snel bereikte climaxen van patsers in vergetelheid kijk maar niet om de zelfkant heeft geen gezicht…

Met vlijmscherpe blik Fileer je mijn Aanwezigheid in die Uiterst steriele Apotheek van jou - Wegkijken lukt nog Net niet, maar wat Had je het graag Gewild - Mijn smoezelige jas, Ongeschoren kop, Mijn tandenloze mond - Je walgt en kijkt Uit verlegenheid naar De grond, je schaamt Je dat je zoiets goors Moet aanschouwen…

man met zijn hoofd verloren in de jaren van al wat geleden door zijn neus plots die geur van versgebakken haring pleisters op de knieën en weer veel te laat thuis een jongen lacht hartelijk binnen het bereik van oren die ondertussen gewend zijn al eeuwen niet meer te horen hoe vissen zelfs gebakken nog heerlijk kunnen knisperen in hun smoezelige…

Geconstateerd is dat het er in bijna alle darkrooms vies en smoezelig uitziet. In zeven gevallen ontbrak een schoonmaakschema.…

Onder de hamer kan men aardig bieden bijvoorbeeld een enorm vleeskleurig korset en een dikke dure bontjas met grote kraag heel normaal in Koninklijke kringen ook ging er een smoezelige ochtend dress bij opbod weg van Sophie: tante van Sissi tientallen slippers van frivole Lippe Biesterveld en Hendrik van Mecklenburg-Schwerin er werden bedragen…

de wisteria beschermd niet meer genaakbaar voor alle priemende ogen ik hoor ze smoezelen; kijk, daar zit hij de zogenaamde rijgt wat woordjes aan elkaar waar niemand iets van snapt ze zeggen dat hij door lotje getikt is die rare kronkels vertolkt hij wij begrijpen hem niet kennen hem niet, hij is een bedreiging kijk, zo wij bloemkool eten…

Steken droog hout in de stapel, brengen de koude tot kook, vatten smoezelig weefsel, zij tillen het bijna ontilbare op. Rennen dan rond met wat ziedt, roepen woest van gevaarlijk plezier. En de vrouwen, de jonge, van blozende benen, van stro in bruisende vlechten, hoe schrikken, hoe snaterend slaan zij op vlucht.…

In dit land met slavernijverleden wordt niets gedaan aan slavernijheden Ze heten nu geen slaven maar migranten Vragen nul investering, lezen geen kranten Willen wat verdienen, stellen geen vragen Laten zich misbruiken zonder te klagen want wie zich verzet, wordt onmiddellijk ontslagen Een smoezelig bed voor twee man zodat de ene dag- en de…

In het talud ligt zo hier en daar een smoezelig condoom. De camera registreert; een vrouw schaars gekleed met sigaret en wankele tred naast haar sloffen lopend Huilt van binnen. Door aangevreten gaten van de ziel, tocht het. Lood gewicht op hart drukkend Kapotgeslagen hoop kiert door dagelijks, krampachtig ritueel.…

Kijkend in de smoezelige spiegel een schrik, en strompel vloekend en tierend naar de douche. Was de persoon die ik daar zag, werkelijk ik? Struikelend baan ik me een weg naar broek en bloes.…

Haar schoentjes zijn in stof gesluierd het eens blauwe rokje vaal verkleurd d’r versleten witte bloesje smoezelig en haar vermoeid gezichtje groezelig als ze schaduwstil komt aan gekuierd haar kinderogen verdrinken in pijn maar dapper trekt ze ‘m aan z'n jas vraagt de stoere soldaat met klem en wanhopig gebroken fluisterstem: weet u waar…

In de smoezelige kamer, brak alles los in bittere tranen Al snel jankte ze mee, als prille tiener koesterde ook zij wanen. Zacht zei ze: ik werk hier voor mijn kleine meid Dat sloeg aan, ook hij leefde voor zijn zoontje, altijd!…

Licht schokkend glijdt de intercity over zijn vastgelegde lijn Door vale ruiten vol met smoezeligheid grauwt grijze mist over de donkere stad Geroezemoes van geluid klinkt op Ik zit weer in de trein Gesprekken ongeremd door de passagiers verspreid worden plots afgebroken als hij daar binnenglijdt waar nooit een trein zou moeten stoppen…

moment uit de plooien van het starre dat ze vond in het leven aan de boezem van de rijke bovenlaag en oh ze kent de bodem goed en oh ze heeft de hoogte graag want nu, nu loopt ze uit de pas met moeders oude mantel rond haar paarden bijten op het bit hun ijzers schrapen naakte grond ze giechelen een beetje om de kraaien bij de buxushaag een smoezelige…

Smoezelige vingers graaiden in zakken tussen stof en knopen en moeren. Ze vonden er gekreukte biljetten. Hun schreeuw: “Ik zet een halve oogst in.” Hun grimmige blikken wanneer de hanen elkaar verwonden met aangebonden dolken. Koperen veren dwarrelen neer maar het duel kent geen winnaar.…

Ach zij had alles alles wat ik in een vrouw zocht ze was lief en zo mooi en wijs gaf me af en toe een knuffel en ik waande mij af en toe in het paradijs met haar ga ik later trouwen en om mijn vrouw te zijn zal haar echt niet berouwen toch af en toe kwam er iemand langs even met haar smoezelen op de gang verdorie ze heeft een vriend…