Alle inzendingen over solitude

Deze nacht schurkt in de bekken der hopelozen en in de dieptes van Hades snikt weemoed als solitude is gevlogen…

dagen dragen traag over lege nachten heen donker verslindt het licht 'k hoor stil geween achter handen, ze bedekken je gezicht juist als dagen gaan lengen en men verhaalt van hoop zie ik je in jouw stilte zuchten gevoelens laten zich mengen kennen geen reinigende doop het zijn die dagen die traag dragen en ik je hand wil…

In Onterecht woon ik, en Nergens ga ik ’s zondags heen: die ene dag van licht telt de weken duisternis en week na week vergroot in mij ’t gruwelijk inzicht dat ik ontbonden word en zonder zicht op toekomst, bij ontstentenis van hoop vernauwt aldus mijn nare levensloop. Mocht morgen mij alsnog haar beeltenis d’ ogen schroeien, dan wordt mijn…

ik lig lekker alleen in bed na te dromen je muze danst aan mijn voeteneind met jouw plakkende lijf wist ik me geen raad stel je voor dat je mee was gekomen stinkend naar rook en het bier in je haar we hadden gelachen geslapen geschapen en uren later waren we dan klaar met de nacht, de liefde en waarschijnlijk elkaar ik lig liever in solitude…

La solitude m’embrasse, je ne peux pas sortir. Il n’y a pas de point l’abattre. Pourquoi ? Quand toi, ma force, m’a abandonnée. Ce sourire, les étoiles s’estompent. Pur, émouvant, aimable. Je me sens perdue. La danse était de nous, avec tes yeux faces à moi. Nous, seulement nous, en volant sur la terre.…

Ecrivez-moi, je vous empris pendant cette nuit d'une neige fondue et tous les autres temps de ma solitude glacée... N' oubliez jamais que je reste seule maintenant. Une bise fragile et très lointaine de votr'amie Flavie d'autrefois. Je vis dans un vide gris.…