Alle inzendingen over sparrenbos

Een heel kleine specht met grof geschut in de weer in het sparrenbos.…

deze tocht staat het sparrenbos gedrongen in zijn licht verder dan een eerdere ontmoeting dichter bij herkenning dan getemde woorden het landschap als naschrift van gedachten, verstomd op papier, in stenen beelden, bijna achteloos gelouterd door een bries uit onbestemd gewest stammen, rank en recht, als bos doorregen met limbische paden en…

En kom om mij te omringen, mooier dan ooit, met jou uit de schemer van het sparrenbos, het omtrekloze, te herkennen aan het zwenken van het duister, hangend aan de takken, zwaaiend steeds, ik beneden, omsloten door de golven - zwem jou tegen, de zee in, die pijnloos is, achter de branding door. -------------------------------------------…

Wandelen door intieme sferen Waar je rust mag observeren Besloten gelegen stukken bos Sferen uit een avontuurlijke epos Sparrennaalden in dikke pakketten Reeën die opzichtig op je letten Wuivende aren van het pijpenstrootje gras Momenten dat je er rustig in je eentje was Fijnsparrenbos waar het licht amper kwam Menig boom met dode takken…

Dicht in het bos verscholen Waar een eenzaam boshuisje staat Tussen Douglassparren waar dassen wonen Menig regendruppel, op takken, in spagaat Neerdalend vocht op ramen en kozijnen En de dakgoot overuren maakt Torenhoge Douglas-sparren groeiend in rechte lijnen Een onweersbui heeft een oude boom gekraakt Regendruppels tikkend op het raam…

ondergroei wat jonge loten Douglas sparrenhout De geuren zijn je neus toevertrouwd Boomstammen die 50 meter de lucht in rijzen Menig houtvester zal het om z’n houtkwaliteit prijzen Intieme sferen die het bos aan de wandelaar zal geven Je kwam er weliswaar weinig vogels tegen Het naaldenpakket van het bospad veert als een trampoline Het sparrenbos…

De nacht langs het sparrenbos Herten treden uit De maan en sterren boven ons Een laatste roodborst fluit Je voelt je op elkaar aangewezen Samen heb je de nacht geprezen Het schouwspel vanuit het heelal Maanlicht boven het dal Schimmige contouren van wilde zwijnen Een das die de velden in zal verdwijnen Je voelt een hand En brengt elkaar…

Hier stond ons huis; hier liep zij met de honden; hier maakte zij de bruine halsband los; hier hebben wij de stinkzwammen gevonden, op een beschutte plek in ‘t sparrenbos.…

De vesters komen met hun motorzagen met bruut geweld het sparrenbos belagen alvast voor Kerst, dan is die klus maar klaar. En ieder jaar, ’t is steeds het zelfde lied ga ik op pad om weer een spar te kopen terwijl ik denk: ~het is toch straal bezopen zo’n boom in huis~ maar laten doe ‘k het niet.…

'k Zit naar 't sparrenbos te staren, Waar die stralen stervend zijn; 'k Wou zo geern' wat glans vergaren Voor mijn droevig zielekijn. Maar ze daalt reeds in de bomen En haar stralen houdt ze bij, Z'heeft mijn blijheid meegenomen En wat weemoed liet ze mij. Stil, o stille...…