Alle inzendingen over speenkruid

speenkruid in de bloemen zichtbaar zonneraderen veertigdagentijd 40/9 donderdag na zondag invocabit…

Speenkruid, mijn grondzon, grondtoon, lied voor een lente die nog komen moet, moed na de winter, groet aan het leven. ‘Houdt vol, de zon is aan de terugreis begonnen’; wat kan ik anders zeggen?…

grisgrassend schieten sloten door het weiland spetterend goudgeel speenkruid siert de walkant als een volleerd mannequin toont de treurwilg een gewaad in filigrain…

Of op speenkruid langs de sloten.…

Hoelang het voorjaar duurt Aan steen in een zonnige hoek warmen de vliegen zich Samengebalde varentoppen rollen uit hun wintervacht Het speenkruid sluit Ik heb het eerder zien doen Het vest van zware katoen drapeer ik op mijn schouders zoals vrouwen dat doen…

Het nieuwe voorjaar is al aangebroken Een vroege lente in het nieuwe jaar Waarbij het speenkruid en de hazelaar Verwarring zaaien en veel onrust stoken Een tijd, waarvan een mens niet eens wíl dromen Is langzaamaan tot volle bloei gekomen…

Een geweldig aangezicht die heerlijke onschuldige elan Wél vijftig centimeter te verstaan zo als ie opvloog Door kryptonachtig speenkruid alleen voor ‘t superlam…

zo'n zonnebloempje dit termijn dat kan alleen maar speenkruid zijn…

Speenkruid, Slanke Sleutelbloem, Fluitekruid en Bosanemoon, groei, bloei, Flora floreert: Lente! Vogelzang en nesteldrang, de eerste vlinders, Fauna barst van leven: Lente! Rokjesdag, terrasje pikken, goed glas bier; laat maar komen die Lente!…

op aarde bestaan als teer speenkruid strenge woudreus zorgeloze vlinder of Amerika 's regeerder?…

Aan de rand van de sloot beweegt speenkruid en stinkende gouwe. Daaronder, nauwelijks zichtbaar de zompige grond, als roest achter spiegelglas. Laat rusten, roer niet, jaag niet op. Geef alles een eigen naam. Noem het niet 'Rode Zee'.…

dan samen met meerkoeten morgen voorspellen ze dooi, het hoofd zal zich bewegen, verfrissen wellicht en bloed opgelost worden in stromend kreekwater overal zullen roodwitte linten in de rietkraag hangen, vissen onder de brug vergaderen er zal een bruisende wind doorheen waaien waar nieuwsgierigen een woordje klappen stiekem steekt het speenkruid…

zeg speenkruidje fijn, van elke kant bekeken ben jij zonneschijn - zo stralend, zo gul, zo goud, niet vreemd dat ik van je houd!…

Bij dichte hondsdraf en verstrooid paardenbloemzaad glanst nòg laat speenkruid.…

Kijk bij je voet, maant hij, waar speenkruid bloeit, de lucht gespiegeld blauw is in het diep. Voel warmte op je neus, zie 't vroege blad van vlier. Je keek te ver. Wat je zoekt is hier. ------------------------------- uit: 'Uitzicht genoeg', 2013.…

met een paar handen op de rug er vielen tranen tussen het grind speenkruid krioelde in de zon dit hof was een vuurhaard, zij baden en zongen in de kapel, waar het licht zachtjes woedde tussen de banken en klapstoeltjes een kaars smolt ten dode neer buiten wuifden helmbloem en een groepje sterhyacinten in gekromde houding naar elkaar…

Och, hoe schoon vlieden de beken door hei - en weidevelden heen waar speenkruid, duizendblad en klaver boterbloem, margriet, papaver aan ranke oevers dicht bijeen het welig moskarpet doorbreken zie hoge zwaluwen elegant over de windkraag balanceren torenvalken nauwgezet prooi bespreken in gebed en vlinders dartel koketteren boven het zongedroogde…

De krokus haast zich naar de velden de narcis danst al op de wind het klokje wil zich gaarne melden en speenkruid gaat al door het lint De pinksterbloem is ook in aantocht daar glinstert al een boterbloem het fluitenkruid komt zo in optocht met de fanfare van bijgezoem Eerst nog wat madelievenkransjes wat paardebloem en gladiool de klein…

vandaag ben ik zo in mijn schik want speenkruid stilt dit ogenblik reeds in de vroege morgenstond spriet groen al uit de zwarte grond en op mijn wang verschijnt een blos de ribes gooit de trossen los zo zacht als poesjes die ik streel zijn katjes zilverzacht fluweel een merel kwettert liefdevol de prunus barst z’n kopjes bol ik zucht…

de lente valt met grof geweld een oude boerenstal binnen spinnen raggen in het zonnetje een zwerfkat spint goede zinnen luiken zwaaien lachend open krakend praat de schuur zich los een balk draagt mijn vrolijkheid als ik de uil aanzie voor een vos speenkruid wemelt van de glans verspreid in sterren frisse geuren uitbundig schiet de meidoorn…

Het tere speenkruid bloeit krachtig en vergaat snel tussen de wortels van de oude, zwakke boom, die -levensmoe- blijft bestaan. In de stadstuinen bloeien veel krentenboompjes. We gaan naar het bos, zoeken heel lang, overal, één zo'n witte bloesemkruin.…

lente breekt jouw ademhaling brengt een nieuw verlangen mee het is alsof je naast mij loopt op het witte zand vlakbij de zee je schrijft mij vele lege brieven met een kus als stempel van verdriet stuurt onophoudelijk verse wenken het voelt als pijn in het verschiet toch bloeit her en der het speenkruid vliegen vogels alweer aan je kijker…

kerosinedruppels en stoken de overblijvers het bos op in hun potsierlijke openhaarden, schinveld is een veld rijker en een groene long armer, de burgemeester knikt bij de bakker en op het gemeentehuis naar zijn onderdanen, maar zij wensen hem welterusten, zoals immer, een vroege tjiftjaf zoekt zijn biotoop de kleine bonte specht golft verder het speenkruid…