's Avonds op de markt en in de
zoelte, met 'n volle kan
gerstebier, bezijds z'n voeten,
zat 'n vreemde speleman.
En hij vlocht z'n vlugge vingers
door het spannig snarenspel,
dat z'n gulden harpe bromde,
lijk 'n zware kerkebel.…
ik ben gehuld in het gewaad
van een blinde speleman
een waas van onzekerheden
en verwaterd ongeduld
ik schrijf in een spiegel
krul de letters binnenste buiten
jaag de woorden op tot een rapsodie
een melodie van kwinkslagen en implosies
zoek op de bodem het illusoire begin
het nooit aflatende einde
in een metafoor van cascades
ik zie anders…
Dromeland droom je land
Schrijf namen in de lucht
Blaas bellen van papier
Veeg strepen op je wangen
Knutselaar knip jij maar
Maak rafels in het kleed
Lees tekens in het zand
Draai krullen in mijn haar
Speleman spelevaar
Bouw bomen in een stad
Haal legers uit de stal
Leg alles nog eens uit
Stuntelaar stapel door
Stel alle stenen op…
dat menig malgemutste
speleman
daar schielijk kreeg een... kwade
kele van?
Maar dat hij reuke, lucht noch
lied en geeft,
zo zaan hij eens zijn huis vol
kinders heeft?
-------------------------------------------
uit: Rijmsnoer (Grasmaand) 1897…