Alle inzendingen over spijkerbed

Een fakir kocht een nieuw spijkerbed Op de markt in Jemen. Je kan nu het oude exemplaar Voor een prikkie overnemen.…

Liefde doet soms pijn, slapend op een spijkerbed, welk standje kies jij?…

Een fiere fakir in Hoboken Werd heel laatdunkend toegesproken Dat was onterecht Want zijn spijkerbed was echt Doch het heeft hem bijzonder gestoken…

Maar mijn spijkerbed doorprikt elke illusie, dromen spatten uiteen.…

Dik, diepzwartig zwart Milibaren van graniet Grijsgeslagen lagen regensluier Uithalen van verdriet Einder van ondeelbare nietsheden Lamenterend gekrijs van meeuwen Zwenken in waterwolken, in waterwolken Daar, waar weten op spijkerbedden rust Herinneringen zuchtend kwijnen En mijn bloed als stroop plakt aan mijn hart Dik, diepzwartig zwart…

Het holle vat klinkt vol van smart het regent gestaag Op zijn spijkerbed woelt hij de nachten door en baadt in laag water Dan zijn er de eerste wolvensporen in de zomerse sneeuw slaapt hij als prooi.…

De grot ingelokt door krullend haar weerspiegeld op het plafond achter de ingang, hoop ik een wonder te ontdekken niet gelovend in een boze betovering die mij verkracht op een kille oesterbank rillend lig ik op het spijkerbed dat mijn huid openhaalt terwijl ik de mantra herhaal Het is niet echt, de messen die bijna vallen, de horror…

die zo onverwacht een einde maakt aan ons vermogen tot denken doe hem d’inquisitie of nog beter de leeuwen laat hem diep gebukt gaan, niet even maar eeuwen en stuur hem wat ik kreeg, de mailtjes die griefden vol afscheid en dat op gezag van de liefde Ze moesten hem smoren en dan vierendelen en daarna vermoorden of beter nog eerst op een spijkerbed…

De lente lacht rond de puisterige inham van een gekromde oude-van-dagen en in de huizen van plezier vliegen de beeldschonen van Holland met zalige, stevige adolescentieborsten op golvende spijkerbedden, in een tijdloze voortdurende erectie van de ordeloze kou, geil heen en weer flitsende hangtongen en breedbespraakte breedbekvogels waggelen…