Alle inzendingen over spontane ontmoeting

Ontmoeten blijft altijd leuk als je ontspannen leeft omdat spontaan ontmoeten niets met moeten heeft ----------------------------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan Jose & Rob Kleijn Speijk: Brasserie en Partycenter met hun opvallende sfeer & warmte, Oisterwijk 13 juni 2010…

------------------------------ ------------ Deze hartenkreet draag ik op aan de jeugdige oma Antoinette, spontaan ontmoet te IJ.…

ik ken je in beweging een arm die me groet je haar dat ik in kleur bij anderen ontmoet jij bent in alle weging een vage flits die me steeds spitst op een spontaan ontmoeten in verwachtingsvolle ogen zie ik al je welkomsgroeten ik droom je overal waar stappen zijn gezet onmogelijkheden heb ik naast me neergelegd het lijkt of je…

Nooit meer op de bon, zeer persoonlijk door Nelis uitgeschreven nooit meer door Nelis een winkelwagentje aangeboden krijgen nooit meer die spontane ontmoetingen met Burgemeester Nelis nooit meer ondervragingen door Nelis over dit, dat, zus of zo nooit meer een berisping, op- of aanmerking, groet van Nelis!…

bij een spontane ontmoeting wordt veelal gereageerd zeg maar 'jij' Maar dan reageer ik ondeugend en spreek::: "Mevrouw, Meneer, laat ik U dit zeggen mijn Franse vrouw en ik tutoyeren zelfs niet tijdens het vrijen en zeker niet als we een beetje vies gaan voelen dan en dan vooral blijven we 'vous-vayeren' Soms wordt er gereageerd met…

Ik moest even nadenken, nou ja, ik mocht even nadenken want wat was het trefwoord bij deze spontane ontmoeting om half twaalf ’s avonds in de Elandsstraat in de Amsterdamse Jordaan bij het uitlaten van mijn hond de labrador Mika met zijn grootste hobby: balletje gooien, pakken enz.…

Soms ontmoet je iemand waarmee je spontaan een gesprek begint maar al gauw ontdek je dat de luisterknop van de zender op een lage frequentie staat je wordt overspoeld met een waterval aan woorden en zender ook nog praat in overtreffende trap ontvanger wordt niet gehoord zo wordt een spontaan gesprek bij voorbaat al in de wieg gesmoord.…

Mijn wens, mijn verlangen is jou weer eens te ontmoeten jou spontaan te mogen begroeten. Mijn wens om jou weer te zien is dieper dan het hart tikt en vuriger dan de ziel flikkert ja, om jou eens te zien, misschien.…

Gewoon spontaan Bood hij haar zijn hulp aan. Het was voor haar wel wennen Hem zo te leren kennen, Maar is er toch op ingegaan. Met spontaniteit Win je het geheid.…

Niet waar wat onwaar is ... En echt ... ik vecht tegen onecht. Net zoals ik dobber van hier naar ginds en van hier haar ergens anders en .. toch hou ik me vast aan wat ik geloof hoop en bemin. En dat ... dat ... dat is mij genoeg…

Je kent ze allemaal de mensen, mannen, vrouwen die het druk hebben Je belt en vraagt of het gelegen komt Ja maar kort want ik heb het druk Je ontmoet iemand spontaan maar hou het kort want ik heb het druk Je hebt een afspraak met iemand en ze houden je kort want ze hebben druk Ik denk zo af en toe dat ze ook met druk poepen want…

ergens langs de weg kwam ik je toevallig tegen door onvoorziene pech op onverharde wegen reed je me eerst voorbij om daarna terug te keren je opende het raampje en je zei ga jij vanavond met me mee samen reden we naar zee de radio die speelde zacht gezellige muziek voor ons twee ik voelde me echt op mijn gemak we liepen samen op het…

Deze hartenkreet draag ik op aan Maria van Ginneken van Heart to Heart Coaching, Counseling en Relatietherapie, die ik spontaan van hart tot hart ontmoette op de Blaak in Rotterdam.…

Ik teken de wereld op je buik en jouw navel is de zon kus jouw borsten, zijn nu bergen weet nog hoe het ooit begon ogen die elkaar ontmoetten daar op dat zonnige terras bestelde jij een cola ik 'n koffie weet nog precies hoe dat was tot we niet meer konden ontkennen schoten we gezamenlijk in de lach spontaan begin wat zich liefdevol ontwikkelt…

Twee werelden die elkaar ontmoeten samensmeltend in een eerste gesprek ogen die elkaar lieflijk begroeten voor liefde is geen plaatsgebrek Prachtige woorden komen samen in zinnen die elkaar spontaan strelen weg is de angst om je te schamen heerlijke oplettende lichaamsdelen Stemmen die praten over verlangen weerkaatsen een warm visioen…

In een waas zal ik je spontaan groeten je voorzichtig aanspreken misschien ik ben bang je ooit weer te ontmoeten maar ben nog banger je nooit meer te zien...…

duizend stoelen met wat tafels mensen ontmoeten met paardenstaart op de racefiets strak in 't blauw met helm en mobieltje aan je oor lege glazen op tafel met een net uitgemaakte peuk, grote schaal versnaperingen geroezemoes spontane lach bedelend hondje bij haar baas rolt een buggy langszij vliegen duiven plots op als stoere motor wordt…

mensen terugblikkend, terwijl ik vooruitzien bleef wensen wachtend in die lange rij voor een rinkelende kassa juist dáár ontmoetten jóuw ogen mij Je bleef zo onbevangen kijken ik voelde mijn ongenoegen bezwijken spontaan verscheen er een lach mijn hart werd weer warm gelukkig ontmoette ik jóu deze dag In die massa mensen keek je naar…

Verheugd, de reis te hebben ondernomen, ontmoette zij een man, - een openbaring! - die gauw al kwam met zijn amourverklaring. Hij was precies de macho van d'r dromen. Ze reageerde dan ook zeer spontaan. De seksbom van een kerel ging alras ter sponde met de opgewonden Sjaan.…

Verheugd, de reis te hebben ondernomen, ontmoette zij een man, - een openbaring! - die gauw al kwam met zijn amourverklaring. Hij was precies de macho van d'r dromen. Ze reageerde dan ook zeer spontaan. De seksbom van een kerel ging alras ter sponde met de opgewonden Sjaan.…

Weerloos en wezenloos van haar spontane lach. Verbaasd dat een zo lichtvoetig wezen mij optilde. Verrast dat haar ogen de mijne ontmoetten en ze op mij bleven rusten, alsof er iets in de lucht hing wat niet meer voorbij zou gaan. Uitgelaten, opgetogen, haar lippen die steeds maar zeiden: jij, jij!…

Aan de rand van het aflopende land De lichten Zijn duisternis Maar het was halverwege dat ik naar rechts keek En hem zag komen In zijn zwart met witte pij Terwijl hij me in stilte voorbij ging Liet hij me achter met mezelf op mijn eigen verlaten eiland Onderweg naar waar de lichten licht zijn…

Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme. Haar naam? Die felle blonde? Voor zeker Margriet. ’t Kan me echt niet schelen, verdomme. Zo’n lichaam? Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied. Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme. Wat ’n blaam? Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet. Mijn stoer imago wankelt naar…

ik krijg geen vat op jou jij mysterieuze vrouw je hebt speciale trekjes zoals ook die binnenpretjes wanneer je kijkt naar mij dan voel ik wat gevlei je ogen branden vuur en je lach is puur natuur je woorden laten dromen maar zover kan ik nooit komen op die plaatsen ver van hier voel ik in gedachte het plezier je bent net zoals het…

samen, om in het zoutste bad te baden, tranen werden een rivier waarover ons tijdloos veer bewoog, en door een tegenwind, die altijd loog in holle vaten met leeg geluid mochten ervaren uit de heldere irissen van beider oog, jouw toekomt en mijn verleden verblikten in elkaar het maakt niet uit hoe we die plek gaan noemen of we deze ontmoeting…

Ik zie je door dikke druppels op de ramen, mijn engel van lijn 8. Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht, slechts de spiegel en het donker brengt ons samen. Ik staar naar natte stadse straten, naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd. Een regenspoor dat mijn beeld misvormt laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten. Neonlichten…

Het komt door de hond het komt door de labrador onze labrador retriever chocolade bruin en tevreden aait en laat zich aaien dan begint het hondengesprek over Mika, want dat is z’n naam en mijn man is de eigenaar ik verzorg en vertroetel aanvullend aai factor slaat over dan vervolgens het mensengesprek met twee mooie stevige dames…

Kan hij wel spontaan blijven, zonder dat hij geworden is? Kan zij avontuurlijk leven, in haar eigen huis? Water uit zijn douche zien stromen, zoals water in een wilde waterval. Drijven in haar eigen badkuip, als zwemmen in een oceaan.…

dat ik fantasie ontmoet in wolken feitelijk vergeet dat het wolken zijn ligt het aan mijn brein en de volle wijn welke overdag de lucht bevolken?…

jij hebt er altijd slag van gehad de lucht net even anders te kleuren met jouw warmte waar dagen geen gezicht leken te krijgen kon jij hun ogen weer met een lichte sprankeling lief laten kijken dan vonkte het flitsten lachjes in een spel van kleine grapjes naar elkaar werd samen weer heerlijk spontaan…