65 resultaten.
Terwijl je slaapt
gedicht
4.0 met 9 stemmen 8.673 Terwijl je slaapt, onder het laken,
tegen het licht dat je bedreigt,
wil ik een vers dat niets verzwijgt,
een sprei van liefde voor je haken.
Ik heb je lief, en liefde stijgt
tot boven de gedeelde daken
waaronder wij het samen maken
wat anderen eronder krijgt.
Jij bent wat ik ben. Ik ben jou.
Jij bent mijn eerstgeboren vrouw.…
prunus
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 715 stevig in de lente
praalt de prunus prachtig
zachtrose zuiver zijdeachtig
suikerspin snoepzoet
dwarrelen dunne blaadjes
vallen vaag een vederlicht
gehaakte sprei met gaatjes
.…
Mist
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 253 En in het donker weeft de sneeuw een sprei
die klaarder tot mij spreekt dan alle preken.
Dit beeld zorgt strakjes voor een warme lach
als ik me insmeer op een zomerdag.…
GEEN GROTER LIEFDE ( Taal: AFRIKAANS )
gedicht
3.0 met 14 stemmen 7.656 Ek sprei my arms
die lengte van ’n rivier.
My bene, die wydte
soos dié van ’n oseaan.
Ek skreeu vir die wêreld : “ Ek lief jou, ”
oor ’n bulderende, vuurspuwende, vulkaan.…
Ik zou het moeten weten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 201 ik zag een vuurgloed
over het koperblad
het streelde mijn emoties
de tranen die ik had
geuren roken minder rot
van dat wat sterft
het is het jaargetij
de herfst
die weemoed
in de aarde kerft
en och
ik zou het moeten weten
in een ritsel
van de stille nacht
onder de sprei van dauw
daar is het
waar nieuw leven wacht…
Trollenslaap
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 918 De dikke trollen van mijn slaap
verschijnen in het lome
als zij mijn ogen vogelvrij
versluiten om dan zachtjes mij
gebracht door zoete dromerij
mijn droom te laten dromen
Zo droomde ik van lange slaap
die mij goed zou bekomen
maar vond wat later op mijn sprei
een briefje met een zin die zei
het spijt ons maar nu hebben wij
de nacht vrijaf…
Zachte hand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 336 De wind fluisterde
dat de sneeuw snel zou komen,
regen droop af
en in mijn dromen
dwarrelden gekleurde vlokken
neer op het land
als een warme sprei
over een bed
dat werd toegedekt
met zachte hand.
De wind fluisterde
dat de sneeuw snel zal komen,
regen droop af
Mijn water
ging stromen…
Witvlokkig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 162 er dwarrelt sneeuw
op winterschone bomen
naakt wacht de vroege lente
onder een vernuftig sprei
innig pluizig omarmt
het wit het onbeschutte
een gloed van liefde twinkelt
koddig op vogelveertjes
rondborstige klanken
treffen de stilte
hoop wikkelt zich om
uitlopende twijgen
smetteloos
alles zo wonderbaar
nu niets dan…
afscheid
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 2.049 in de stille kamer
onder strak gesteven lakens
en een sprei van linnengeel
je lichaam uitgeput
je ogen vaalblauw
langs de einder heen
staren in de eeuwigheid
zachtjes streel ik je gelaat
heel even nog een laatste kus
want afscheid nadert
voorzichtig sluit ik je ogen
nu mag je altijd slapen
heerlijk dromen…
Scharrelaar
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 210 Als uitschot van de maatschappij
ben ik oneindig onrendabel
mijn deken is een gehaakt sprei
op het bloembed van de fabel
als scharrelaar verman ik mij
met de fier getrokken sabel
ten teken dat ik dikwijls vrij
met de stuurloze parabel
voor galg en rad dat ik gedij
los van elke vaste kabel
en in het sprookje dat ik brei
is iedereen…
Na regen komt zonneschijn
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 233 Het is vroeg, miezerig en kil
de wereld nog stil
zit ’n merel op de reling van mijn balkon
uit te rusten van haar ochtendlied
wat me blij verheugt
door de last van regenwater
richt traag het gras zich op
de sprei van madeliefjes in het gazon
buigen droef hun natte hoofdjes
ach, ik glimlach want na regen
komt toch weer zonneschijn…
heden gij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 162 de leunstoel
kraakt klaaglijk
de sprei
verspreidt een
urinegeur
de brillenglazen
bieden een
morsig
perspectief
hij zucht
ongrijpbare
aaneengeregen
dagen van
samengepakte
wolken
in een spaarzaam
moment van
klaarte zegt hij
Hodi mihi
cras tibi
heden ik morgen
gij vertaal ik
hij schudt nee
nee heden gij
morgen ik…
Boswachter
gedicht
2.0 met 23 stemmen 10.789 Bij zijn bijl, op een sprei
zoekt hij bomen in de kamer.
En te voorschijn in wit schort,
uit een deur in het lover,
komt een zoon, een jager
die hem aan tafel vraagt.
Hij knikt en komt binnenkort.
------------------------------
uit: 'Waar de egel gaat', 1995.…
afgeleefd
netgedicht
4.0 met 65 stemmen 1.968 afgeleefd beslapen zijn mijn dekens nu nog louter
het uitgerafeld sprei van mijn dood
waar de dag zich weet en
bewogen uren telt
het haperen van dagen
op randen van de nacht
sluit zich nu aaneen in lange rijen
de tijd loopt langzaam leeg
in jongstleden
uit elk ongesproken woord
wordt nu
botweg het
oude verdriet geperst
dit afscheid…
Voice of the Violin
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 445 wat in gedachten verzonken
luisterend naar de muziek
voel ik, hoe in trillingen
van de strijkstok op de snaren
de stem van de viool
melancholisch of frivool
een sprei van innige klanken
kan leggen over het publiek
het zijn de handen
vol passie gedreven
die het timbre
in het hart laten komen
gelijk in vogelbomen
tonen zich zetten tussen…
Opgesloten in mijn vrijheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 279 vrijheidsstrijder, ontneem de nacht in mij
en vlei jouw liefde tegen mijn behoeftig
silhouet, niet dat ik jou wil aanraken maar
je adem brengt in mij het leven terug
de sprei, de tabernakel waar we onze
fantasie beleefden en de dromen die
de zomen herstelden naden nu
rafels in mijn geweten
toch ben ik dankbaar wat
jij me gaf, twee paar…
stervensbegeleiding
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 440 nu licht weer weifelend naar binnen stapt
lijkt het, of de tijd zijn urenloze sprei rond dagen wentelt
ik ga mee, vergeet de kaarsen, buig
mijn hoofd naar levenloze ogen; onvergetelijk
kruist mijn blik
haar handen, waar hemelsleutel
levens bloeit
die roze weldaad schijnt voorzichtig
door de waanzin van verlies
ik verkies
de eeuwige…
Onbewuste schatten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 176 Het is zijn prachtig wit ivoor,
door een fluwelen roze sprei omgeven.
Een schat, waarvoor
ik alles wat ik heb zou opgeven.
Toch blijft hij zo bescheiden, zo beleefd,
alsof hij zich niet bewust is van de schatten die hij heeft.…
WINTERSTILTE
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.314 .
----------------------------------------
spree: sprei
herte: hart
daar niets en is te pakken: daar er niets te rapen valt…
Zou ik kunnen zijn als..
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 304 een lentemadeliefje bloeiend
tussen het gras
dat enkel maar groener lijkt
het winterkoninkje
dat in een helder gezang
haar grenzen te kennen geeft
de dwarrelende sneeuwvlokken
in een schreeuwende storm
dalend als een warme sprei
*
zo bestendig
zo weerbaar,
evenwichtig, blij…
O wintersschilderij
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 387 takken
van de bekoorlijke gestalte
de wandel van mijn lief
in het feeërieke landschap
het wijsje van de wind
melodietje in het vroege uur
wanneer de velden nog dromen
plots wakkergeschud
door het kraa-kraa-kraa
van zwarte vleugeljassen
in slingerende takkenbomen
warmhartig
volg ik de koude pluisjes
het groeien van de witte sprei…
Geboren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 De wind fluisterde dat
de zon snel zou komen,
regen droop af
in mijn dromen dwarrelden
kleurige bloemen overal
neer op het land
als warme sprei
over een bed
in het prille
ochtendgloren
toegedekt
met zachte hand
En in de tuin
op de breuklijn van
donker en licht
werd een jonge bloem geboren,
de eerste van dit jaar,
ze had…
Vroeg en laat.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.041 't Open roosje, rijk van blad,
Zei aan 't nog gesloten knopje,
Dat aan 'tzelfde steeltje zat:
Zie eens, dik onaartig propje,
Zie, hoe luisterrijk en schoon
Sprei ik al mijn schat ten toon! -
't Knopje zweeg en hoorde 't aan;
Maar de middag kwam haar wreken,
Deed haar boezem opengaan,
En de volle roos verbleken.…
Teveel
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.394 Toen pakte ik toch de sprei:
het werd te veel voor mij…
croissant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 613 en rijst op de schaal
door een klam doek bedekt
ik kneed de gladde bal
die nog stijven moet
jouw duim drukt een klonter boter in zijn hart
nu ligt hij uitgespreid
met meel bestoven
kromgebogen maar gaaf
schuift hij in de oven
ingesmeerd met eigeel
hij dampt nog wat na
van rooster naar bord
Naar jouw schoot
schilfers op de sprei…
Verstillende nevels
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 663 Een rimpeling op stilstaand water
golven van geluk overspoelen mijn hart
nevels verstillen
oceaan van ruimte
de tijd is van mij
vandaag een dageraad
als warme sprei
fijnbesnaard theater
onbegrensd
tintelend moment van tijd
wandelend verder
langs deze oever
als grenzeloos bevrijd
morgen dan
zien we wel weer…
Magnifiekjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 213 gezaaide grassen
kleuren de zwarte aarde
als een groene sprei
in takkenbossen
rust het jonge vogeltje
vleugelstrekkend vrij
een aardhommel zoemt
verstopt zich in een bloemkelk
zuigt de godendrank
het hemellicht reikt
zich vredig in stralen uit
door een wolkenbank
windzuchtjes waaien
rijpe zaaddoosbolletjes
over de akker
vlierbloemen…
Vandaag bloeit de aarde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 258 vandaag bloeit de aarde
in kleurige bloembedden
een stille sprei vol schoonheid
omarmt de nieuwe dag
de jonge blaadjes van de hazelaar
ze knikken vol genegenheid
naar de koerende duiven
die elkaar de liefde fuiven
goud versiert de randen
de wolkentoppen pralen
zo onverklarend zacht
dat het hemelwater nog wacht
de sleedoorn draagt…
Verliezen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 288 alles sterft
ja, ik weet het wel
de vogel, een bloem
het hart, een mens
mag ik missen…
mag ik huilen…
als kraaien in
zwarte verenjassen
een herfstschreeuw brengen
steeds, steeds dichterbij
mag ik missen…
mag ik huilen…
om toen, toen
die warme dag
dat de koude wind
een huid kwam schuren
en het verliezen
rond het stille sprei…
Ochtendroerselen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 123 Een been buiten bed
andere been erbij
ochtendplas met ogen dicht
en even blijven zitten
dan trekken aan de sprei
en in t geheugen spitten
tandenpoetsen douchen
drogen en, deodoreren
voeten benen oksels
lijnen,vouwen,plooien
met smeerseltjes besmeren
schoenen halen aandoen strikken
terug weer naar de plee
zitten in verwachting
en…