Alle inzendingen over spreker

De Luisteraar luistert naar dove sprekers. Ons Bewustzijn laat en leert. Leert blinde sprekers Luisteren. Laat dove kijkers Zien. Wie of wat regeert.…

Woorden in het hoofd bedacht om te klinken op het teken van de spreker die nog wacht tot ze waarheid zijn gebleken…

Afasie zal een spreker niet sparen, wanneer de combinatie niet koppelt, maar wordt gestoord. Met stomheid geslagen haperen de klanken; afasie isoleert de gedachte van het juiste woord. De spreker niet langer volledig bij machte zal voor onbepaalde tijd worden afgesneden van het juiste woord.…

Je zou het wel kunnen denken. Maar wat moet ik erop zeggen. Het verschil tussen waarop een ander kijkt kan ik niet altijd als de waarheid toezeggen. Een tweegesprek op het kruispunt om overeenkomsten in elkaar te ontdekken. Een vissen in troebel water soms. Heel moeilijk soms om de fundamentele waarheid uit de ander te trekken. De vrije…

vergeten taal maar mijn taal er zijn nog een paar sprekers die dit of dat kunnen zeggen over de zonsopgang of over een dochter die naar school gaat en de taal van haar ouders verliest het brandt in haar hart nog maar een paar sprekers in die taal nog een enkeling die 'vogel in bergen' kan zeggen of ik hou van jou 'aan…

Verwachte en onverwachte gedachten hersenbrekers altijd in stilte sprekers ik voel mij een puzzelaar die de juiste stukjes niet weet te vinden…

De grote spreker had iets met van alles en hij ronkte vrolijk voort. Maar ik had pijn en een trein die ik moest halen, een trein die ik echt halen moest.…

Sprekers, hoorders, denkers, daders Vindt ge in soorten, rijp en groen. Zeldzaam vindt ge wél verenigd Spreken, horen, denken, doen.…

De spraak weerspiegelt 't wezen van de spreker. Het varken noemt het edel renpaard zwijn.…

" Probeerde de spreker Zijn gehoor op te zwepen. Eén welgemikt schot Bracht hem tot zwijgen, Blijkbaar had iemand Zijn leiderschap begrepen.…

misschien komt hij tot leven als ik de uitspraak registreer misschien kun jij het toetsen als ik hem hier citeer misschien mag ik hem houden als de spreker mij dat gunt "dat een probleem verdwijnt als je het hebben kunt"…

Maken wij dan hier toch nog dromen waar Zijn speech bracht veel hoop heel ons land lijkt nu om Dan brengt ons al klinkt dat krom het is niet dom Het Calvijnjaar weer nader tot elkaar Of denk je wat koop ik voor die praatjes Uncle Sam zit omhoog met al die gaatjes…

Het droombeeld waar ik Zo lang naar verlangd heb, Dat mij nachtenlang In haar fluwelen greep hield Zonder ooit dichterbij Te komen, is langzaam Uit het zicht verdwenen - Uitvaart zonder bloemen, Zonder sprekers, alleen Een ik dat zielloos achterblijft…

Terwijl de beste bokser aller tijden Met relevante redes wordt herdacht, Hoort Erdogan volkomen onverwacht Dat hij de rij van sprekers maar moet mijden. Want niemand wil zich plaatsvervangend schamen Voor Turkse propaganda en reclame.…

Zonder het koude begin te veranderen in deze nacht van veredelde schaduwen en radeloze sprekers schrijf ik wat met slapeloze inspiratie niet meer is dan een droom die een dader zoekt en wacht op de overgave van elke herinnering die me kwelt en mij alleen nog mijn naam laat begrijpen…

Behalve de sprekers treft het ons allemaal. Miljoenennota, een koffer vol ellende. Soms...verlang ik weer naar Balkenende.…

Jeroen wou zeggen: 'buitensporig', Maar 'borenspuitig' kwam er uit. Een poging, om 't weer goed te maken, Had 'sporenbuitig' tot besluit. Nog bleef de man naar juistheid streven En 'spuitenborig' werd de klank; - Toen zag hij af van verder pogen En sprak: 'Meneren! 'k zeg u dank, Dat gij de daad hier voor de wil naamt; Een goedheid…

Steed Uw catsuit was bijzonder expliciet En vulde ook mijn prille jongensdromen ‘n Hint vast, voor de allerlaatste spreker: “Het leven kent helaas één echte wreker”…

in naam van allah werd jij vermoord o spreker van het vrije woord jouw stem werd in bloed gesmoord want mohammed had jouw bloed geroken zijn woord werd op jouw lijf gestoken nederland kijkt angstig toe dit land is laf dit land is moe.…

De wereld waarnemend vanuit dit schitterende stil Waar niemand wat zeggen zal, wat woorden van me wil Mijn geest componeert daar zijn eenstemmig lied De klanken doen de stemmen en de sprekers teniet Met niets meer dan vragen, zegt de wereld niets terug Slechts blikken, slechts knikken, en ze keert me weer de rug Voor mij is dat niets Meer dan…

Ik sloot me aan bij de vorige spreker. Ik had kapsies. Ik was onzakelijk. Ik had geen geld. Ik had klamme handen. Ik schaamde me. Ik had geen geduld. Ik was naïef met wijven. Ik kon niet dansen. Ik was stug. Ik wou opvallen. ----------------------------- uit: 'Gedichten', 1967.…

De woorden vullen slechts de onrust van de spreker, En echo't nog na, Met jawel, ik weet 't zeker. De stilte wacht rustig En weet zonder woorden, te dansen, laveren, Naar achter, naar voren. De kracht van de ruimte, Het stille vertrouwen, Waar prachtige dromen, Zich roerloos ontvouwen.…

* Niets kost het trilling der lucht dat maakt sprekers verdacht Woorden! * Woorden schrappen van Grieks Latijnse afkomst degradeert de Europeaan verbaal Brulaap!…

dieper dan ze dacht te kunnen voelen dan ze dacht te kunnen zijn treft de mokerslag van het venijn onverwachts verborgen doelen plots is niets meer zeker staan de uren even stil is belofte een bacil en tijd de belangrijkste spreker waar een lach onschuldig klonk huist nu enkel nog wat glim alle kracht is voor de klim en een sprankje van…

De spreker de dichter zijn gedachten leert. En U U verlonkt fonkelende wijnen; U de uwe hij de zijne Als U gaat, de geur van het gesprek. Het glas dat naroodt en door kaarslicht over de toog vlekt. Ziet, Een stoel, die nonchalant naar achteren staat. De herinnering die u achterlaat. Dat is The Art of Memory…

als ik jou niet had wie of wat zou ik dan zijn een gat in de ozonlaag een begin zonder eind zonder jou ben ik niet meer dan een ruwe schets niet uitgewerkt nog niet verfijnd zo nog nietszeggend nog flets een lied dat niet gezongen wordt het kent nog geen echt refrein de spreker wiens ware woord in geen enkel oord wordt aangehoord ik…

de dichter had de plaats genomen vanwaar hij hen overziet geaarzeld had hij was toch gekomen groot spreker was hij niet menig vertrouwd gezicht ziet hij stil verwachten dat is hem nu veel waard aan de bar onbekenden zacht sprekend, of in gedachten achterin wordt gekaart zo begint, onwennig verlegen hij aan zijn beste werk iets te zacht…

Met rijkdom kun je niet betalen een wereld van verhalen van een spreker vervuld met heiligheid die spreekt met de vogels en de wolven van hun nijd bevrijd.…

nog schetteren trompetten schreeuwen sprekers hun lof over de partij blazen bazuinen finale tot vendels en vlaggen worden gestreken en zonder peiling de uitslag wordt bekeken folders vertrapt ballonnen geknapt in achterkamers gonzen verhalen konkelarij giet water bij de wijn het etiket pluche kent zijn eigen venijn de coalitie…

er zit geen vreugde verborgen in mijn vergankelijk bestaan, slechts de spreker in mij dept het bloed met woorden die de leegte omarmt geen reizen naar het ontstaan van leven waar de dood zich vergewist van het eeuwig dragen van dit maatpak dat kleurloos de streepjescodes accentueert de blauwdruk, gesneden op het scherpst van de ziel…