Alle inzendingen over sproeien

ik snuif de geur van zomer na een regenbui het blad, groen en jong krult zich om water op te slaan langzaam dalen druppels op de vacht van de birmaan die zijn luie dagen spint hij knippert met zijn ogen rekt zich een tijger kromt zijn rug en met trillende staart sproeit hij mijn zomer van de kaart…

Ik wil me liever nergens mee bemoeien, Maar heel toevallig weet ik dat een vriend Als WAO'er stiekem bijverdient Door in een vliegtuig landbouwgif te sproeien. Dat deel ik dus aan twee instanties mee: Sociale Zaken en de BVD.…

De Friezen hebben veel te weinig water, Terwijl daar zoveel meren zijn en sloten, Maar met dit weer gaat alles naar de kloten, Wat, denk ik, ook van invloed is op later: Straks blijkt al het overgebleven vocht, Nog veel te warm voor een elfstedentocht.…

Ik val in liefde mijn lijf wordt warm van boven tot onder sta nu in vuur en vlam meer onder dan van boven en sprinklers gaan nu sproeien mijn vurig vlam doven liters water komen er aan te pas groeien uit tot grote waterplas vuur en vlam zijn gedoofd voornamelijk van boven.…

Zijn strak getrimde groen gazon Is vrij van kruid en vreemde kleur Geen Madelief verspreidt er geur ’t Is maagdelijker dan een non Maar gister in de morgenstond -Hij zou net aan het sproeien gaan De tuinslang hing al aan de kraan- Lag daar die hoop met zwarte grond En dat werd niet getolereerd Dus zette hij een mollentang In ‘t midden…

ik warm me altijd als ik het vuur in je ogen zie branden en kleine vlammetjes opkomend uit de rood smeulende gloed hun dansjes maken dan even rust weer oplaaiend tot hun brandstofhonger eindelijk is gesust soms gaat het fout dan knettert en sist venijn het gebrek aan voedingskwaliteit loeien grotere tongen sproeien vonkenregens…

Waar de welvaart steeds moet groeien, waar slechts rendementen boeien, waar ze ‘t gif weelderig sproeien, zal straks geen bloem meer bloeien. Daar aan Neerlands mooie kust, worden we in slaap gesust.…

zij zijn eindelijk geplukt mijn plastic bloemen na koesteren en sproeien begonnen zij in namaak echt te bloeien heb met ze gepraat mijn dialoog was schijn toch vonden zij het fijn lieten hun kleuren gaan weg uit het stofferende bestaan zag hoe zij verwelkten het uiteenvallen van kelken in uitbloei bij elkaar geraapt als plastic afval…

te blijven dromen onder bloeiende kastanjebomen bij spiegellichten dichten op het bankje, op het plein waar morgen kinderen spelen dansend als de zomer zelf in passen vluchtig als de wind rond een welriekende bloem te kunnen dromen bij het groen, het ligusterblad waar een merelpaartje een goddelijk nestje had fonteinen sproeien vloeien…

bloesemende luister speelt de wind het verboden spel in tintelfrisse vlaagjes opent hij de dag om met een lach koesterende warmte van zon als deken gratis mee te geven hij verlost wolken van vorm en kleur droogt de lucht tot in het blauw kou zijn witte lijnen recht kan schrijven nu zon is vertrokken zitten wij met de brokken door sproeien…

De maagdelijke velden ogen groen door malse regenbuien, nijver sproeien. Geen zweet, geen traan, geen bloed heeft kunnen vloeien. Een nieuwe lente wacht: een mooi seizoen! Nog even en de eerste voetbalschoen zal schuchter het nog prille gras betreden. De zomer is voorbij, het leed geleden en opgelucht herrijst het legioen.…

Zelfs van de droge humor houdt hij niet, gaat druppelsgewijs commentaar sproeien, laat dan zijn gezeik rijkelijk vloeien, en zingt als pissebed het hoogste lied. Toch is deze zeikviool heel uniek, want hij pist op de maat van de muziek!…

tuin vol steppen en kuilen waar het fijne stof regeert over de pest en etterbuilen al het groen en pril geweerd gortdroog en veel erosiebruin Ik volg de sporen van de bron ooit de zekere oorsprong van omhelzing en minnekozen waar de aarde ooit bezong de toverpracht van lila rozen altijd de glimlach overwon Ik voel de jongste regen sproeien…

En doordat je de bloemen en planten gaat sproeien, Gaan ze beter groeien. De lammetjes en kalfjes spelen in de wei, en daardoor worden de schapen en koeien blij.…

En doordat je de bloemen en planten gaat sproeien, Gaan ze beter groeien. De lammetjes en kalfjes spelen in de wei, en daardoor worden de schapen en koeien blij.…

In tranen om nieuwe chemtrails schotse ruiten op hemelsblauw namiddag kleurt wazig wit zonsondergang doorstreept geluidloze vliegtuigen weven luchtig hun patroon hertekenen het volmaakte tot een schandelijk kladje, gestoorde breinen willen het klimaat onder de sloef, aluminium en strontium dringen in de kern…

Laat die bui vannacht maar komen het gekletter tegen de raam En de tuin hoef ik niet te sproeien de regen kan er tegenaan Dan die frisse lucht weer buiten alles staat weer lekker schoon en dan mag de zon weer komen dan loopt alles weer synchroon...…

We gaan er wat aan doen Want met 10% besmet Zijn we tot onze spijt Nog heel ver weg Van groepsimmuniteit Zoek een drukke winkelstraat Sproei aerosolen goed gericht Organiseer een zangfeest Doe ramen, deuren dicht Knuffel je medemens Betaal enkel nog contant Was je handen zelden Doe het voor je land Intensiveer je contacten Na een…

Plots gaat een gaal weer klanken sproeien, Maar niet als in die ene nacht. Straks strenglen streling moede handen, Maar niet als in die ene nacht. Als flauwe schemer blauwt de wanden, Maar niet als in die ene nacht. Dan is de droom gekeerd tot dromen, Maar niet als in die ene nacht.…

dat gutsend het witte laken kleurt dan snij ik zorgvuldig en kieskeurig brokjes uit je vlees die ik in je kraakheldere keuken laat aanbraden in een hete pan op een bedje fijngesnipperde sjalotjes ingetogen en met smaak nuttig ik je lichaam het bloed gedronken, het vlees gegeten het is volbracht terug in de kamer sproei…

Afrikaanse aarde Uitheems, gevlucht voor armoe leed en pijn Geen gouden bergen maar een glazen huis Een hongerloon hun leden onbeschermd Gevaarlijke gewasbeschermingsgassen Per uur 4 euro, 40 uur per week Plus nog eens 30 uren onbetaald Voor uitbuiting en misstand in de kassen Geen gouden bergen maar een glazen huis Geen toezicht op het sproeien…

Dat de boomtakken en gevels opnieuw oplichten tegelijk daagt een plotse regengordijn op die met dwarrelende tranen alles begint te sproeien en vloeien maar niet zo heftig of intens daar uit onverwachte hoek een veelkleurige boogvorm wordt geschetst in het rijke hemelgewelf.…

Jean veelt de kannen met het vocht terwijl Manontje 't lastdier stalt vanuit een bosje spiedt een stel hoe volhardend die man blijft sproeien zij dempten hogerop de kwel zodat zijn oogsten zouden schroeien de gluiperds mikken op zijn grond (want die indringer moet snel wijken !)…