18 resultaten.
Een oude sproke
poëzie
2.0 met 10 stemmen 488 Daar is een oude sproke, van een roos
Die eenmaal in de duizend jaren bloeit;
Maar die in wildernis van dorens groeit
En die daar leeft een al te korte poos.
Daar is een oude sproke, van een man
En van een vrouw die bij de dorens staan;
Wanneer hun hand ten plukken uit wil gaan
Is die geboeid in angst van toverban.…
Sprooke Is Uit...
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.164 Wat begon
als een sprookje
Eindigde
in een boze droom
Waar ik nooit meer
uit kon komen,
als zat ik
in een disselboom
Liefde maakte plaats
voor haat,
maar met haat
kon ik niet leven
Eigenlijk
is het nooit
uitgepraat
en daarzit ik nu
niet meer om
verlegen...
kon ik niet tegen...
Het sprookje is uit
en de kater kwam later...…
wakker worden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 in een droom lijkt alles echt te zijn
maar als je wakker wordt niet meer
de ervaring blijkt dan valse schijn
en het hier en nu keert weer
maar misschien droom je nu ook
en zal je eens ontwaken
blijkt het hier en nu een sprook
een bedriegelijk vals baken
wat tijdelijk is vergaat
en is slechts een illusie
maar wat eeuwig is bestaat
dat…
Principessa
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 Een heel ontnuchterende
Goede morgen middag avond
Mijn woordenwijze Sara Thustra
Liaison très dangereuse
Mijn lief, dierbare Sheherezade
Van duizend sproken min een nacht
Op wie de dichter op jouw portrait
Langer niet dan nodig wacht
Ons wachten is geen smachten Maar respectvol mededogen
Als ik u zie, mijn poetessa Principessa…
HERFST-IMPRESSIE
poëzie
4.0 met 1 stemmen 314 Soms in de vroege ochtend, kleurt
De hemel zo geheimvol licht;
Dan is ’t of gij een schoon bericht
In ’t goud-gesponnen zonlicht speurt;
En wie een donker lijden beurt,
Hem wordt de last haast blij en licht;
Wie fluist’rend vleit liefs aangezicht
Is ‘t, of elk woord een sproke neurt.…
Kinderogen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.286 lentezieltje doen weerschijnen,
Zo rustig rein dat ze in hun kristallijnen
Glanstoverkring al 't duistre buitensluiten;
Boodschappertjes van heil die zachtkens stuiten
Verbitterd woord van wie in treurnis kwijnen;
Wijsgeertjes onbewust, die in één enkle
Opslag zo helder leren wat het leven
Zou zijn als lust en ijdelheid niet waren;
Sproke-ogen…
De ganzen schreeuwen lelijk in de vert’
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.366 Ge strooit op uwe vluchten in alle steden
En alle beemden schatten uit van sproken,
Die wonderbaarlijk met het leven stroken.…
Oudere heer spreekt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 Zó, genoeg ge-
Sproken, het uitzicht vanuit hier is adembe-
nemend, maar ik moet terug, met m'n rollator
-waar ik vroeger een Rolls had- naar het oude-
lullen-dorp, voor een verdomde theekrans!'…
Mijn alleroudst verhaal heb ik verzwegen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 614 Herdenken wij de sprook van vader, zoon:
Zie me dat kind eens aan, zijn wonder-loon...
Dat zitten op de schouders van een blinde,
De lange weg door nacht en zon en winden.…
Gij zijt het midden maar van dit gedicht
poëzie
4.0 met 1 stemmen 698 Gij zijt het midden maar van dit gedicht:
Een zelfvolmaakt, goddelijk gaaf fragment,
Maar in de tijd zonder begin of end
Met al wat al-schoon door dit donker licht:
Diep uit verledens sproke vreemd-bekend,
Rijmend naar U, rijst mens- na mensgezicht;
Vanwaar der toekomst meer luideloos ligt,
Deint Uw echo met ver-eeuwig accent.…
Vriesdag.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 581 Maar 't ruisgeluid van boom en lentebron
En de oude sprook van roze en nachtegaal,
'k Zou sterker zijn zo 'k die vergeten kon.…
De zanger
poëzie
4.0 met 3 stemmen 459 Weer zong hij u de sagen
Van uit de oude tijd,
Der helden grootse strijd
En grootser nederlagen;
De lichte sprook met vroede zin,
Het lied der abele dichtermin,
Het lied ons ingeschapen
Dat niemand zingen dorst:
Het lied der Dietse knapen
dat smacht in veler borst.…
THUISKOMST IN HOLLAND
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.993 En als met de' avond wonderdiep zich kolkte
In rust van 't bergmeer 't wild ondiep gewemel,
En in de straling van den opener hemel
De vaste bergen diafaan verwolkten,
Dan leefde op aard weer de oude sprook van leven,
Van iedere aardedag op aard begonnen,
En bij de sterontstoken horizonnen
Avondlijk als gebed tot God geheven.…
De krokusjes
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.075 Uit donker gewemeld,
In straling verhemeld,
Hun eigen schaduw tot gloor;
Verdrievoud, ontstoken,
Gemond en vol sproke,
Ze blinken hun bloeidag door.
Hoe stijf ze er prangen
En dringen ze en drangen
Al winterse winter voort.
0, dat is wel zeker,
Dat nooit gouden beker
Als zij bij het ogenblik hoort.…
Weergod Hiemstra
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 82 voor het onheil van de vogelgriep,
De gekke koeien en corona-ster
En Bibi Netanyahu bekt zo goed
Als hij door Palestijnen wordt gestenigd
Nee, doop noch wederdoop doet er dan toe
Als Amnesty haar werk doet als het moet
Religies kwamen uit het Midden-Oosten
De farao, de zonnegod en Ra
Sheherezade in duizend-een nacht
Wist evenzoveel sproken…
Jeu de boules met JPA
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 407 .)
***
Bij "ASSEPOESTER"
van Claire Vanfleteren
Een gesproken knipoog naar een sproke,
Alhier verteld aan onze kring poëten,
Aan amateurs en liefhebbers van 't genre
Meer algemeen bekend onder 'lyriek'
Dat is op zich...toch nogal eigenaardig.
Van mij mag het (doch liever niet - het schept een precedent!)…
Als geen drift of blind begeren...
poëzie
3.0 met 2 stemmen 841 Uit egale vale hemel
dralen
vlokken, in gewemel,
om van sproken te verhalen.
Kindren, bouwers van paleizen,
hebt gij wel geteld,
dat wat smetloos nu verrijze
spoedig smelt?
Het verblindend blank der aarde
gaat in zonnebrand teloor,
kus, die kuislijk gij aanvaardde,
schroeit eenmaal der zinnen gloor.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.316 Dat maakt ook een stil arm mensch rijk --
Rijen gevoelens staan bij hem in slaap,
En worden wakker terwijl hij van knaap
Oud man wordt -- Ach, er stonden veel zich dood
Te droomen, tot met hem hun leven vlood
En 't al voorbij was -- 't lijkt in oude sprook
Betooverd slot, dat klimop en huislook
Verborgen; binnen is het stil, de wacht,
Pages…