Alle inzendingen over sprookjes nachtmerrie Klein Duimpje

Maar na afloop was ik niet echt voldaan, toen uiteindelijk bleek dat ik de nacht, met Klein Duimpje had doorgebracht. Hij hield zelfs zijn zevenmijlslaarzen aan. Zijn witte paard scheet mij onder de derrie. Het was werkelijk een nachtmerrie!…

Net als Klein Duimpje verdwaald in het grote bos ben 'k het noorden kwijt…

had gesloten en niet wist hoe er de Blauwbaard in het donkerste geniep er van de kansel soms een Hansje soms een Grietje had genoten Niemand wou zijn daad geloven want Klein Duimpje had gelogen met zijn kruimeltjes vooruit was hij het zeker in hun ogen want het goede kwam van boven als men hem er zou beloven dat de pot die er voor stond…

Toch nog onverwacht die bemoedigende steun voor de kabouter…

voorzichtig tasten handjes in de rondte kleine vingers die naar alle dingen graaien kruipen lachen rollen stiekem lachen met een duimpje op en in de kamer is de wereld een draaimolen van avontuur…

Tijdens de vroege levensjaren zijn bekende geliefde sprookjes een verre nachtelijke stad stil in 't einderduister verzonken die haar plaats alleen aanduidt met een zwakke hemelgloed waar slopend werk en drukke pret samen bescheiden rossig glanzen Assepoester Sneeuwwitje Duimpje bestaan voor rijpe mensen als vertrouwde wijze dwaalsterren…

De weg kwijt, ik liep maar door, steeds rechts en steeds naar voor, maar mijn voeten droegen niks. 'k herkende geen huizen, geen stoepranden alles was compleet verlaten, een spook stad gelijk. Ik keek naar alle kanten, want weet je: normaal weet ik van wanten maar NU was ik de weg kwijt. Bleef hopen op een bordje of anderszins…

Ik geef je honderd kusjes op je wangetjes, op je neus vertel je van klein duimpje en van een grote lieve reus Ik streel je roze huidje zo lief en ook zo zacht ik kan met jou de wereld aan door de vreugde die je bracht Je bent nu nog oma's engeltje maar strakjes komt de B ervoor want een kleine dondersteen dát ben je nu al hoor Ik zal…

Storm die door het brein raast, Bij vlagen alles wegvaagt Dat het geweten als licht Protest nog op wil werpen - De nacht is lang en koud, Licht en warmte zo ver weg, En aan het eind van deze nacht, Van elke nacht, waar de donkere Tunnel ophoudt, staat zoals altijd Het konijn met het glazen oog, Dat mij opwacht aan het eind Van deze…

Deze dichter, volg de wijsvinger onthoudt wat hij geschreven heeft spreekt als de stem van het heelal uit het hoofd rechtstreeks tussen de oren van het bewonderend publiek Deze dichter raakt nooit zoek hij strooit als Klein Duimpje maar dan met woorden en vindt zo altijd de bekende weg naar huis Zijn vrouw en kind wachten op hem ook de…

Rijdend op de fiets, zegt 't waarschijnlijk niets, maar in 't zitje achterop zat een allerliefste poppenkop. Een kleinkind om te zoenen, rode wangen van de wind teveel mooiheid om op te noemen zat daar dat mooie poppenkind. Waar zijn de kabouters nou, vroeg ze me opeens, ik stopte het ritje en zei kijk, kijk daar nou eens! Een rood…

Tao vinden de weg verliezen in jezelf terugvinden waar je bent geweest Tegen de dorst twee steentjes onder de tong één zou maar eenzaam zijn een dichter spreekt graag met volle mond zonder stotteren over Grietje Klein Duimpje in haar hand in deze versie is Hans opgegeten en herdacht Zij volgt het spoor dat een Chinese nachtegaal…

Het was of ik je al kende Zo kwam jij aan mij voorbij In één seconde van de tijd Waarin een sprookje werd geboren Want jij gaf iets ongewoons door En betoverde met woorden En veroverde mijn hart, zo mooi ik kende je maar pas Want jij was, zoals ik was Een sprookjesmaker eersteklas En je strooide kruimels liefde Als Klein Duimpje steeds…

Windekind vermaant Johannes hangt aan zijn lip Erfgoed me dierbaar.…

fysiek verwijl ik half in 't nu, maar wie of wat ik waar ooit was, - klein duimpje in het buitenland - daarop is toekomst niet gehecht."…

Wordt het nog winter Of ligt een witte kerstboom Slechts onder kunstsneeuw Weten we straks nog Verhalen te vertellen Van elf steden ijs Of lezen we dat Aan kleine kinderen voor Als mooie sprookjes…

een slapende reu(s) moet je niet wakker maken bezwoer klein duimpje ze was veel te laat naar school gegaan: doornroosje had zich verslapen de inquisitie kreeg bij heksenverbranding bijstand van grietje aantrekkelijk is de schoen omdat hij me past dacht assepoester onderzoek wees uit dat sneeuwwitjes maagdenvlies zeven gaatjes had…

deze magneet ontlopen in dit museum dat is een onmogelijke opdracht de wijd open benen een uitnodigende buik lokkende borst en natuurlijk de geheimzinnige donkere bebossing waarin je als een klein duimpje makkelijk kunt verdwalen…

Is een nachtmerrie realiteit geworden dan is de gelukkige droom verder weg dan ooit verandert de realiteit in een droom dan ben je of gelukkig of gewoon te ver weg verandert een droom in een nachtmerrie dan is er gelukkig nog de realiteit daarna wordt de nachtmerrie weer een droom dan slaap je gelukkig verder tot de…

De nachtmerrie van Auschwitz. De tralies door zijn dromen; die zijn blik blijvend vertroebelt; die de vesting van zijn ziel heeft versteend. Hij is er aan ontkomen. De nachtmerrie van Auschwitz.…

Het is vandaag weer Complimentendag Geen duimpje, like of smiley nog gekregen Zodat ik u de mantel uit ga vegen En mij beklaag over uw bot gedrag Want ik heb nog wel zo mijn best gedaan Maar ja, daar trekt u zich geen moer van aan.…

duimpje met grote verwachtingen met lange tenen met korte benen dartel ik op zoek naar evenwicht…

Prinses Corona woont in Lombardije Ooit was ze daar gelukkig en gezond Nu hoest en niest ze nijdig in het rond Prins Virus laat ze door Europa rijen Ze hitst hem op: ‘Blijf nimmer ergens staan Je mag geen enkel landje overslaan!’…

De wereld is klein indien je niets te winnen hebt parels alleen in sprookjes te vinden zijn. Vermoeiend is de geest als je steeds aan alles denken moet waarom niet even denken aan helemaal niets? Een tijdbom in de rust lust is niet meer dan een behoefte -ik luister slechter- vraag en aanbod nemen af.…

blauwgrijze wolken bedwelmen zijn brein ongrijpbaar versloten in eigen verdriet om een ander wat jammer ik ben het niet hoe fijn kan het wezen een ander te zijn missie verraden wat ben ik toch klein klein duimpje kom eens hier bij ons is het fijn kabouter te heten in plaats van Merlijn kris kras in de pas dan weer door elkaar…

Soms, zoals nu, denk ik mezelf aan een avondmeer, golfslag eenvoudig zonder sprookjes, een wereld waarin nacht valt met overgebleven lichten, oranje, likkend aan het water een auto in de verte en ik alleen aan de oever onder de bomen met gedachten die niets vinden geen zinnen uit losse woorden niets dan woorden die haar zoeken in vergane…

Elke sage En legende Ieder sprookje Elk verhaal Gaat uiteindelijk over liefde En het menselijk te kort Vroeger is nu een vreemde ster Een vreemd vijandig land Met vreemde harde mensen Harde stemmen Harde hand En de schatten uit mijn kindertijd Als wrakhout op 't strand…

Nooit in sprookjes geloofd maar toen stond hij daar De prins waarvan het voelt dat ik hem al jaren ken Ik voel iets, ik word blij Alles is anders nu even de hoop geen ijsprinses meer te zijn Hoop snel verloren Ik geloof nu wel in sprookjes maar niet in een 'happy end'…

roep ik uit om mezelf te kalmeren De schemering laat romantiek achter goed verborgen in mijn naïviteit maar ik blijf verhalen over sprookjes met eeuwige liefde En word telkenmale tot de orde geroepen, zo lijkt maar door wie, wat en met welk gezag Alleen de natuur kan mij op de knieën krijgen: de aardse eeuwigheid is schromelijk beperkt…

Hoogste tijd weer in sprookjes te geloven Die beloven: een wereld met prinsen en prinsessen Huízen als kastelen het wapentuig blijft in de kast Kleurrijke kledij die fraai staat en je past Terug.. in de sprookjes je kunt het geloven... Of.. niet.…