dwarrelt op takken en twijgen
het fladdert over stad en land
welke zij zo in witte lakens legt
als de wereld langzaam wakkert
speelt blij het kind van de jeugd
waar ouderen schrikkerig glijden
langs en tussen het werkverkeer
dat als slakken langs hen kruipt
nu het witte aerosolen sneeuwt
ontvoert ons de winterse wereld
naar een gewenste sprookjestuin…
Mooie herinneringen borrelen door mijn hoofd
Alsof ik in een sprookjestuin ben met prachtige bloemen
Helaas loopt er iets vreselijks achter mij aan
Zonder het te willen ga ik trager lopen
Tot ik niet meer verder kan
Rode blaadjes zie ik, in een krans van vijf
Witte kiezelsteentjes in de donkere aarde
Sprietjes gras met druppels water op het…
52
Bezig met laden