inloggen

Alle inzendingen over stad anno 1900-1920

2920 resultaten.

Sorteren op:

Gedane zaken

netgedicht
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 999
Ver voorbij - is de wijk van blauwsel binnen handbereik en raap en reuzel op de hoek. Van 'bakkertje, ajuus... tot kijk bij klets- en ouwe wijvenkoek'. Ver voorbij - is het blok van elastiek, voor de onderrok en haagsche-dames-hoedjes. Waar 't paard een kar met kannen trok gevuld voor gruttenpaptoetjes…

Wit

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 168
Thuis staart een voormoeder hem dagelijks aan op een overbevolkte foto anno 1900. Als enige draagt zij nog de Alphense muts. Verkwikkend dat wit temidden van al dat aak'lig zwart. Kon hij maar schilderen… Met één stip wit maakte Weissenbruch een vrouw lichtende Naschrift: de afbeelding is duidelijker met deze link: http://bit.ly/aILHE9…

Viaduct over het spoor

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 28
Het zal niet lang geduurd hebben dat mijn ouders iemand meestuurden wanneer ik de treinen ging bekijken na school en in het weekend Veel te vaak, vonden ze, maar ik stond daar graag, op de brug bij het station, juist in dit stadje passeerden er oude modellen Ik ken ze blind, aan hun geluid de trilling van het viaduct hun geur als het niet…
Zywa22 november 2022Lees meer…

De Grote Oorlog (4)-Werbeek

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 209
Werbeek Omstreeks 1920 --------------------------------- De oogst komt eraan het werk moet worden gedaan. Twee mannen ontbreken. Met elke houw van de pik snijdt de smart in het hart. -------------- Tranen van verdriet om onherstelbaar verlies. Miljoenen treuren.…

Gulden Sporen Negentienhonderd Zestien

poëzie
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 3.541
. --------------------------------- uit: Ik en de stad (1920)…

Als serpenten mij omhangen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 306
Verstand op nul Blik op oneindig Strakke schema's Die als serpenten Mij omhangen en mijn Ik verstikken in Meedogenloze omstrengeling - Als het leven zich moedeloos, Bloedeloos, overgeeft aan De dood die mij gretig Opwacht ontdek ik dat Ik aan het leven te kort kom…

Laatseptembermorgenlicht

gedicht
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 13.007
geding Straalsgewijs ondervraagd Staat 't nachtelijkste ding Met potenvol vandaag Het lichtrequisitoir Maakt alles recht en klaar Vaas liefste en trompet Zijn bij elkaar gezet Naar ninivehse wet Van 't onontkoombaar daar ---------------------------------------------------------------- Uit: Verzamelde gedichten (1981) van Paul Rodenko (1920…
Paul Rodenko7 september 2003Lees meer…

oude paden en jong gras

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 259
eenzaam reizen mijn gedachten terug langs de oude paden die -door iedereen verlaten- in het landschap lijken op te gaan leegte is er achter mij voor me vlucht alles vlucht alles voor me weg achter blijf ik met het jonge gras dat twijfelt of het nu de paden mag bezitten…
anno5 januari 2008Lees meer…

gedachtesprong

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 310
denk je dat het mee valt als we springen vraag ik je je kijkt me aan en denkt van wel zeg je me en inderdaad het valt mee zowel de hemel als de dood alles valt mee en niets blijft achter toch lijkt het hard aan te komen zeg je me…
anno8 januari 2008Lees meer…

goedgelovig

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 334
hij gelooft omdat God de touwtjes vast in handen heeft trekt zijn vlinderdasje recht alvorens hij de deur uitloopt naar buiten waar schommels uit de hemel worden neer gelaten hij zoekt de mooiste uit één die bij hem past niet de grootste, niet de kleinste dan schommelt hij in volle vrijheid tot ver…
anno20 januari 2008Lees meer…

maandagmorgen 21 januari

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 181
de wereld is een bol b r e e d u i t g e m e t e n h a n g t e - e - n - g - r - ij - z - e - m - a - s - s - a rond te zijn H-O-O-F-D-P-IJ-N…
anno21 januari 2008Lees meer…

virtuele verbranding

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 187
slechts schijnbaar bestaand lijkt het vuur op de maan door schaduw geblakerde bomen zwarter de nacht in verzengend verstand zwarter de dag die moet komen zwarter dan vuur in haar schijnbaar bestaan zwarter dan vuur op de maan…
anno23 januari 2008Lees meer…

oppervlakte

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 415
gedroogde halmen zwichten voor versneden kleuren in een gele februariwind een zwarte vogel steelt het laatste zaad het leven is grijpbaar zucht ze en wij nog ongeboren ©anno…
anno10 februari 2008Lees meer…

over een leven onder water

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 176
de vis die ik vanochtend vond zijn schubben zwaar gehavend zijn kieuwen volgeschept met zand hij fluisterde mij toe met drooggetrokken vissenmond zwem niet zwem niet in deze zee ik ben er naast gaan liggen langzaam open langzaam dicht maar vergat erbij te sterven het had wel iets van poëzie…
anno16 augustus 2008Lees meer…

weigerwind

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 138
zwarte vogels hangen doelloos boven pijnboombossen aan de zee zij laten zich niet tekenen -hun vleugels zouden breken- in het zachte mulle zand hun nest is in de bomen hun klaagzang op het water nog weigert de wind hen te voeren overzee…
anno4 september 2008Lees meer…

ee man van een boom

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 351
de oude man terneergeslagen zijn hoed op schoot de wind nu spelend door zijn haar een kind dat rust onder zijn lege armen hij weet de kleuren liegen in de herfst…
anno21 september 2008Lees meer…

voortbrenging

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 200
we hadden de zee in ons hoofd en vissers die hun netten knoopten zo nu en dan dreef er een hond voorbij die later nog -vanuit de verte- blaffen zou toch leek mij de wereld nu nog ongeboren tot jij me op de vogels wees en hoe hun zware vleugelslag verstilde…
anno2 november 2008Lees meer…

Nieuws

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 222
Ik heb de indruk dat alles fout loopt Niks meer in de hand Het is niet meer hetzelfde Wat is nou nog een krant Alles is internet van alle kanten Er is van alles mis Wie het weet mag het zeggen Van de kras naar de kris Ik ben zo lang bedolven Elk nieuws lijkt een feit Ik weet niet van alle kanten Ik weet niet meer van gelijk…
Anno7 maart 2012Lees meer…

Pelgrimsreize IV

poëzie
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.938
Prinses van hoge geboorte, Stond ik voor de poorten, Verlangende binnen te gaan; Ik droeg een kroon op de haren, Ik had een slepend, zware Purperen mantel aan. Ik wist niet, tot wie mij te wenden, Ik was een onbekende In het vreemde land; Ik smeekte: `Laat mij binnen! Laat mij als dienstmaagd binnen!' En klopte met bevende hand. `Ik…

DE LINDEN DER ABDIJ VAN TONGERLO

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.973
Aan de Eerwaarde Heer kannunik Daems, dichter van 'Luit en fluit' Sieraad en glorie dezer vlakke, kalme streken, steunvaste en eeuwenoude wachters der abdij, staan pal de linden, die in vrede of stormgetij, geen voet, geen vingerbreed van hun standplaats weken. Wat hebben ze ál getrotst: - En toch de vogels kweken er, zingend, 't vinnig…

Woluwe-Dal

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.459
Van alle gulden heuvelkammen kentelen lijnen, die lenig naar elkander wentelen te zamen vloeiend in het dal, als fijne ideeën, die heur draden mengelen, uit elke geesteshoogte, en samenstrengelen tot één harmonische gedachtenval. Van alle verre kruinen wellen wateren, die speels in spiegelklare beken klateren, saamborlend in de lage…

De orgeldraaier

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 3.035
Ik draag langs ’s Heren straten mijn klagend orgel om, en zing, op droeve maten, mijn eigen ’t wellekom. ‘k Zing afgezaagde zangen van ‘een gebroken hart‘ van ‘onvoldaan verlangen’ en ‘onbegrepen smart’ ’t Volk luistert, onverschillig, naar ’t lied, van ouds bekend; soms reikt me een vrouw, goedwillig, een kruimel of een cent. Soms…

'K WEET NIET OF IEMAND ...

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.798
'k Weet niet of iemand, door dit boek bekoord, ooit meevoelt met het harte, dat daar klopt, ziek van veel lijden, liefdeloos verkropt, en van véél liefde, in lach en traan gesmoord. 't Zwelt niet, van al mijn voelen opgepropt: soms kende ik vreugde of streed met daad en woord. 't Is slechts mijn smart, die van de volle boord des bekers,…

LENTELACH

poëzie
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.641
De winter weent, de lente lacht, de kluizekens gaan open; en 't blad, dat zich te bergen placht, komt kraakfijn uitgekropen. 't Is al zo klein en al zo nipt, zo netjes en zo nuchter; en 't meesje dat er tussen wipt het fladdert nog zo schuchter. Een vlinderlucht waait vleiend zacht om al die tere levens. De winter weent, de lente lacht…
Meer laden...