De Stern, een Aalscholver, iets kleins in ’t riet
we voeren zachtjes langs de waterkant
maar de bewoners zongen hard hun lied
hun lied verheven boven platteland
we hielden ons zo kranig, als graniet
als de natuurliefhebbers echt verwant
aan vogels, reeën, in een rampgebied
ik sprak meest stadse woorden als passant
de koude regen striemde…
Lopend op het strand
met de golven van de zee
die bruisend aankomen rollen
hoor ik het ruisen van het helmgras
in de duinen
de duinen die ons land moeten beschermen
op blote voeten loop ik voort
het zand kriebelt tussen mijn tenen
met de krijsende meeuwen om me heen
voel ik me vrij als een vogel
als stadsmens kom ik graag aan zee
de…
Ben ik een stadsmens omdat ik een stad woon?
Een tramkaart heb &
abonnementen & bewijzen
van lidmaatschap.
Dagelijks
een glazen chaos aangaap,
knetter als een gek met mijn knalpot
door de bocht van het enige leven.…
In de tram zit een stadsman (aktetas, bepaald montuur) gemiddeld voor zich uit te kijken.
Als hij echter een aantekenboekje en een balpen uit de
binnenzak van de jas neemt (wat momenteel ook gebeurt), met iets in de ogen van: 'Goed dat ik er nog aan dacht',
een aantekening plaatst (zo'n korte, kordate aantekening), bestaat de mogelijkheid dat…
het land van vreemde klanken is nabij
ik hoef nog slechts een dijk te overbruggen
verborgen achter wolken woeste muggen
ligt daar het thuis van kruidkoek en stabij
wat brengt mij in die kille negorij
hoe is een stadsmens zo diep kunnen zinken
in Moddergat een beerenburg te drinken
de fierljep van huis naar woestenij
hier trouwt mijn liefste…
schoonheid naar een eeuwenoud recept
hier kunnen minstens vijftig villa’s komen
dat duingebied, de onschuld niet verloren
nog rusteloos, zoals het altijd was
met stuivend zand en vrolijk wuivend gras
de ideale bouwplaats voor kantoren
dat landgoed, nog zo groen, verstild en puur
met rozentuin en perken vol margrieten
een lustoord waar de stadsmens…
na meer dan zeventig jaar
als stadsmens tussen asfalt en beton
zonder enig oog voor het stadse groen
bijna drie jaar geleden weer verhuisd
naar de huidige rustieke woonplaats
hier ontdek ik opnieuw met herkenning
veel van de nog behouden natuur
die mij als jochie jaren was vertrouwd
nu een verademing en balsem voor
mijn latent wat afgestompte…