Alle inzendingen over stammen

Prinsheerlijk liggen ze te rotten gevallen stammen na een storm. Geleidelijk vervalt hun ronde vorm tot pulpachtige overschotten. Het deert ze niet zo te vergaan. Van top tot teen begroeid met mos schenken ze voedsel aan het bos en vele beestjes een rijk bestaan.…

De gemeenschaplijke arbeid schiep de stammen, En doet de strijd tussen die stamme' opvlammen Rondom de hele aarde. Een woest gebeuren Waarin de stammen elkander verscheuren. Grotere samenarbeid schept de volken Uit de stammen, en doet ze in grote wolken De aard bewonen.…

[Haiku] schaduwen rusten op eeuwenoude stammen tot de zon hen vindt…

Vliegende bomen Stammen vol mos handen los Fietsend door het bos…

De zon en het blauw herscheppen ranke stammen tot een kathedraal. De weerspiegeling van eikenboom en wolken: bron van mijmering.…

in ‘t bos ging het er flink op los takken kraakten stammen braken heel veel geweld het bos geveld niet langer vertikaal maar horizontaal liggende stammen hierop groeien zwammen de stormschade groot maar het bos is toch niet dood inzending expositie "in het bos" van stichting cultuurpassie van 12-8 t/m 14-9 in bibliotheek…

In wouden van verlatenheid De natuur kent er geen tijd Dode stammen liggen er al jaren Mostapijten die naalden sparen Kaarsrechte stammen in een weg omhoog Een sponszwam waarop een vlieg zich voortbewoog Kleverige koraalzwammen verteren snipperhout De sfeer is vochtig en het voelt er koud Sparrenbossen mogen stilte uitstralen Rust die de…

, de weerbarstige stammen, de verloren takken op de grond, en, als een ongepolijste wachter met diepgegroefde bast deze eeuwenoude zomereik…

wat blijft mij over als de bladeren dorren en het vocht de stammen triest de brekende knoppen ver ongeboren als God na enig aarzelen de herfst verkiest…

ministeries en universiteiten Overal vormen zich stammen Met eigen waarheden en martelaars voor de gelogen eenheid van het algemeen belang waar geen stam voor is…

bomen en nimphen moeder natuur verbeeldt traag de ruwere vorm oude schors buigt rond stammen gevoed door de bron der jeugd…

mijn hoed woei van ontsteltenis zowaar van mijn hoofd toen ik het hoorde vissen blijken bij diepe aanschouwing in doorsnee bomen waarin stammen zijn samengeperst tot oogsteentjes met jaarringen…

De dominee De priester De imam Prediken voor eigen kerk Liefde lijkt ver weg Stammen strijden voor stemmen Religie, ja en amen Het leven is hard…

Wij stammen af van niets want ooit is er iets ontstaan uit het niets maar belangrijker lijkt de vraag waar gaan we naar toe daar kun je namelijk wel wat aan doen individueel en met z’n allen…

Tussen twee stammen boven aarde zon in zeeverlichte dagdromen twee paar armen vinden nog meer warmte in hangende beweging zij telt de sterren en hij verdwaalt ertussen…

in kille winterrust nevelt de hemel begrenzend over de wereld stil en statig staan daar sparren hun toppen zijn uitgeveegd door kille grijsheid tussen de rijzende stammen is het mistige niets van de winter…

het breiwerk verloopt van donker antraciet naar lichtgevend wit op stammen staan opengewerkte knotten wol van zwart naalden tikken tegen de ruiten van de trein maar daar is ook de zon! en Utrecht, mijn station…

rond dit mooie dorp als stille levens in een nog serene sfeer heffen bomen met hun gewitte stammen en kronen gespreide armen, zegenend, de bossen ademen zacht in hun samenhang…

Zoals de zon hier naar links afbuigt stammen langer doet lijken Is het gebedel er niet minder door geworden de schoonheid wel Vol ongeloof ontluiken zij die ik allang voor dood had gehouden…

Ik las net dat een ruzie om een geit Tussen een tweetal Afrikaanse stammen Daar de emoties zo hoog op deed vlammen Dat het zelfs tot twee doden heeft geleid. Maar hoe goed ik op Internet ook zoek Toch vind ik geen condoleanceboek.…

Langs de stammen schuurt de klamme wind. Wij liggen tussen basten en zwammen. Wij zijn: weggewaaid. ------------------------------------ uit: 'Aan een open raam', 2000.…

Berkentakken bewegen stilte tot rusteloosheid bleke stammen drogen langzaam in lengende schaduwen. Het mos traant nog maar de nacht is helder van geest.…

Hoogtij van zomer tooit zich nu menshoge varens onder bomenschaduw omgevallen stammen takken, mos en grassen wandelaars slenteren over ’t zandpad de wolkenzon aait zachtjes… ‘t irreële sprookje van een thuisloos dromenbestaan.…

Dieper: overhoopliggende stammen. Feller: herkenbare kwetsuren in zachtwarm hout! In een badinerende kleurengeur zoek en voel ik, inhaleer ik haar respons...…

Een schat aan nieuwe kennis wordt vergaard en aan gejatte stammen voor de haard.…

schuin valt de avond door de dreef het scheve licht gooit de bomen languit in het zuchtend gras een schaduwbos van langgerekte hoge stammen daartussen schreeuwerig nooit voldane vogels in de kruinen lacht de zon al kopergroen.…

De stammen witten òp een wijle in 't dicht Neervallend vaal als bleek gebeelde zuilen Van droometempel zwijmend voor 't gezicht. Dan wèg - als lichaamloos - zuilen en tuilen Van slapend loof; wèg in 't aldonkrend zijgen De ruimte in 't rond.... Zwarter het zware zwijgen.…

Daar staan ze dan: als bomen, los naast elkaar tekenen zich af op en in het veld waar pronken opvalt hun stammen worden bijna niet meer aangeraakt hun wortels kronkelen nu in het net leergierigen willen ze nog wel graag binnen handbereik omdat hun gewicht alles zegt…

Een straaltje licht het bos een fietser op het pad nog net te zien een man, hij was hier eerder zijn schim verdwijnt tussen de stammen ik ga voor dichterbij en zoek beschutting is het de koelte van het mos die mij bij zinnen brengt ik pak mijn fiets het licht gaat uit…

Die woorden stammen niet uit deze tijd: Lakeien, Prinsjesdag en Ridderzaal Saluutschot, koets en Staten-Generaal Kortom, een bar oudbakken plechtigheid Soms zijn we niet modern, zelfs zeer behouden Ook nieuwe politiek blijft stug de oude…