565 resultaten.
WILDENBORCHS VOORJAAR
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 29 Knipoogt dichter Staring nog?…
ZILVERMEEUWS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 347 - ik wil ‘m niet, oranje brengt onheil, kom maar mee,
oranje: dat is booms voor ‘wordt geveld’
Abel Staring, die om een taart te winnen gisteren
3-2 voor Nederland voorspelde. Staring heeft
duidelijk geen verstand van voetballen.
N.B. Voor foto zilvermeeuwkop zie de tekst op mijn
facebookpagina: http://bit.ly/9sHn5d…
Wir haben es gewusst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 376 Abel Staring,antipaaps opgevoed,nadien oecumenisch
angehaucht,kreeg na lezing van de courant van vandaag
spontaan een antipapistische oprisping die hij bezwoer
met het timmeren van een tanka.
knarsende spil:
hij neemt gekuist door de biecht
nog een slaapmutsje
hij heeft de gevel gewit
met een kardinale fout…
Kennis en wijsheid
poëzie
5.0 met 2 stemmen 2.144 't Is Naarstigheid, die vroege Kennis gaart;
Ervaring is 't, die spade Wijsheid baart.…
Aan een te zedige Schrijver
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.660 Waarom uw Boek aan 't licht onttogen?
't Verschijn' gerust, al is 't niet groot:
Wordt Eikenschors bij 't pond gewogen,
Men weegt Kaneel bij 't Lood.…
Oogstlied
gedicht
3.0 met 83 stemmen 34.146 Staring,
in Passionate Magazine, jrg. 11 nr. 4, 2004.…
Staring.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 376 Maar, welk een treffend woord
Lokt mij naar 'skerkhofs poort
En schenkt de geest bedaring:
‘Uit nacht rijst morgenrood,’
Het was uw spreuk, o Staring!
‘Het leven uit den dood.’…
Ode aan de zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 336 nootmuskaat
doet je naar huis verlangen
ver weg in warme regens
van salamanders, zeg je
dronken van het land, het koren
de bloemenhuid in Pruisisch blauw
in de toppen van de bomen zie ik je wolkenkruin
je voeten dansend op de golven
ga oogsten, het koren is rijp
kinderen joelen in de Berkelstroom
jij danst onder de toren van Staring…
Voordracht gedichtendag *
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 157 Aangebrand, Dichterschap,
Kringloop, Het huwelijk,
Zie je ik hou van je,
O-derivaat,
Oote, Fanfare-corps,
Komtocheensklaarklootzak,
Schrijvenderwijs,
Poëzie is een daad…
Nessebar Renga
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 230 Th: Thomas van der Zeyde
St: Abel Staring
Am: Amos Kurzweil
Th:
Op de steiger
trippelt wit een kwikstaart
naar de Zwarte Zee
St:
Je raapt hier kromme stokken
een hele troost bij het gaan
Am:
Buitengaats
die paalzitters aalscholvers
bij de vleet
Wolken groeien op de kim
vaag van vorm en naamloos nog
Laat ze toch
verschijnen…
Rimpelingen [2]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 26 Kinderen trekken mij aan
ik wil geraakt worden
hun energie voelen
botsen op mij
en ik wil terugkaatsen
mijn ziel tegen hen aan
duwen als een streling
De bejaarden op de soos raken mij
hun aanwezigheid en hun lach
verwarmen mij, de verstandhouding
de knipoog van een raak woord
de wijsheid van hun rimpels
Ik heb vriendinnen
ik maak…
Hondseenzaam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 251 Jeronimo van Elk, neef van Abel Staring, wil al sinds 1998 dichter worden, maar hij voelt zich allereerst ouder worden en verweesd nu de generatie boven hem uitsterft. Zelfs Mulisch is niet meer in het land der levenden. Jeronimo las veel van hem maar, hij durft het haast niet te zeggen, alleen het Eichmannboek boeide hem echt.…
Waterloop
poëzie
4.0 met 12 stemmen 1.996 Nu baant zich 't nat
Een heimlijk pad,
En tjilpt en fluistert,
In bloem en blad
Voor 't oog verduisterd.
Nu dartelt vrij,
Op gouden zanden,
De stroom voorbij.
Hij schuurt zijn randen
Allengskens uit,
En sleept de buit
Van kleiner vlieten
Geweldig voort;
En golven schieten,…
Aangebrand
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.644 Aagt Morsebel nam kleine Piet
In kost, en als het kind, te middag aangezeten,
Haar soms zijn walging merken liet:
De vieze bijsmaak van heur knoeisels werd geweten
Aan kaarsvet, roet, noch snuif; 't was altoos: "Lekkertand,
Wat zou het zijn, als aangebrand?"
Nu kwam er eens een schotelvol groen eten
Te voorschijn, die Kok Aagt…
’T WORDT T’ SAMEN GROOT.
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.700 De letters die men placht te snijden in de linden,
En zijn van eerste aan niet in het hout te vinden;
Maar kom je naderhand omtrent de groene bast,
Zo blijkt’et dat het schrift gedurig groter wast*.
Het kind, indien het ziet eens anders kwade streken,
Ontvangt in zijn gemoed de gronden van gebreken.
Wat kwaad is, kankert in; gij, leid dan in…
Het Vroege Kievitsei
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.923 Piet Smul trad in de schuit van Leiden op Den Haag,
En toefde bij het roer, terwijl een Maartse vlaag
Verkeerde in zonneschijn. Daar kwam een knaap gelopen:
"Een kievitsei, wie wil `t voor twee zesthalven kopen?"
" `t Is vroeg", zei Smul. "ik neem `t-voor een zesthalf." - "Zeg twee,
Meneer; ik geef u `t ei in `t mandje mee!" -
De koop…
sermo (woord)
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 1.695 uit de stilte daalt de soevereine
vogel voor de ogen van het kind
dat opgetogen wiegtuig wiegtuig roept
ik lach om haar en staar weer stil
naar op de rug gekruiste schortebanden
stralend wit op het groen van een woelige zee
de zuster leest ons voor met de dictie
van een dorp waar het altijd zondag is
de dag wordt heet haar stem een ver…
EEN NIEUW LIED
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.566 (OP EEN BRUILOFT GEZONGEN)
't Was ochtend; een Meisje ging wandlen aan strand;
Een bootje, dat vlagde, lei ree;
En straks was de vriendlijke Schipper ter hand,
Die sprak: 'Schoon Kind, wilt gij mee?
't Is het rechte getij om te varen,
Nu de morgenzon glanst op de baren.
Grijp moed, Schoon Kind, en vaar mee!'
Het Meisje, met blosje op…
adversarius (tegenstander)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 667 de kanselier wisselde van heer
en wist zich voortaan horig
aan de potentaat der potentaten
zelfs zijn vriend de koning
moest wijken voor diens eer
o die bloedige ernst
macht verheft zich tegen macht
en heimelijk draagt thomas
het boetehemd van geitenhaar
wemelend van leven
hij week niet
toen de moordenaars
de kathedraal betraden…
de maat die u past
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 495 modestia vestra
(de maat die u past)
hij vond de tombe bij zijn bakermat
en wrong zich steunend door het mangat heen
de wieg in die de grote man omvat
het diep dat leeg en vol atomen scheen
verknocht aan domme machtssymbolen
speelt hij met pistolen telt het geld
nog maanden kan hij hokken in zijn holen
en zich verdichten tot beproefde…
midden in het leven zijn wij door de dood omvangen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.600 media vita in morte sumus
gekraakt de allerlaatste roos die rood
op geel de ijsselstenen muur besloeg
de nacht zo streng en bitter van de dood
verwoestte weer wie tijd van leven vroeg
ik voel de oude worm hardnekkig knagen
ik voel hoe krom en slom hier gangen boort
die doorgedrongen tot de liefste lagen
gestaag verteert wat nog aan…
de morgenster
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 479 aan het water staat de stramme reiger
een grijs en heilbegerig quiëtist
ademloos te wachten wat ik weiger
op wat verschijnt en altijd wordt gewist
ik wil verlossing ik wil licht en lucht
ik sla de strak gespannen trommelwand
dwars door het water heen maar geen gerucht
geen zucht wordt hoorbaar in omringend land
een rabbi dwingt mij uit…
een open plek
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 750 ik waad door dag en dauw en derde dennen
naar een open plek met trillend zonnestof
geen dier geen mens geen god is hier te kennen
de stilte staat en zingt het morgenlof
----------------------------------------------------------
woensdag 12 december 2001
zonneleen 11
weblog: www.abelstaring.tk…
de pelikaan
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 603 amos zag een vogel in de wolken
zich verwonden en de wonde was de zon
die dalend in zijn bloeden ging vertolken
wat hem als kind reeds zo ontstellen kon
ik dool opnieuw door donkerholle zalen
waar spiegels voorhistorisch licht ontvingen
en in ’t gebinte stil de hymnen hingen –
wat dwingt mij hier alsnog verhaal te halen ?
op de dorpel naar…
VERLANGEN
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.589 Wat toeft gij, die in 't eenzaam duister,
Gelijk een engel voor mij zweeft!
Wat toeft gij, die me bij een zacht gefluister
Als mij bestemd verkondigd heeft!
Ik reik, van zoete waan bedrogen,
Mijne armen naar uw beeldtnis uit;
Zij deinst terug; zij is vervlogen,
En laat me alleen, der smart ten buit!
Wat toeft gij, dat een vruchtloos…
de witte merrie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.424 hij stapt het ronde pad waartoe besloten is
tot diepe groeven af wat denken kan gaat dolen
hij is patroon en tredend paard en koldermolen
die malend wat nog heugt versmalt tot puur gemis
straalt door het trillend stof een gulden baan van licht
of drijft geleidelijk een merriegeur naar binnen
dan raakt hij eindelijk na maanden weer bij zinnen…
een kleine eenzame vogel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.695 passer solitarius
vanmorgen voor het eerst monster ik
mijn makker om den brode:
mahonie glanzen de veren en een vleugje wit
na onze sobere communie hipt hij
het tafeltje af en vliegt
naar een hoge boog van walviskaken
daar zit dan op de nok een eremiet
hij tuurt de wadden af in duizend eeuwen
een streepje dichter bij de grote zon…
zonneleen 14 en 15
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 729 absconditus (de verborgene)
begeerte heeft mij aangeraakt
weerbarstig desolaat gemaakt
men zoekt de duinen af de dalen
wordt ooit dit monnikswerk gestaakt?
vrijdag 14 december 2001
gedachtenis van san juan de la cruz 1
zonneleen 14
passer solitarius
(een kleine eenzame vogel)
hij zoekt mij om den brode en nu pas
zie ik die grijze…
waar hou jij je toch verborgen?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 307 waar hou jij je toch verborgen
eerste liefde van mijn hart?
eens het alles ziende oog
het alles horend oor
het altijd wakend hart
nu een vluchtend hert
eens de dageraad
de schitterdauw
in morgenlicht
nu hulle en mist
--------------------------------------------------
16 december 2001 zondag gaudete
gedachtenis san juan de la cruz…
tenebrosa aqua ( donkere regen )
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 769 hier ben ik gelukkig
zonder verplichtingen elders
de lastige liefde
ik kan denken
eindelijk denken eindeloos denken
het ene nodige
dit wilde ik toch ?
de wijde rust het boerse
zingen van monniken?
waarom dan nog getreurd?
----------------------------------------------------------
maandag 17 december 2001
gedachtenis san juan…