Alle inzendingen over steeds weer

In een diepe schaduw verlies ik alle kracht Maar er is altijd een zonnestraal die het ijs doorbreekt En steeds weer de nacht verteert Jouw warmte doet het steeds weer Hoe dichter ik bij jou ben Hoe lichter ik de wereld zie Jij doet het steeds weer Zonder vragen, hoe komt het weer…

steeds weer mag ik jou genieten in de langzaam groeiende berg van opdiepende herinneringen die gelijk herontdekte brieven zich steeds opnieuw lezen laten steeds weer wordt ik beter in de kunst van herinnering door almaar nieuwe beelden die als afgestofte filmopnames mij blijvend terug bij jou brengen steeds weer nieuw is de expositie…

steeds weer zeg ik jouw naam als ik denk steeds weer beleef ik jou in mijn dromen steeds weer koester ik jou met al mijn liefde steeds weer als ik jou naam noem ben jij dichtbij steeds weer noem ik jouw naam die ik niet vergeten zal…

waarom grijp ik de fles steeds weer? waarom is het steeds weer raak waarom voel ik steeds weer pijn ik wil zo graag bij je zijn ik wil zo graag van de drank afblijven waarom grijp ik de fles steeds weer?…

steeds weer de vloer op de eeuwenoude schimmen wisselend van rol in de coulissen stil nog kinderen van de rekening global village tanka…

steeds weer het idee.......... dat je plots weer voor me staat....... en me nooit meer verlaat.. maar ach........ t'is maar het idee....…

Steeds weer een glimlach ook als het vreselijk stormt, slechts om de ruimte…

Pak sneeuw op de beek twee kraaien duiken erin steeds weer en steeds weer…

Hij schildert steeds weer dezelfde beelden in composities die telkens nieuw zijn, maar wat moeten de beelden verbeelden? Hij schildert steeds weer dezelfde beelden: zijn het kubusnonnen, afgodsbeelden of een verbeelding van het diepste zijn? Hij schildert steeds weer dezelfde beelden in composities die telkens nieuw zijn.…

Ik zou een rondedansje moeten maken Cirkels trekken in het zand Het einde is het begin steeds weer opnieuw en steeds weer huilend van het lachen…

bij de afgebroken tak kom ik een boom tegen steeds weer die tak hij ligt op een blad dat viel voor de tak afbrak steeds weer bij die boom…

Ik dacht dat ik mijn verdriet van me af had geschreven maar het zijn maar woorden op papier die ik steeds weer moet beleven. Het schrijven helpt zo vaak om alles te verwerken maar vergeten kunnen we nooit dat zullen we steeds weer bemerken.…

't Is steeds weer zoeken, heel even vinden maar niet vast te houden, net zomin als je water in een vuist kan sluiten. 't Is steeds weer zoeken, even ontmoeten maar ook weer stoten op verschillen. Niet echt kunnen willen maar verder gaan.…

Ik probeer aan mezelf te ontsnappen Maar het lukt niet zo Hoe hard ik ook ren ik haal mezelf steeds weer in En welke kant ik ook op ga ik kom mezelf steeds weer tegen Er zijn geen zijwegen Alleen het kronkelige pad naar mezelf…

Steeds weer zoekend en soms ook heel even vindend ademt leven licht.…

Weer de schrik van 'Nu', die mat onder ons -- die steeds weer wegschiet.…

Vroeger kon ik vluchten, Wist ik niet eens waarvoor, Steeds weer dat ontvluchten, Ik had het niet eens door... Nu vlucht ik waar ik bij ben, Steeds sleep ik mezelf weer mee, Zo graag ben ik een van "hen", Doch steeds weer ontevree...…

We gedenken al het oude zeer Beseffen steeds meer en meer: De toekomst vol hoop betreden Met bagage van het verleden Herdenken: Balsem voor rafelige randen Goede hoop zal steeds weer Inzicht doen ontbranden Blijven herdenken steeds weer Hoop in de hoofdrol, meer en meer…

papier weerspiegelt gedachten, schrijven wordt scheppend bezig zijn waarin woorden ontluiken hun weg inslaan naar toevallige lezers elk woord al duizendmaal eerder door anderen gezegd en toch verhaalt het steeds weer anders steeds weer nieuw…

in het stille schuilen wij bij de oude beelden van toen ook nu ons pad gescheiden is duurt zo onze reis samen voort luidkeels uit het hart breken steeds weer nieuwe melodieën die bij het voortgaan van de tijd ons jou steeds weer genieten laten…

Steeds weer is daar het afscheid, echter ook steeds weer een nieuw begin. De kronkelende weg naar de oneindigheid, geeft op deze manier het leven toch zijn zin.…

paardenhandelaar vergaloppeert zich steeds weer nachtmerries te koop…

Vergeetachtigheid Gelezen boek is weer nieuw Steeds weer genieten…

een zee vol rivieren en kanalen je dampt weer leeg vol levendige verhalen je transpireert je knalt weer neer zo doe je het steeds weer De haaien die je bevaren zullen niet betalen De uil die schuil gaat voor je hemelvloed maar je kunt het niet laten om steeds weer poëzie te praten…

Je blijft in je gezin de spil, steeds weer van goede wil. Je lichaam spreekt je aan, hoe moet ik verder gaan? Je hebt steeds weer die vrolijke lach, ook al was het niet prettig de vorige dag. Je gaat door stormen en wind, dit is wat ik zo geweldig aan je vind!…

slapeloze nacht steeds weer zoekend naar de zin van het zinloze…

Je bent steeds weer onder weg. Tot het tijd is...…

herdenk de doden herdenk oorlogsslachtoffers  herdenk ze steeds weer…

Madeliefje lief al vele malen vertrapt steeds weer opgestaan.…

ze wist precies wat ze moest doen wanneer en hoe maar toch vergat ze steeds weer waarom…