15709 resultaten.
Stil en Vredig
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 504 Stil en vredig
was het bezoek
aan mijn ouders
bij die steen op de hoek.…
NIEMAND MEER VOOR DE ROUW
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 2.402 en vredig zonder afscheid
ben je als laatste vertrokken
er is niemand meer voor de rouw…
Het licht dat almaar sterker wordt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 465 Het licht dat stil en vredig lacht,
dat vreugde schept in oerverlangen,
het zingt straks overal zijn zangen,
al blijft er ook veel duisternis.…
Dood
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.346 Dikke wimpers
Op ronde wangen
Hier ligt een kind
Door de dood bevangen
Hier ligt een kind
Stil en vredig neer
De ouders zijn kapot
En weten het ook niet meer
Zij beweren wel te geloven
Maar zij zijn nog hier
En het kind "daarboven"
Heimwee knaagt nu al
aan hun hart
Verzonken zijn zij
In diepe smart
Het kind heeft het
In het…
de hemeldroom
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.099 en vredig
het is moeilijk er te komen
besef is er geen
bij besef is het
terug van heen…
Bestemming Onbekend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Het is een droommiddag
het is zo heerlijk stil en vredig
geen ander mens
kan deze stemming nog bederven
en de fles is heel erg ledig
Ik moet nog naar het onbekende reiken
zowel gerechtigd als veroordeeld
tot het zijn met mijn gelijken
zonder vroegtijdig te bezwijken
Misschien kan ik nog reizen
en geeft het onbekend terrein
van vreemde…
Hof van stilte
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 208 Hier is het stil en vredig
hier spreekt men met en over God
hier wacht het eeuwig leven
en niemand doet hier bot.
Hier voel ik me gedragen
door herinnering en hoop
en dwaal ik langs de graven
hier leeft de dood.…
De spade
poëzie
4.0 met 12 stemmen 994 Hij sneed hem af en vol erbarmen
Droeg Hij hem henen in zijn armen
Naar een heel stil en vredig oord,
Waar hij kon rusten ongestoord.
Daar vroeg Hij aan een man een spade
En deze sloeg zwijgend gade,
Hoe Jezus in die stille gaarde
Een graf groef in de donk're aarde
En teder hem de ogen sloot,
Wiens kus Hem voerde in de dood.…
verloren vriend
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.239 als ik wakker word is alles stil en vredig
de wereld om me heen zo mooi en volledig
ik voel me vrij zoals de vogels daar buiten
die mij stil de morgen in fluiten
ik draai mijn hoofd naar de zon
en denk aan hoe mijn leven begon
op mijn wekker zie ik dat het tijd is om te gaan
ik sta op en kijk naar de foto die ik zie staan
een foto van een…
Winternacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 Het is heilig stil geworden,
in mijn bovenkamer.
Toeval zie ik er bedoeling worden,
in de stilte, die altijd vredig is.
Angst zie ik vluchten gaan.
Vannacht.…
stil sta ik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 190 het liefst zou ik bij je zijn
zo vredig als je daar ligt
en stil sta ik
aan de rand van jouw wereld
jaren tellen niet meer
en ik wil weer
alles opnieuw beleven…
nieuwe wereld
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 717 Ik voel me nu gewichtloos
ben bijna m'n geest voorbij
van binnen brandt mijn innerlijk licht
nog nooit was ik zo vredig en blij.
Ik voel me samensmelten
met een doorschijnend licht sereen
ik word opgenomen door de kosmos
hier wil ik snel weer heen…
bekoring
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 134 hemelgewelf
en je me daar zag komen
aan de oever bij het meertje
waar koele westenwinden
ritselden door wilgen
zou je me thuis kunnen brengen
jij met je hoed tussen je vingers
die de stralen uit je ogen wreef
jij betoverend in het avondrood
en dan met mij naar het verborgene blijven
luisteren, lachen, vredig…
Ik kijk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 389 Ik kijk naar buiten
En ik zie
Allemaal mensen
Mooi en vredig
Ik kijk naar binnen
Binnen in mijn hoofd
En ik zie
Allemaal gedachten
Kolkend door mijn hoofd.
Onderbroken gedachten
Ik kijk rond
En ik zie
Mezelf
Eenzaam en alleen
Vredig en stil.
Vreemd en toch normaal.
Ik kijk naar buiten…
Onafgebroken……
Drukkend
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 558 stil
is het buiten
vredig stil
denk ik
hoop ik
wil ik
ook
hier binnen…
hemelsgeluid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 38 het geluid van de hemel
stil en sereen
als een vredig zachte bries
de fluistering de sterren
in donkere nacht
een symfonie van rust
de zonsondergang
kleurt stil dansen
in ongestoorde dromen
het geluid van de hemel
eeuwig gehoord lied
in de stilte van ons zijn…
Toekomst
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 351 Hier aan de oever
van het stil duistere meer
diep in gedachten
Fluistert het water
uit onpeilbare diepten
strelende woorden.
Met troost voor de ziel
en vredige gedachten
voor een nieuw bestaan.…
Duisternis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Droevig en alleen
uit de wereld;
is het landschap heel gedwee,
stil vredig en zacht.
Teder welt de bries
en raakt het goudkleurig tapijt.
Roekeloos zoals d'aanraking van een veer;
neerdalend als duisternis'ommekeer.
Is er niets meer te verwachten,
stil sereen de morgen afwachten.…
ja maar
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 602 het kon geen oorlog zijn
er was melk en brood
ze hadden een koe
de klok aan de wand
tikte gewoon verder
vanuit de witte vlek op het behang
en vader was stil in zijn urne
zo vredig…
ja maar
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 400 het kon geen oorlog zijn
er was melk en brood
ze hadden een koe
de klok aan de wand
tikte gewoon verder
vanuit de witte vlek op het behang
en vader was stil in zijn urne
zo vredig…
Vredig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Alleen wanneer ik volledig vredig ben
herken ik
begrip, warmte en erkenning
voor hoe mijn ziel
in haar levensweg viel.…
Vredig
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 581 Vrede zou zich mogen verbreiden
en verspreiden
als het strooigoed
van Sint Nicolaas
je zou het mogen rondstrooien
zodat hart en geest
zouden ontdooien
en waar eens oorlog was en heerste
zou dan vrede eindelijk
zich kunnen ontplooien.…
Vredig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 Hoe vredig kan het dwalen
tussen graven zijn
zoekend naar geliefden
de dood in namen uitgehouwen
verweerde muren omsluiten
liefdevol hun dierbaren
stille najaarswolken
hangen zwaar van regen
over aangeharkte paden
zelfs de stille wijsheid
van de oude bomen
traag bewegend in najaarswind
laat troostende woorden los
het zijn woorden…
Rondom mij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 alles ademde rust uit rondom mij
op die bewuste dag
de zon die vurig bezig was
in een stille waterpartij
‘k zat onder het dichte groen
met het zonlicht op het bladerdak
alsof mijn schaduw voor mij sprak
het is hier goed van doen
het werd zo stil, zo stil
waar mijn ziel zich roerde
langs een vredig oord mij voerde
alsof het was om hemelswil…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 2.864 Levensweg doorlopen
momenten van weleer
tranen stromen, ogen-
blikken voor eeuwig
in het hart gesloten
Vredig daalt een rust
over een gloedvol gelaat
stil verschijnt een glimlach
als de schaduw verdwijnt
in het licht…
Ploumen van marijnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 43 Zodra u 't venster open heeft gezet
Ziet u een kruidig poldervers verschijnen
In klavergroen met ploumen van marijnen
Geen monatoetje meer in 't bloemenbed
Hoe stil ligt daar het bijleveld en vredig
Demissionaire kaalslag...
o zo ledig…
mijn wensen voor 2010
hartenkreet
1.0 met 15 stemmen 3.026 Mijn wensen voor alle inzenders
zo ook voor de redactie zijn
fonkelende lichten
blije gezichten
een stil verlangen
naar een vredige witte kerst
en een liefdevol 2010
waarin wederom vele
harten worden geraakt
met betoverende gedichten
met bezieling gemaakt…
Het niet begrijpen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 420 Het niet begrijpen vul ik aan
met herfstgedichten en een
stil verlangen naar wat rust.
De zee alleen heeft
nooit het strand gekust
maar komt met eb en vloed
het levenslot verhalen.
Laat me dan vredig zijn
en anderen verblijden
met luisteren en zingen,
met glimlach en met troost
al kan ik niet begrijpen.…
Malle Pietje
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 287 Piet Ekel -meldt zojuist het nieuwsbericht-
Is na een ziekbed vredig heengegaan
Een ogenblik om hier bij stil te staan
Het laatste hoofdstuk en het boek gaat dicht
In m’n gedachten staan ze rond zijn baar
Veldwachter Bromsnor, Swiebertje en Saar…
Herinneringsdag
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.830 Nu staat mijn tuin gerijpt,
De vrucht hangt vol en vredig;
Moe keer 'k naar 't huis der rust-
Ach wat al plaatsen ledig!
En huivrend zit ik neer
Terwijl mij de ogen branden...
Doch zorgzaam opgewacht,
Stil grijp ik trouwe handen.
Met onweerhouden traan
Stil zegen 'k hen die bleven;
En alles, alles keert
Wat wegviel uit mijn leven.…