Alle inzendingen over stille verwerking

eigen zoektocht om nieuwe gedichten te schrijven voor een ieder op deze wonderbaarlijke wereld soms vervelend maar de honger knaagde aan het diepe verlangen om zieltogend een uitweg te geven stilletjes want stille woorden hebben de grootste kracht…

Uw tere tred in ijle stille sfeer - in mij, in mij de nacht! - ik wacht op u… om u dat ‘k nog begeer. Mijn leven zij, zo ik mij tot u keer… - vergaan van u bedacht - en zacht de open droom te efemeer. Te zijn in ’t ongetijde, dit niet meer… - een schijn in stille pracht verragt - en dieper is het zinken weer.…

scherp en zilver gerande wolken, deze stranden zijn vol spoken, de nacht glimmert stil en onuitgesproken, het ruisend riet ritselt geheimen, het ruist, fluistert en flinstert door de nacht, de nieuwe volle maan verlicht al mijn mooie dromen, en koestert een trage lome, nieuwe stille liefde, ik zie de zee de stille maan in zilver spiegelen,…

Als stilaan alle tonen zijn vergleden, blijf ik nog even zitten en ik wacht tot in mijn hoofd die stille stem verstomt.…

Denkend aan Holland zie ik vanaf nu voortaan 40 stille zwarte wagens plechtig door het laagland gaan over wegen en rivieren in dat groene weidse land door een laan vol populieren mensen zwijgend langs de kant ieder in zichzelf verzonken met een scherf van het verdriet met de woede en de beelden uit dat onbekend gebied 40 stille zwarte…

krijsen stille dood het polsendikke bloed verbrandend in de stank van oorlog in dit land zing mee zing mee de zangeres is rood haar lied gaat dood zing mee zing mee…

dagen Vergetend haar vermoeide lichaam Met haar hoofd nog vol met vragen Vandaag was ze voorzichtig op stap Over de o zo stille gang Haar voetstappen klonken zwak Klik klak, klik klak...…

Ik tuur naar het stille blad dat zijn veerkracht heeft verloren. De eik vertelt al uren zijn verhaal. Ik luister naar zijn stille woorden ik voel zijn treurigheid. Ik fluister: 'heb jij ook de moed verloren?' Waarop de boom slechts één enkel blad beweegt.…

Zachtjes in mijzelf ben ik een heidense ridder of een antiheld roep ik luid dat ik niet geloof in al die poespas en dat zingen Zachtjes in mijzelf ben ik een stille aanbidder van het wonderbaarlijke mooie dat in mijn vizier verschijnt, tot de meest eenvoudige dingen…

ik heb hun vleugels zien branden van de randen aan de ondergaande zon in een rood oranje flikkering draaiden zij in vrijwel slow synchroon doken door de kou van wit en donkerblauw onder luide protesten naar hun stille nesten…

ik heb hun vleugels zien branden van de randen aan de ondergaande zon in een rood oranje flikkering draaiden zij in vrijwel slow synchroon doken door de kou van wit en donkerblauw onder luide protesten naar hun stille nesten…

De president gebruikt zijn grote macht Om honger van de medemens te stillen Natuurlijk niet degenen die dat willen Maar juist de vrouw die op verlossing wacht Als Bush zijn mensenliefde echt zou menen Was wereldwijd de honger zo verdwenen…

Schoonheid spiegelt zich In 't stille water Jij, het paradijs Liefde weegt de waarheid Tussen goed en kwaad Woorden besluiten Storm of koelte Adem zuivert een Angstig Moment…

De kerkklokken zongen helder het lied van onschuld, heiligheid pastoor een niet-zo-stille kracht doem en donder naar de kelder vergeving slechts een kleinigheid snel naar de kroeg, waar 't pintje wacht.…

Groen en grazig schapen kijken glazig naar een zwierig stel lekker in hun vel tussen groene heuvels, door grijze nevels, over stille wegen. Gevoelens van vrijheid vallen met bakken uit de lucht.…

Kostbare kolossen zwaar van poot de staart geknot en billen ach wat voor billen stille ogen in een eigenlijk vrij kleine kop slapen staande staande slapen erbij dromen of is het meer dan dat…

Er zitten witjes in de Cito-toets Die maken ruimte in de stille klas Dat komt met Valentijn toch wel van pas Want tussen al die keuzes past iets zoets Weten wat je worden wilt is fijn Maar bij wie wil je vandaag het liefste zijn?…

Uit een stille kamer In schaduwen gehuld Klinkt een zacht gekerm Ik ben bang Voor wat ik daar In mij op zal moeten nemen Uren zoekend Kom ik niet dichterbij Maar hoor je stem vervagen Mijn angst verstikt mij In deze kamer Van mijn geest…

Als jouw naam in de wolken staat geschreven drijf ik met de zuidenwind mee naar ongekende einders over stille Zuiderzee we overwinnen dan de grootste stormen in ons gedachtegoed en vliegen de ongekende vrijheid tegemoet…

Het onbewust ontberen van manieren Werd, langzaamaan, een onderhuidse trend 't Is voor bestrijding een geschikt moment En zoiets is wel toevertrouwd aan SIRE Want honderd malen zit de stille kracht In wat ons, ongemerkt, is bijgebracht…

STILLE ZATERDAG GEDACHTE Zomaar bloemen voor een dode zomaar op een willekeurig graf zomaar vallen al je noden zomaar, zomaar van je af Jan J. Krediet, vrijzinnig dichter uit Rotterdam.…

altijd weer wakkerschrikken sirenes horen het vallen van de bommen in de stille straat en het loeien van de vlammen later lang er na nog! en zelfs nu nog: wakker schrikken als toch alles rustig in de straat is, vrede... ---------------------------------------- uit: 'Mijn duizendbladig boek',2005.…

Vol van stille verwondering door dit hele kleine wonder.…

nee zeg ik dan zeg jij tegen de stilte in mijn hart in jouw bloed voel je ons strelen handen nee zeg ik dan zeg jij nee beter vergeten stille herinnering blijft…

Langzaam strompelt hij voort door de stille nacht. Eindelijk is hij bij de poort, waar iemand op hem wacht. Dan… een laatste stap misschien, blijdschap was het laatste wat hij zag. Hij zou nooit meer het zonlicht zien, toen hij voor eeuwig in haar armen lag.…

Ik heb vandaag geen kaart van u gehad En ook geen Mon Cheri die ik best bliefde Ik ben dus blijkbaar niemands stille liefde En had mezelf toch hoger ingeschat Maar al met al voel ik me knap genomen Hoewel er morgen ook nog post kan komen.…

met mij de wachtenden alle slapelozen woelend in hun bed linkerzij, rechterzij het hoofd komt niet tot rust wat doen wij in die uren als vergetelheid niet komt ik staar naar stille sterren stel opnieuw de vraag: "wie ben ik op dit ondermaanse" ? .…

Afwezigheid hoor mijn protest tegen afstand en leegte tegen het on-weten, hoor het in mijn stille zwijgen geworteld in mijn leden en laat de nachtschade mijn vrolijkheid zoeken in de botten van mijn lijf zo ik lach bij het wakker zijn bij dageraad !…

Still loving you deunt uit de luidsprekers een heruitgebrachte gouwe ouwe en een herstarte verhouding na de maand februari die acht weken lang duurde Je zwijgt en ik antwoord: ik ook je zegt niks en ik snap het…

opdat elk pogen tot verraad in stille traan verviel. Ik huil met de aarde mee en de mensen, dieren en planten, zij wenen gelijk ik. Mijn strijd voor een betere en mooiere wereld, kun je me dat kwalijk nemen?…