48 resultaten.
Stoppel-veld
poëzie
3.0 met 2 stemmen 987 Op koorn- en tarweland ligt daar,
teloor gevallen, tussen
de stoppels, meenge graanvolle aar
tot voer voor duif en mussen.
Arm volk, dat van geen zaaien weet,
ga, oogst nu langs de voren.
Van wat Gods zonne rijpen deed
Geen korrel ga verloren!…
COLLISIE
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 709 in vliegensvlugge vaart
scheerde de bromvlieg langs mijn bril
de stoppels van mijn baard
richtten zich op, toen werd het stil
de boodschap die de bromvlieg zond:
dat ik het luchtruim der insecten schond…
Gereserveerd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 Ik wil zijn gezicht
mooi naar mij
het niet openscheuren
want hij kiest dit
weekend voor mij
Ik wil zijn stoppels
zijn wasverzachter
hij is zo anders
dan de mannen van mijn vriendinnen
met hun kriebelzaad
Ik wil zijn woorden
zijn ingehouden liefde
gereserveerd
voor mij onder kleren
onbereikbaarheid…
schaamhaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 545 ze heeft alles al geprobeerd
lijm, mes en scheerapparaat
maar de bikinilijn weet
van geen wijken
deze dame zal aan haar
stoppels bezwijken
als ze haar best doet
heeft ze een streepje voor
maar gladweg verdwijnt
haar snoet
in de dame met de baard…
alleen in wanhoop
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 205 de nacht
klokt twaalf uur
geen mens
voor hem
met hem
hij alleen
met z'n kroketje
uit de muur
met stoppels
op 't gezicht
in 't neonlicht
verdwaalt in zichzelf
zweeft zijn 'ik' in wanhoop…
terug bij af
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 263 het
scheurde
mijn driedelig grijs
volledig aan flarden
nu
terug bij af
draag ik stoppels
in plaats van de stropdas
of
het me staat
zal me worst wezen
het
voelt in ieder geval
een stuk meer mezelf…
herkenbaar
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 362 glinsterend tegenvlak
met de vraag of er nog
gemorreld moet worden
stoppels gekortwiekt
lippen in glanzende lijnen
wimpers zonder klontjes
geur, kleur en fleur
avonduur tegemoet
een avontuur in
spiegelschrift…
Minder is meer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Stoppels op het veld
kraaien zwart
van begeerte
meer staat op het spel
populieren werpen al
hun schaduw ver vooruit
al wat krijst of krast
doet het minder luid
tussen het rijshout
langs de sloot
ziften muggen
het avondgoud…
Grote stad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 Diepe voren in de kop
de botten kraken
een rochelende hoest
een stoppelige kaken
een luier is overdreven
maar helemaal droog houden we het niet
vooruit, een spat water in het gezicht
een kam door het haar
’t is weer toonbaar
voor even.…
Wedloop
gedicht
4.0 met 11 stemmen 7.666 In een tunnel met gaatjes
druppelt het water
Het is als een douchekop
of als een transpirerende huid
Ingevallen wangen met stoppels
Een deken met straaltjes muziek
ligt op een onbehaarde huid
van een laatste in de rij
De kaartjes zijn gekocht
Een inhaalrace is begonnen
De volgende ronde biedt zich aan.…
op
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 237 terwijl ik probeer
slapeloze nachten
uit m’ n ogen te wrijven
schuur ik m’ n handen
aan harde stoppels
te hongerig om te eten
te dorstig om te drinken
te gek voor woorden
alles in mij brandt
behalve m’ n lampje
dat is uit…
Het droeve veld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 237 Lopend langs droeve velden
waar in plaats van wuivend graan
nu slechts kale stoppels staan
laat de herfstwind zich gelden
Te veel vragen zijn gesteld
twijfel al volop gezaaid
een zomerliefde verwaait
daar langs dat droevere veld…
DE BLADEREN VALLEN
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.203 Leeg liggen de velden,
zo kaal en bloot;
de stoppelen melden
de zomerdood.
'k Hoor 't roepen van kranen,
die trekken voorbij;
een stil vermanen:
ook gij... ook gij...…
op
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 540 terwijl ik probeer
slapeloze nachten
uit m’ n ogen te wrijven
schuur ik m’ n handen
aan harde stoppels
te hongerig om te eten
te dorstig om te drinken
te gek voor woorden
alles in mij brandt
behalve m’ n lampje
die is uit
[2009]…
Zomerland
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 750 Die boer had reeds
het vlas gewiekt - zag ik - en naakter
dan die droge stoppels kon niemand
zijn toen ik daarlangs mijn dagelijkse
wandel maakte. Jij zag me niet, ik
zag je wel: ik zag jou in je zomervel.…
De laatste strohalmen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.216 een dag waar uren loom
van mijn schouders glijden,
wolken zorgeloos voorbijgaan,
oude bomen langzaam groeien
langs velden waar halmen van goud
hun ruige stoppels laten staan.…
braak
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 49 zover je kijken kunt geen zicht,
de stoppels op het land in onveranderd licht
vol kleurloos onvermogen
onkreukbaar boven ruwe aarde
richt onverrichter zake deze zon
haar warmte tot bij mij, want nu
het landschap niet meer verder kon
begint de wake dichterbij
het voorjaar leeft al
in haar ingeschatte waarde…
OUDE ALPENBOER
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 1.402 Met lijdzame dorst
schudt en spreidt hij het hooi
op de zonnige helling
vol geelgroene stoppels
blikt somtijds
naar die vertrouwde sneeuwtop
hem het verste wat is
zijn bronzen gelaatsplooien
bergen de bescheiden bloei
uit onweerstaanbare kracht
van kleine rotsvaste stee
bemoedigd
door verdwaalde vleugjes
altijd zoekende zeewind.…
Geniet van mij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 Leuke lieve mannen genoeg
maar niet bij mij, te weinig
wordt er genoten
van mijn lichaam, ik wil
me overgeven
aan stoere begeerte
ermee stoeien, hem ruiken
wanneer ik wakker word
in de warmte van twee
passende lichamen
in mijn bed, in mijn bed
in mijn verlangen
naar stoppels en handen
duwen in mijn huid
kracht in mijn vlees…
Het zwart van de aarde
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 224 heb het leven
tot schoven gebonden
zij drogen met wind
weer speelt mijn kind
in de zon net als vroeger
dolt zorgeloos rond
nog staan de stoppels
hun wortels verankerd
maar de grond is verkankerd
door jarenlang roofbouw
op normen en waarden
gespoeld uit het zwart van de aarde
wat rijk groeide en bloeide
oogst nu de vruchten die…
Houten duif
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 1.298 Rustig snavelen tussen de stoppels
van een wijd veld is zijn bestemming.
De witte nekvlekken blinkend in het licht.…
nico is geen freak
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 601 je wordt
toch niet goed
van die lijzige lolbroek
van een dijkshoorn
door de weeks nooit
woensdag bij matthijs
altijd grijze stoppels
vers bijgeknipt
in de neusgaten
om met zijn vleugels
niet mee te trillen
steeds eerst viesvuil kijken
bij smeets 'mag ik even
wat zeggen'
dan geile pretoogjes
richting ria visser
waar mart even ooit…
Poorten van de samenleving
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 De zee heeft honger,
heeft gruwelijk honger
en verslindt alles
wat voor zijn maalgrage
kaken komt -
Maar zie,
zij hebben
het overleefd:
De stoppelige man,
de gerimpelde vrouw,
het in kleurrijke vodden
geklede kind -
Met in hun lege ogen
een wezenloze blik
en ondanks alles
toch een sprankje hoop
Staan ze hier bij de grens,…
Mijn laatste liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 272 Hoe jij liep in die storm
bij het lage tij, hoe je me
volgde langs die lange regens
hoe je met me danste
ik zál dat nooit vergeten
nu is jouw akker verdord
het graan te lang gerijpt
de schoven omgewaaid
en de stoppels op het land
braken hun laatste adem
ik mis je hand, de dagen
in je ogen
en sinds mijn laatste droom
dicht ik jou in…
Oorzaak en gevolg
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 250 deze lente kaart met herinneringen
die de dood rijpt aan vluchtige
momenten spijt – witte kopjes
steken al boven de zwarte klei
bebaard en afgebakend
tussen zachte wallen vlees
met vroege stoppels waarvan het zwart
veranderd is in een loodgrijs warm vest
klampt emotie zich vast
aan het duister en ejaculeert
zijn angst met pijnlijke scheuten…
Brugse kant
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 188 Buiten,ook in de wintertijd,
kan je dat kant verfijnen,
verder klossen,je verliezen
in het dichten van de spreeuwen
stekelige stoppels op het land,
in de schelpen lijnen en de grote golven
aan het de waterkant.…
Twijfels
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 246 Ik heb mijn leven gebeterd
Gegoten in een vorm
Die ik zelf niet heb bedacht
Maar het is nu eenmaal zo
Dat ik eindelijk voldoe
Aan wat er wordt verwacht
Een vorm van altijd werken
Keurig scheren
Nette kleding op zijn tijd
Weg zijn nu de stoppels
De kleren vol met vlekken
Het grove, onbeschaafde
Dat ben ik echt kwijt
Maar ben ik wel gelukkig…
DAAR GING JE
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 851 Het hoorde bij jou, die ruwe stoppels
onverzorgd lijken, maar het toch niet zijn
zwart leren jack, en natuurlijk een joint
dit alles te zien maakt me zo klein.
Ik kan de klok niet terug draaien
hoe graag ik het ook wil
maar toen je om de hoek verdwenen was
stond voor mij de tijd toch even stil.…
MEIREGEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 603 snel vergane glorie laat kopjes
hangen ziet op de begane grond
vloed aan regenwater dringen
bij rioolput de merel dempt zijn
gezang minder uitbundig soleert
hij bezwerend naar betere tijden
wisselvalligheid grijpt mijn lurven
neemt me stevig in de houdgreep
meiregen maakt dat ik groter word
boven mijzelf uitgroei het maaiveld
zie stoppels…
Zoektocht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 721 de zoektocht om een simpele blik
mijn ogen dwalen zo twee keer per week
het hele heelal af tot die eindeloze klik
wanneer je gevonden bent doordat IK keek
je stoppels vandaag allemaal zichtbaar,
die pieterige stipjes kijken niet terug
zelfs je mondhoeken lachen alleen naar elkaar,
maar voor mij keren ze de rug.…