Alle inzendingen over storm

toppen zwiepen in de regen knoppen kopzwaar op hun steel heel de bloemenzee bewogen sluit de blinden van je ogen ruik nog eens het malse gras groen zoals het gister was…

Hoor de regen slaat tegen de ruiten Van tikkel de tokkel de tak Hij trommelt op vensters en ruiten En tokkelt hierboven op dak Wat zullen de mussen nu koud zijn En bang zo in't donker alleen Ik zou vast een beetje benauwd zijn In zo'n nacht als de maan zelfs niet scheen. En de uilen die 's nachts altijd roepen Wat worden die beesten…

storm van wolken flarden in mijn hoofd gevoelens kolken van verstand berooft storm van woedende vlagen berovend mijn verstand kan het niet meer verdragen woede krijgt de overhand storm van onredelijkheid en haat neerslaand tegen de spiegels van mijn ziel voorbij de goede raad nu niet meer subtiel…

grote buiten vermengen met zijn lijf hem schijndood maken als de takken waarvan hij het sterven van hun blaadjes liever inruilt voor het strand omdat zijn lente duurt zolang er zee is in zijn buurt hem denken laat aan negen maanden aan het kleine binnen aan de stem van zijn moeder die vertelt van hoe alles groen is dat en aan de storm…

schuimende golven windstoten beuken de zee onder de gordel…

Het is letterlijk stilte voor de storm spookachtige straten bijna verlaten op een enkeling na optimist of niet in staat vastgelopen in meters file motoren oververhit vingers trommelen chaos en paniek wachtend op het oog angst zweet voor de monsterlijke kracht deuren en ramen dicht gespijkerd lijdelijk wachtend tot de tornado losbarst…

Stormen raasden doorheen mijn leven langs en over de vloedlijn heen toch blijf ik de waterkant bezoeken want wind en water reinigen ook wat ze aanbrengen voeren ze ook weer weg wie weet wat er nog meer komt terwijl water mijn voeten en wind mijn haren streelt denk ik, iets goeds dit keer vandaag nog of morgen…

De lucht wordt donker De donder ver weg klinkt als een alarm En ik herken de smerige geur van het naderende onheil Paniek. De wereld wordt zwart Mijn wereld Ik kijk om me heen Er is nooit een plaats om me te verstoppen Ik ben alleen Mijn benen worden zwaar ik verschrompel Hij is er al Er is geen kans meer Hij vangt me weer Het…

dansende bladeren op het wegdek geven vorm aan een razende storm die al takken brekend en beukend tegen ramen de gemoedsrust in alle hevigheid verwaait…

machteloos dobbert het bootje verstopt tussen de golven worstelend met natuurgeweld wie zijn er aan boord waarom is men uit gevaren waarschuwing windkracht 10 ramptoerisme op de dijk auto's rijden af en aan slaan het spektakel gade de reddingsboot vaart uit vier vaders vrijwilligers de kapitein in de kajuit ze zoeken het ranke scheepje…

De deken als de ozonlaag wordt het gordijn van de storm terwijl een koude opperbries door de regenval zwiert en zich bonkt tot brullen, verstrikt in de wolken. Een schurende omarming laat de hemel kruimelen en de merrie haar manen, wit als de maan, roteren om de nacht.…

Steeds verder jaagt de storm voort een smekende bede niet gehoord. Het eiland blijft achter leeg…

De wind jakkert om mijn oren regen klettert in mijn gezicht haarslierten die wapperen loop maar achterstevoren en toch bevrijd van alle tijd alles wordt hemels weggeblazen rottende bomen losgerukt overal kapotte glazen helemaal voor niets geblazen auto's vallen van het viaduct het is maar een massaproduct maar in iedere mens, daar schuilt…

De storm die over het land raast, is bijna iedereen de baas. De storm die in je hart woedt, treft alleen jezelf.…

Ons land in de ban van de storm, doden te betreuren die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren de zee, met monsterhoge golven het aanzien meer dan waard maar gevaarlijk. Niet bepaald een storm in een glas water meer een storm die woedend woedde nu gelaten is gaan liggen totdat alles weer hersteld is?…

Storm raast over het land op zoek naar een stil verlangen soms gaat zij even liggen stokt het oergeweld dan steekt zij de kop weer op en schudt de gemoederen uit hun schone slaap…

de liefde rustig verder Met af en toe zo’n storm Dan is het goed en blijft het goed En is die liefde dus enorm!!!…

ziedende water kent geen moment rust Boten worden op de kade gesmeten vernielzuchtig, compleet opengereten Slagregens slaan de oevers aan gort Hemelse toorn in volle kracht uitgestort Daken worden gelicht, bomen geveld door het voortrazend natuurgeweld Al wat leeft heeft naarstig dekking gezocht om te ontkomen aan zijn moordende tocht Na de storm…

Je bent als een storm. Doet de andere dag ook Of die nergens van weet...…

Er is storm op komst je hoort de takken kreunen onder het geweld.…

zag hoe hij vastgehouden door kracht verlittekend werd weggesmeten versplinterd in de aarde verdwaalde zich door vogels behoudend in een nest liet verweven…

Men heeft hier te maken met verschillende vormen in grillig en onvoorspelbaar van een uitzonderlijke storm waarbij ook enkele druppels landen op de grauwe straten terwijl op sommige momenten zon haar stralen probeert te werpen op een klein stukje natuur.…

Met mijn rug gekromd trappend op de pedalen trotseer ik de storm.…

Stilte voor de storm of storm in een glas water Stilte voor de vorm of proeven we pas later waar de schoen wringt?…

Kom, we trotseren de storm de wind en de regen, kom ik pak je hand we kunnen wel tegen een stootje. Kom zei hij, pak mijn hand in vertrouwen, je kunt je altijd en eeuwig aan mij vast blijven houden. Ik hou je, ik draag je ik trek je maar vraag je: vertrouw me en ga mee, deze storm doorlopen we met zijn twee.…

Het is geweldig aan de kust, als het stormt het is schitterend als die zee tegen de wind optornt. Het is fenomenaal, als je die watermassa tegen de elementen in ziet vechten het blijft een prachtig gezicht, die natuur, zand, wind en water tracht te vlechten tot één geheel!…

De storm buiten, doet zich te goed aan alles wat los en vast zit en zat. Wat een geluk dat we binnen alleen maar het geluid meekrijgen!…

langs elke uithoek stormt hij krachtig naderbij windrozen bloeien…

Het land is plotseling in rep en roer Want morgen gaat het best een beetje waaien Er volgt een weeralarm, dat laat zich raaien En had u voor de trein een dagretour, De vraag is of u ooit nog aan zult komen; Er hangt moordzuchtig blad aan al die bomen. ---- Het KNMI verwacht onstuimige dagen. De NS garandeert niets…

De wind giert onophoudelijk zoals de wind gieren moet, maar, als een boer aan het gieren slaat, is de lucht niet te harden.…