DE DAKLOZE
hartenkreet
Nergens te kunnen gaan
geen deur die voor mij blijft openstaan
geen mens die om me ziet...
in het straatbeeld heet ik vuil en vies.
Niemand die om mij komt vragen
slechts storm en regenvlagen die me bedaren
niemand die me ook wil horen
mijn woorden gaan in het ijle weer verloren.
Er is geen plaats voor mij
ook niet op de achterste rij…