Alle inzendingen over straatlicht

Straatlichten en hun weerspiegelingen versmelten en verdwijnen in 1 punt in de verte: het punt van gekende terugkeer. Door dat punt, voorbij dat punt wil ik heen. Lichtbakens op de warrelende weg tijdens de verre zoektocht naar het dichte ik.…

Uitgelaten zucht ze Een landende luchtballon De straatlichten omringen Het nachtelijk weiland Een kuisheidsgordel Waarvan dichters De sleutel bezitten. Mistige gedachten Verlaten de avondstond…

Ik zie je lopen in het straatlicht, je schaduw is er niet. Het is de schim van wie jij was, wanneer je in mijn armen ligt.…

Koplampen en straatlichten Vervoeren mij De rode draad op de snelweg Gevoed door opritten De onderbroken lijn Naar de bestemming Inhaalmanoeuvres van de geest Langs een haag van geluidschermen Op automatische piloot Tussen De Panne, Aalter, Nevele en Gent…

De avond valt niet over bomen Ze ontwaken in het maanlicht Een luguber schouwspel Van stille krachten Fluisterende bladeren Dreigende takken Hier ben ik niet op mijn plaats Nergens flauw straatlicht Geen mens moet hier komen Geketend aan wortels Een leven lang wachten…

Leeg, door blik ontzield lig je stil op zompig asfalt oude kleren, plastic slippers naamloos lichaam in de nacht Wie ben je hoe kwam je hier terecht wie verloor zich in je ogen, daar waar nu slechts straatlicht valt, - is er iemand die nog op je wacht?…

teruggeworpen in stilte klinkt een vraaggesprek enkelvoudig kent slappe sneeuw liefde, angst om verlaten achter te blijven is dit een doorwaakte nacht met vaal straatlicht blijven passie en paniek altijd dicht bij elkaar liggen onzichtbaar in het donker hoe harder hoe dieper staat er weining wind, vraagt niemand of het koud is…

Een bekend deun klinkt uit de radio Uit straatlicht valt regen als gele gensters Vervormd neonlicht door betraande vensters Ik neurie mee, ach ja, Ravel's Bolero Je bent daar, God zij geloofd Lichtbundels zwaaien langs kamermuren Ik wacht, ach nee...de auto van de buren Twijfel heeft mij van blijdschap beroofd Ik wacht...…

het sneeuwt nu en de toegedekte wereld huilt niet meer er schijnt slechts zacht zo’n witte gloed langs bomen vol gesluierd door wat straatlicht waar een auto mee verschijnt, even warmer en dan niets binnen bloeien lieve foto’s in de glimlach van weleer ze straalt intenser nu mijn missen hevig wordt het is te kort om alles te vergeten…

Het is tegen twaalven ik laat de hond uit het is donker op straat zelfs straatlichten zijn gedoofd ik wandel naar de Elandsgracht ik krijg een gevoel van oorlog van spertijd, van avondklok ik loop door naar het enige licht de Supermarkt van Albert Heijn ik kijk door het winkelraam grootse immense bedrijvigheid ik hoor een auto, het is…

de woonwijk in mijn hoofd brengt ogen naar het straatlicht als een oude vogel vlieg ik traag langs huizen ik zie de linker en de rechterbuur en de bovenbuur rimpelt in het raam mijn naam de buur drie deuren verder lijkt ook op mij ik voel hun binnenkant, hoe ze tasten aan chaos in de winterkamer en steeds wisselt de scherpte van…

wanneer een vleermuis spichtig de nok van het dak ontschiet en de nachtvlinder amechtig de holten van de surfinea kiest vervagen de geluiden, versterft traag het licht kruinen doemen dominant op hullen zich in donkere pracht een muggenzwerm warrelt kringelend op animeert het straatlicht in de zomerse nacht onder Cassiopeia's Wiegende…

Benen zuur, het straatlicht rilt, het water slaat. Mijn fiets kraakt. Tot de lucht weer is geklaard. Tilburg: je bent er. Maar het venijn zit in de staart. Nog 5 kilometer.…

's Nachts check ik alle gordijnen of ze wel goed dicht zitten, of ze geen kieren hebben, die het gevreesde straatlicht doorlaten, met mijn aangeschoten ogen durf ik soms heldhaftig naar de lantaarnpalen te kijken, vaak veel te fel, ooit flakkerende olielampen, denk ik dan.…