Alle inzendingen over strand / drang / passie

geef de dichter een stukje strand en hij zal met welhaast passionele drang mooie woorden schrijven in het zand…

Overbeladen door herinnering torst ge, viool, langs ’t late levens-pad, druk en geluk – heel de ervarings-schat: hoe zwoegt ge - kreunend om vermindering! Dat het vervlotene nog eens verzadigt, dank zij uw klank: het lot gedoogt het niet. Geen vol genot, of ’t weet van vol verdriet. Geen levens-doen niet door berouw beschadigd. Wees,…

Gewikkeld in overmoed, in drang, ben ik toch stiekem een beetje bang, maar overspoeld door het onvoorspelbare, zal ik toch deze weg bevaren, en wie mij stoppen kan, zal niet bestaan, ik zal hoe dan ook verder gaan, verschrikking, verbazing en onenigheid zullen mij passeren, maar ik zal dit moeten tolereren, want ook geluk, blijheid en passie…

Mooi en ontgerenoveerd Nimmer verbouwd Tussen weelderig groen Ontvankelijk en vertrouwd De drang was nu immens Weliswaar niet ongevraagd Het was wat onpersoonlijk Ontvankelijk was zij belaagd Maar nu de gevolgen met drang Er was geen tijd te verliezen Haar ontsluitend lichaam Maakte haar vreselijk bang En als zij neerstrijkt Op…

vaak ga ik alleen mijn weg het getuigt van moed en kracht soms word ik gedreven door een onweerstaanbare drang in mij en buiten mijn macht ik sluit dan de deur bij mijn dwingende stoelgang…

woorden wevend weergegeven in vlekkende samenvloeiing pennenstreken met vliegende vlindervleugels in liefste mijmeringen als altijd achterhaald door dichterlijke drang zwijgt ze zinnen zoekend wellicht wetend waarom…

voorjaar perst zich al door laatste winternaden met frisse kleuren [haiku]…

Dat is wat de mensen Lente noemen, de moeder van een moeizame drang.…

Schimmige nevel boven zand dempt het geluid van verheven gangen op het door mens verlaten strand stilt mijn drang naar ongeremd verlangen Op de grens van zee en land glanzende manen als met parels behangen vloeit schuim als grof geweven kant word ik door rijkdom bevangen…

voor Ton Luiting Ton misschien vertellen de door jou verzwegen verzen wel meer dan je lief is doch wat destijds begon als grap bleek een passie... ondanks die levenslange drang weet je nooit wanneer de man in 't zwart af zal blazen dus geven wij woorden gehaast zin en hopen op verzen met levensvatbaarheid Lejo van Kuijeren…

Pyromaan zijn is mijn passie Ik zie graag dingen branden Brandt het niet, steek ik het aan Met lucifers jeukend in mijn handen Moet ik steeds mijn slag weer slaan Een huis, een pop, een vette hamster Mijn drang is niet te onderdrukken Zodat ik normen vaak vergeet Zelfs mijn hond stak ik pas aan Maar dat wilde niet goed lukken Terwijl het…

Vakantie in zeeland jong en onervaren Experimenterend intiem strelend door de haren Over het strand een ritje met de auto Lopend hand in hand niet lettend op gevaren Twee worden één niet voor kortstondig Verbonden wel voor jaren zeeland op het strand De liefde bloeit op door alle jaren De passie weer gewekt niet meer te bedaren…

Vosje, schenk me je vruchten vannacht, vlij je bevallig naast me neer. Je buik en schoot zijn donzig zacht, je lijfje is geurig en teer.. Geef deze krijger, vermoeid en bekaaid voor één keer waar hij naar smacht. Zodat hij niet langer in rondjes draait, verlos hem van het kwade vannacht. De port is oud en maakt me roekeloos toe laat ons…

De vurigste passie in het kloppende brandende hart gebrandmerkt Hij zal immer weten en beschermen wat niemand ooit heeft gemerkt. ................... en toen werd het stil......................…

aan Hij glimlacht zo opwindend en laat me even los Als ik hem smeek om weer snel verder te gaan De hete hoogtepunten die we samen hebben Laten het Zeeuwse strand voor even verbleken Voldaan van de meest begeerlijke vrijpartij ooit Kruipen we samen op het zand onder een warme deken…

zonder beest En wederom op strand gesmeten Met in haar andermans geheimen Lukte het haar die te berijmen…

Liggend in de vloedlijn baadt Ik mij met kosmisch licht Mijn koude huid wordt gezandstraald en mensen al om Ik zie dat vanuit de zwarte horizon een vrouw zich losmaakt En mijne kant opkomt Ze is mooi. Ze is fraai. Ze is mijn alles. Dichterbij.. dichterbij en nu is ze .. ‘Hallo, schone vrouw kunnen we wat? Ze loopt mij straal voorbij, ze…

De drang werd steeds groter, om elkaar echt te zien.. Het feit genegeerd, dat het fout was misschien.. De eerste ontmoeting, ging verder dan praten.. Beiden te zwak, om het daarbij te laten.. Na drie maanden stiekeme hartstocht en passie.. Nu acht weken zwanger, en de vraag is van wie.......…

zie je hand vingers onrustig op zoek naar accenten ogen vinden woorden uit beelden van je geest je stem formuleert zinnen uit passie die eens is geweest ik verzuip in een stortvloed emoties het is uit langzaam ebt de spanning weg een totale ravage leeg is het strand in een ijskoud ontwaken glijdt wat zand door mijn hand…

in avondlijke stond ligt open naakt naast mij jij, en wij op ‘t strand van een nog onbekend land met achter ons een storm lust en passie zout lik ik van een wond en vind je dagelijks nieuw laat mij weer in jou vallen de geur van algen en koralen begeleidt mij tot jouw grond.…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

Kunstenaar schept met de drang van een kind hij kan ‘t niet laten dat maakt een kunstenaar hij zoekt techniek bij de dingen die hij maakt is een werk klaar deelt hij zijn euforie graag zoekt waardering met de drang van een kind…

Je zachte woorden nevelen als dauw in een zomers morgenlicht Je schrijft de ongeschreven bladzij met het mooiste liefdesgedicht Je zachte woorden strelen als een geurende bloesem in mei Je laat de letters in liefde zweven over de roomwitte bladzij Je zachte woorden koesteren als de blauwe zee aan het strand Je schrijft de woorden in passie…

zoals de wegtrekkende zee in snokjes stuiptrekgewijs afstand neemt van strand en vasteland zo neem ik afstand van jou: de vloed is uitgewoed de tsunami van passie passé tijden van ebbe strekken strand tot arena voor verbaal gevecht beslecht in afweer en afkeer in ijzige kilte ontvouwt zich beklijvend besef van schrijnend gebrek aan…

Zie mijn eigen schaduw niet meer, Twijfel over mijn bestaan - Hoofd vol loden gedachten, Gedachtenstroom stroperig Tot stilstand gebracht Buiten bruist het leven Binnen leeft de dood…

Ik ruik het zout Van de zee, Zie het duingras Dat moeiteloos Meebuigt in de wind - En even, Heel even maar, Voel ik me weer Een veilig kind…

Ik zie, doch zeer onduidelijk, nog passie in jouw ogen. Die flarden zijn zelfs menselijk, alsof in tijden nu vervlogen Bespeur in zekere zin, de onrust in jouw hoofd; de drang neigt naar emotie, waar jij van bent beroofd...…

rijk aan gedrevenheid is de smetteloze wiens jacht op vunzigheid vereeuwigd in al zijn zonden hij dient in den nevel van de nachtelijke aard van beslommeringen zich enkel te bekommeren om de stille gang door de spelonken waar vrees en duivel heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben…

Met zachte drang slaan de trommels van de liefde -- mijn deuren open.…

Ik ben niet als jij Want jij bent zo.. Och, zoals jij! Zoals jij bent, dat ben je echt Maar ik? Och.. ik ben maar ik Nee ik ben dit, maar jij! Jij gaat, jij doet, zoals het moet En ik, och ik doe dat niet goed Want jij, ja jij, zoals je bent Is het net alsof jij Weet wat je doet En wat je wil en ik denk dan Och ik, ik weet niet wat…