Alle inzendingen over strijdlust

Een jonge zelfzoeker hoort de zwevende taal door hem spreken hij scheurt papier schrijft siert krast frommelt leest daarbij het werk van lang bekende dichters zijn lichaam is roerloos _ verstomd als een wintervleermuis aan de stalzoldering binnenin hem slaan meedogenloze knuppels en slagvaardige vuisten der oosterse vechtmeesters…

Kluisters van fatsoen verlammen het reiken naar, de trommel vol geneugten en de strijdlustige vlam sterft als de drang naar vrijheid wordt gesmoord.…

Nedal je bent nooit geboren enkel in vrijheid van dromen onstaan jouw gestalte in pijn verloren nimmer uit mijn gedachten gegaan strijdlustig als jouw naam zal jij er altijd zijn in onwezenlijke tastbaarheid een eeuwig bestaan…

Boos botsende bestuurlijke blikken flitsen curieus fel over en weer Wild wapenende woorden verjagen de harmonie van weleer Strijdlustige star stramme strategen bestormen klunzig hun schans van besluit Hete hardleerse harten verstoken de bres voorts vol binnenshuis Bescheten bang beroete bestuurders slaan verbleekt hun ruïnedrôme gade…

Twee metgezellen willen strijden tegen harde heerschappij van Romes macht. Wegen vol geweld hebben ze overdacht om hun onderworpen land te bevrijden. Bloeddorst en vurige leeuwenmoed leiden beide oproerkraaiers tot wrede daakracht, die zich toont als felle Romeinenjacht door rijke steden en woeste bergweiden. Ondanks woedend vervolgen en…

De gelovige weet zijn vluchtig leven naast God, die steeds boven d' Eeuwigheid troont, wellicht bij allerlei mensen gehoond, een strijdperk vol verrassend beleven. Zich aan geestelijke kamp overgeven, door de hoogste genade bijgewoond, wordt fijntjes, zwijgend, ongezien gekroond: 't waakzame hart zal het nooit begeven. Een blije overwinning…

Het drukke denken vol strijdlustige vragen geeft de geest vleugels. Het zwevende brein maakt draaiend licht en duister om het lichaam heen: wijd en verrassend, eindeloos geheimzinnig, gelijk het heelal... Maar opeens treft zij nuchter en voldaan het hernieuwde ik.…

Don Camillo is een strijdlustige pastoor. Jezus is zijn sprekende geweten. Peppone is een communistische burgemeester. Lenin is zijn held. Natuurlijk bevechten beide mannen elkaar. De Camillo-films zijn legendarisch, want ze tonen waar het in het leven echt om draait. Niet om ideologie. Niet om macht. Wel om vriendschap van mens tot mens.…

Maar jij, armen omhoog, strijdlustig als de mier, je redt het! Gedicht naar het gelijknamige boek van Arthur Japin.…

De schilder of beeldhouwer aanschouwt zijn pas voltooide schepping wacht wellicht op bewonderaars en beoordelaars scherpe uitspraken en vragen afkeurende blikken mogen hem fel kwetsen maar de strijdlustige vingers aanvaarden nieuwe kamp tonen samen met gedachten speurende geldingsdrang streven naar verlangde vrede slechts deze ene…

Het maakt mij rustig, en strijdlustig voor ieder doel. Jij brengt ruimte in mijn hart, zodat ik open sta voor andere dingen. Jij leert mij liefde geven, ik zou wel eeuwig kunnen zingen. Sinds jij in mijn hart vertoeft, tikt het in regelmaat. Blijf jij maar hier wonen, zodat het nog jaren doorslaat.…

je voeten schuifelen een goede steun handen zijn onrustig wat angstig kijk je om je heen je stem klinkt nu strijdlustig je vertelt me hoe je leven is te midden van die mensen de hemel die je was beloofd de stilte in je hoofd voldoet niet aan je wensen je grijpt mijn hand om weer jezelf te voelen het doet je pijn omdat je geest…

je voeten schuifelen naar goede steun handen zijn onrustig je kijkt angstig om je heen toch klinkt je stem strijdlustig vertelt me hoe je leven is te midden van die mensen de hemel die je was beloofd de stilte in je hoofd voldoet niet aan je wensen je grijpt me hand om weer jezelf te voelen je doet je pijn omdat je geest niet weet…

Ze heeft, strijdlustig eerst zijn wil getart Maar kinderogen hebben haar bezworen Nu loopt zij naar de spiegel, opgetogen Versiert zij grijze haren met een lint Pakt koffers in, door hoop en vrees bewogen. Vorige week vertrok het laatste kind Vanuit het huis zien machteloze ogen Haar rode rok verwaaien in de wind…

diepe schaduwen vallen over haar bleke gezicht strijdlustige zomersproeten worden willoos weggevaagd ze droomt zich openingen om gedachteklompen in op te lossen ontwaakt steeds weer tussen het gruis hij zou het pulver weg willen strijken met geheugenverliezende woorden zijn handen vormen een kom om haar opgeheven hoofd een warme…

De jongen tuiniert strijdlustig verwint tartende roofhalmen graaft kruimelige plantgaten voor ongeduldige bloemen ziet bij zijn werk zwarte miertjes krioelend uit de grond schieten met eitjes en poppen vluchten een nieuw veilig verblijf zoeken onder elke aardkorrel betreurt die tere mijngangen waar een knusse stad school bloeiend door…

Ze vocht strijdlustig om mijn eer te beschermen Maar een helwitte loper doorkruiste haar pad. Hij had mij mijn vrouw en mijn zege ontnomen De strijd was geëindigd in een roemloos schaakmat.…

Bob Dylan kreunkrijst kritisch van zich af op 'TEMPEST' Teksten stapelend, speldeprikkend lange songs, minuten wegtikkend 'never ending' zijn strijdlust. De laatste whiskey klampt zich vast aan een uniek idee de volgende middag ontwaak ik met een spinnewebberig heimwee Hoe nu verder, kwart voor twee.…

een stille maar steeds wakende adem vorst met wijze kennis alle tijden zoent eerbiedig grote oude werken der reeds lang geroemde meesters waait over herschapen wanden die een nieuw leven begonnen zijn bemoedigt jonge Vlaamse kunstenaars van het bruisende heden tijdens hun bedeesd aankloppen bij de schilders- en beeldhouwerswereld toont strijdlustige…

De prins uit vroeger tijd gaat op een briesend paard door gevreesde woestenij tart loerende gevaren zijn zwaard en diadeem blinken van strijdlust blijmoedig zoekt hij moeizaam veroverd geluk en geheel zelf behaalde roem diens dapper vertrouwen woont in het dennenzaad dat zich berustend _ toch vol hoop aan de grillige wind geeft als haast…

Heerst er rust in mijn vermoeidheid Heerst er strijdlust in mijn verzoening Komen mensen nader als ik hen vermijd Is er afdoende waardering te vinden als genoegdoening Is er een wezenlijk doel in mijn ademhaling Komen eenzame zielen op mijn pad zodat ik hen inwijd Is de achterlijke wereld me liever niet kwijt Zijn mijn woorden sterk genoeg…

de wereld geworden je maakt wat vogelgeluiden op het verder stille schilderij ik ben nog niet af, fluister je ze pakt haar penseel weer vast onzeker over gevederde contouren een beetje strijklicht op jouw vogelkop stoer en eenvoudig kijk je op van de vertrouwde dingen in dagelijkse sleur van het leven het geeft je nieuwe hoop en strijdlust…

Haar geest ontvangt ondernemende krachten van het strijdlustig bloeiende Drachten. Bestemming roept naar het hart van Nederland. In een lieflijk dal bij de heuvelrand van Utrechts grond mag een winkel wachten op wonderbare toekomst, zal trachten geneeskracht te scheppen, door sieraad omrand.…

Wie weet bel ik je nog wel als het gedaan is met mijn strijdlust.…

Vast staat dat overal een eind aan komt Liefde bloedt dood Geluid verstomt Succes eindigt in de goot Strijdlust verdwijnt met verraad Blijdschap wordt woede Nieuws eindigt in beraad Angst vrij ben je ineens op je hoede Licht is oneindig als het heelal Gebroken het hart dat ik eens stal Liefde is noodzakelijk Tijd even vergankelijk…

Welk een strijdlust en sterke trouw welden! De herinnering is met genot verblijd. Struiken gedenken vredig, en melden: "Ons bosrijk klinkt vol stemmen zonder tijd."…

De voorste klauw blijft echter trots soldenier, bewaakt zwaard en schild, zal nimmer tanen, steeds de weg naar strijdlust en -moed banen, het wezen houden van wachtende banier. De gebeeldhouwde koning der wildernis strooit roemrijk verleden over krijgslieden van Zwitserland, waar altijd vrede is.…

geliefde maar gevreesde dier van India's Gir woud leeft tevreden en bewust in zijn verkleind woonrijk door de bescheiden manen om de krachtige kop waait vergane trots die eens schrik aanjoeg bij Perzen Turken en Joden wier landen het tehuis was van de koninklijke rover zijn beminde gezellin laat haar vrijer alleen wijdt zich vol strijdlust…

De harde strijdlustige Russische aard vraagt zich eindeloos onder spanning af: "Waar brandt deze nieuwe wrekende haard?" Wreed brein van de bazen gaat in wilde draf, kent niet het land, dat die vliegers vergaart. Vermoedt men tenslotte beslissende straf?…

wie durft met zijn hand in die hond zijn wolvenvacht te voelen die grijze stugge vacht die hem omringt als een aureool van bont wie durft die hond bij zijn snuit te nemen wie grijpt hem bij zijn poten en legt hem op de grond een reu, zijn staart steeds fier omhooggedragen, zijn ogen scherp gericht en rond zijn oren plat, zijn poten strak, strijdlustig…