Alle inzendingen over strikken

Haar trouwjapon van maagdelijk wit, versiert met heel veel strikken; strikken achter, strikken voor, je zou er in verstrikken. Ik miste een strik om Friso's nek; de grootsten zaten onder... De strikkenjurk van Friso's bruid vond ik niet zo bijzonder.…

de nacht kruipt traag vanuit schemer op verbonden worden gesloten geluidloos laten ze wolkenloze tranen links liggen toch grijpt oostenwind zijn kans om ze te strikken op hun vlucht in een web vol leugens dat latent gesponnen leek…

Heel vroeger in de klas als een meisje jarig was kreeg ze altijd heus echt waar van juf een mooie strik in het haar die droeg ze dan de hele dag zodat iedereen het zag dan zingen en feliciteren koekje trakteren hiep hiep hoera de juf chocola de mooiste dag van het jaar bekijk de foto maar want die met de strik dat ben ik.…

strik ?…

prachtig, het mooiste pakje onder de boom het moet open de opwinding verleiding zo groot, zo mooi ik kleed haar uit betast haar proef haar zoek de strik die haar opening blokkeerd mijn hand rijkt naar de strik glijdt in de opening opzoek naar inhoud naar liefde naar leven een lege doos…

de vogelman sprak niet over liefde wilde niet dichterlijk zijn hij was niet blij met een gebroken strik met de ontkomen bijna dode sijs de vogelman was niet uit op doden leestekens wilde hij nalaten sporen achterlaten het gevederde van zijn merktekens voorzien de vogelman god in het woud de ziel gevangen in zijn eigen strik…

gooi nooit een strike op de bowlingbaan want mijn kegel blijft altijd steevast staan…

Jij hebt twee armen, strik ze maar mooi om mij heen -- dan is het voor jou.…

als cadeau krijg je van mij mooi papier pak me maar in met jou als strik pakt vast goed uit…

als ze voor 'n etalage staat te gluren naar nóg sjiekere strikken en kleren ...spurt ik naar de tekkel van de buren!…

Door spiegel wil ik gaan, raadsels van aangezicht tot aangezicht bezien, en weten dat ik niet alleen een haas ben maar in 't licht van deze spiegeling een man met hoed, een ander dan men kent, niet bang voor jagers of voor strikken, mijn eigen jagers zelfs mijn eigen strik verschijnt daar in het lacht als man met hoed. -----------------…

Kometen aan een koord, strikken in de staart van een kosmische vlieger. Een snoer van planeten, de parels rond je nek reflecteren de maan.…

voorzichtig heb ik de gevangen vogel uit de strik verlost ik laat hem vliegen hij geeft mij vleugels ------------------------------------- uit: 'Warmte vergt jaren groei', 2005.…

de joint strike fighter vloog hoog boven de wolken gans onzichtbaar voor de toeschouwers op de grond geheel onverwacht in brand…

ik heb een zwak voor rond en rood met een handvol kersen lok je mij over je lippen komt geen woord je weet wat mij bekoort met kersenrood strik je mij je kent gewoon mijn nood…

Wie zal de nacht in strikken binden? Je naam heb ik nog niet vergeten, maar op het zachte weefgetouw geweven, zoals een roos bloeit in de wind. Ik heb je naam goed opgeschreven en aan een wit papier gehangen waar kinderen mee spelen kunnen, zodat je naam in hun verlangen bewaard zal blijven voor de wind.…

het beeld dat met mij naar zee staart en schelpjes raapt draagt jouw naam; anders dan de mijne het begon met zon en licht op woorden, het eerste waarin soms wat verdriet zat zoals de oprechte wind met een lichaam rond manen het bracht ons samen ver weg, van het laatste nog onbestaand in de golving van méér en duizend…

bij het ter perse gaan van de nachtvorst huilde de moervos de ochtend leeg haar vacht viel uiteen alle panorama's werden gewist, de strik zweeg…

met Open haard omlijst door een witte schouw Met sierlijke krullen Het vuur in de ogen kijken Schuifelende voeten over de houten vloer Rood gekleurd Zij staat stil bij haar rijglaarzen Haar vingertoppen beroeren het zachte leder De verkleurde veters bijna versleten Van links naar rechts gevlochten Kruislings Tezamen gebonden Een strik…

ze stropt het zeewier tot een strik, verzwelgt en opnieuw verguld in een zilte omslag rustig kabbelend in de schoot van haar moeder verdrijft ze de zoete wind en hervindt zich steeds…

Een ieder wil de haas in zijne strikken jagen Maar ik werd overal verjaagd en niet begeerd. ------------------------------- uit: Emblemata Amatoria…

dauwdruppels glinsteren op het gras mijn adem komt dampend uit mijn longen in een nieuwe dag terecht vol frisse lucht heel even heb ik de gedachte verdrongen aan jou; gevangen in een strik van glas hoe ik de tranen van je wangen streek zo helder als schitterend kristal huilend, snikkend, een diepe zucht ik brak de glazen strik van de val…

als medicijn tegen pijn van liegen en bedrog de volledige overgave van een niet te dragen last die alles blokkeert wat misschien ooit van waarde was in samen spinnen wij de stukjes wol selecteren op kleur van het patroon dat heling belooft maken alle draden die ooit gebondenheid leken te geven uit hun setting van valse strikken…

hun tijd vroeg grijze kaarten met donkerpaarse strik haar laatste wens was anders zij koos voor licht en wit in samenzijn met wilde bloemen die bloeiden aan hun stam een leven lang met zorg gekoesterd tot het aardse zijn voltooiing nam de bloemen wiegen samen op het laatste zuchtje wind stil verwaait de handkus van haar…

Oranje haar met dito strik de leden vederlicht en rank haar handen breed op het klavier. Haar bleek en blits geleend gelaat en blue de ogen bleu haar blik: mijn steels Heleentje van veertien.…

Er is een nieuwe man, maar dat is schrikken: Men wist daar geen tweetalige te strikken.…

Hoe strik je meisjes voor de prostitutie? Je lokt ze ’s avonds naar een lege woning en geeft ze sigaretten als beloning. Moraal is kennelijk in evolutie. Jonge meisjes lok je met een breezer. Zal dat straks ook lukken met de kiezer?…

Teleurstelling verpakt Met een strik van ongeloof Wat er in zit Wil ik niet weten Mijn gemoed zal verzwaren Met de inhoud ervan Een vergiftigd geschenk Gekregen zonder vragen Met aandrang en pijn Door mijn hart gestoken Zonder nadenken Is het geluk verbroken.…

lentehartjes in duizendtal ik leg ze in gedachten op het kleine bedje neer voor een kindje zo stilletjes, allerliefst wonderlijk sterk, toch zo teer ik strik mijn wensen aan een dromenlintje voor Pepijn dat het zich mag warmen aan liefdevolle armen die zo gelukkig met hem zijn…

Graduale na de eerste lezing: ‘Onze ziel is ontsnapt als een musje uit de strik van de vogelaars. De strik is gebroken en wij zijn bevrijd’. Dat slaat op de zielen van de vermoorde kinderen en dat lezende voel ik bijna tastbaar de afstand tot de christelijke traditie groeien.…