Ameland
netgedicht
prachtig Ameland
dat eigenwijze duinenparadijs
er staat één ster, gekleed in parelgrijs
ik tel konijnenkeutels in het zand
en leg een doornig takje aan de kant
er klinken zachte klanken: kyriëleis
bij vlagen is het net alsof ik huil
mijn neus bevroren en mijn wangen koud
mijn stramme knieën kraken, ik word oud
ik stap onhandig in een struikelkuil…