89 resultaten.
Struinen?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 55 Dat ik hier
struinen mag
aan de oever
van de rivier
dat ik hier
dromen kan
de levendige stroom
in m'n oren
dat ik hier
het vertier
van de elementen
zien en horen kan
Op de man af
gevraagd....
ik lijk hier
op vakantie.…
Laat mij maar struinen door de velden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 97 Laat mij maar struinen door de velden
en dwalen door het dichte bos.
Waar tere anemonen stralen,
wit als sterren op het mos.
De beek die in zijn bedding klatert
laaft me als ik dorstig ben.
Voert me mee naar vreemde plekken
die ik alleen uit verhalen ken.…
Craquelé-slib
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 Bovenop een hoge berg
bivakkeerde ik als sneeuw
Langzaam maar zeker stroomde ik
als water op weg naar de zee
In grote hoeveelheden
door lange, diepe bedding
slijt en rond ik vele stenen
water van armen slok ik op
Craquelé-slib als in kunst
nadat water in massa verdween
door laagte getrokken, op weg
Immer. In zomerse hitte
Lijd en leid…
Rozenblad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 483 Als een rozenblad
in een eindeloze regenbui
Hulpeloos en zonder doel
struin ik rond
ik weet niet waar
Maar als een rozenblad
nat en doorweekt
zo voel ik mij…
Eeuwig zoekend
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 545 Door het duister struin ik
in de dieptes van mijn ziel
om mijzelf te vinden
in een altijd draaiend wiel
één met oneindige verhalen
hier is waarheid vergezocht
en ik loop maar wat te dralen
op mijn eeuwigdurende tocht…
lang geleden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 186 ik smaak nog steeds
jouw naam in mijn mond
de jaren hebben mij
inmiddels verlaten
ik struin de straten
niet meer af op zoek
naar de blos op je wangen
en je schitterogen
ik heb lang geleden
gezocht, niet gevonden…
Dag kust nacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 687 Schuin aflopend, het strand
Vlak onder de duinen
Ik zit droog, zand
Vloedlijn, jutters struinen
Langs Noordzee, oplichtend
In lichtgroene golven
En achter het duingewelf begroet
Oranjerood de nacht de zon
Omdat het altijd zo moet.…
Verdwaal in mij
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.687 Al is het maar voor even
En de herinnering niet zoet
Verdwaal in mij
Struin rond in mijn labyrint
Ontdek mijn vele geheimen
Verdwaal in mij
Wandel door de tuin van bloemen
Zwem door mijn zeven zeeën
Verwaal in mij
Jij
Een placebo tegen de pijn
Verdwaal in mij…
Melanie
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 285 Haar droombeeld: even struinen in de duinen
Een plekje in de zon en een diner
bij Van der Valk met uitzicht op de zee
‘Ik ga dat plan eens lekker rond bazuinen!’
Haar droom was zwoel en zoet en zacht
Voor anderen een merrie in de nacht…
Grand Prix
snelsonnet
4.0 met 16 stemmen 172 Een boze rugstreeppad in Zandvoorts duinen
blaast stoom af: "Ik heb geen prinsheerlijk bloed,
ben ook geen rijke luis met zat vast goed,
toch wil ik door mijn duinzand blijven struinen.
Dat crossbelang wordt loeihard overschat
dus ga ik op het rugstreepoorlogspad!"…
Het eilandgevoel van Schier
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 Waar vind je nog , ver van het stadsgewoel,
De rust aan zee en ruimte rond de duinen,
De kwelders, wad en strand om lang te struinen
Het eenzaam-niet-alleen eilandgevoel?
Niet op de Waag van Alkmaar of in Koog
Maar buitengaats, in zee: Schiermonnikoog…
is er stilte in de wind
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 82 de storm stemt zijn vork
ruimt verlaten tafels uit
het zwerk fleurt de bloemen
flets als zij zijn
daar struinen losse blikken
langs het bestek
hier en daar verwaterd
tot een stroom van onfrisse wanen
niet alleen van deze dag
ook de nacht verspilt zijn zinnen…
Op een vergeten strand
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 518 zacht danst
op een vergeten
strand het zand
wind speelt
als een kind en
hapt naar duinen
verstuift in
doelloos struinen
het gehelmde gras
ontbloot de
wortels zonder zon
om ze te bruinen
de duinen wandelen verder
in een vruchteloos zoeken
naar uiteindelijk houvast…
geesten
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 209 geesten die in knopen waaien
en uitbreken uit de gevangenis
van huid en haar
zichzelf tekort doen
slingeren tussen de klippen
van liefde en dood
struinen knarsetandend straten af
reizend in verloren tijd
al tastend en roerend
als dirigent in hun verleden
troost vinden in
de ogen van eeuwen…
Hersengymnastiek
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 693 Struin door het hoofd
waar mijn jeugd zich verstopt
ik moet en zal het terugvinden
hersentergend
tussen bijna vergeten plekken
van ogenschijnlijke vrolijkheid
destijds, vooral op zondag
waar geen eind aan kwam
er tijd was om na te denken
alleen de nasmaak smakt nog
van verplichtte kerkgang
en Wilhelmina pepermuntjes.…
Bekoring van herfst
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 366 Met je pracht aan warme kleuren
weet je stad en buiten op te fleuren,
de diepste tinten oogstrelend mooi
die de wind speels door de lucht verstrooit
en als zwevend blad in groten getale
dwarrelend naar de grond laat dalen
Genietend struin ik door het bladertapijt
van jou, mijn geliefde herfsttijd…
..
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 'Mij zul je dan niet rond zien struinen
bij deze winderige ruine.
Ik zit, als het hier sneeuwt en vriest,
mooi in Venetie of in Triest,
en, wat ook aardig is, daarginter
komen wél trema's uit de printer.
(uit: Goed voor hart en bloedvaten)…
Wolkers' wereld
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 453 Eiland van vrijheid, blonde duinen,
weidsheid, water, eenzaam struinen
door oneindig ogend land.
Vergezichten onder wolken
die het hemelsblauw bevolken.
Hollands paradijs op zand.
Boerderijen, mooie luchten
meeuwen schreeuwen, lange kust.
Wolkers' wereld: niets te duchten
dan de vrijheid en de rust.…
ode
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 356 dagje op het strand
voeten in het zand
vlieger in de lucht
de wind slaakt een
stille zucht
blauwe hemel
witte strandhutjes
kinderen lopen over de duinen
terwijl verderop mensen
over de dijk struinen
zuivere zeelucht
nog even uitwaaien
vakantiegevoel
ik wil jou
vasthouden
tot volgend jaar…
doorleefde herfst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 220 ik dompel me onder in ‘n natte
herfst waarin het bos nu des te
feller geurt en blinkt
waar mijn gemoed wat meer
naar binnen keert, een oude
herinnering nog altijd huist
waar ik in ‘n bosrijk landschap
struin nog ongerept door de tijd
met rust gelaten
over het met wilde cantharellen
bezaaide pad, weer aan mijn
vaders hand…
In berijpte duinen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 316 zag de mist
van gisteren
in berijpte duinen
waar de hond kon
struinen en niets vergeet
er was geschoond
in groen onkruiden
rozen terug gesnoeid
tot waar de winter
met lente heeft gestoeid
ik weet je kleuren
smaak nog alle geuren
van ons zomers samenzijn
de rijp ontdooide in de zon
jij bent waar alles om begon…
Mijn stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 465 Mijn stad, mijn stad,
waar ik in het donker struin,
dronken dwaal en die ik
stap na stap zo vaak doorkruis.
Mijn nacht en ontij stad,
waar straten in het donker
lanen zijn, met struikgewas,
bloemenpracht en bomenrij.
Zonder al die mensen en lawaai
en slechts mijn voetstap die
tegen slapende huizen klinkt.…
Stiefmama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Ik zou
ontsnappen, niet beter weten
en ervandoorgaan, misschien bang
zonder straatkat die mij helpt
maar vrij
Ik zou
afgaan op mijn dromen
de geuren waar ik niet bij kan
door heggen en tuinen struinen
dat zal ik nooit vergeten
Zou het
zo gegaan zijn
en wil jij dat ook
of is aandacht genoeg
wanneer je miauwt
Vermaak me, Streel me…
Ben ik een muskusrat?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 227 Wij zijn landrotten want,
wij struinen langs oevers.
Wij zijn watermollen want,
wij wonen onder de grond.
Wij zijn woelmuizen want,
wij graven en woelen.
Wij zijn waterkonijnen want,
wij zijn delicatessen.
Wij zijn waterbeheerders want,
wij ventileren jullie dijken.
Wat of wie ben ik eigenlijk?
Een muskusrat?
Nee!…
Koud
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 207 Zie dan maar eens voort te struinen.
En ik goochel wat af om mijn ellende
te transformeren en ik verzuip mezelf
in bacchanalen van virtuele hugs en
tederheden. En in de realiteit, beste
mensen, laat iedereen iedereen koud.…
Verloren partituur
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 716 Maanden verstreken
Doch verwonden ze nog steeds
De scherven van weleer
Bloed dat vloeit
Met een dunner wordende
Structuur van het vergeten
Een gekrompen hart
Droogt langzaam uit in de
Verzengende kilte van het niets
En ik......struin
Loop, vecht, ren, struikel
Over mijn misvormde gedachten
In mijn oren hoofd
Een onvolmaakte symfonie…
op eigen kracht
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 346 laten we gaan struinen in het veen
tussen veengras en modder
tot de enkels wegzakken
in een zompig land
onder de schrale zon
in de stilte van de namiddag
komen zintuigen op scherp
alle poriën open
vogels houden zich stil
wij ademen ruimte en elementen
vinden steun aan de wallekant
op eigen kracht
* herziene versie…
Vorst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Bevroren wegen
Nevel en kou
Sluiers die voortbewegen
Damp uit een vossenbouw
Een dikke tak kraakt
Een eenzame vogel die de weg is kwijtgeraakt
Sferen van verlatenheid
Rijp over een heidevlakte uitgespreid
De weg langs kale kruinen
Een verlaten wandelaar in de verte aan het struinen
De sferen van verlaten
Maar de vos in z’n hol houd…
het gras groent sneller
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 601 ik bied je nu
mijn bloemenwei
het voorjaar is nabij
ja, eindelijk vorstvrij
het gras groent sneller
in het bloeien, laat het
zaad door zomerdroogte
niet nogmaals verschroeien
kom mijn korenbloem
je ogen zijn blauwgroen
spikkeltjes om in te struinen
een lentezon om je te bruinen
laat de wereld wijsheid weten
in samen kindzijn kun…
Wat in haar nacht ligt
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 88 nooit plukken
het blijft voorlopig bij de stukken
van de flora in mijn liefdesdrift
ik doe werkelijk alles
wat in mijn nacht ligt
om haar als bloem te laten geuren
maar ik mag niet aan haar ruiken
verberg mij achter de duisterstruiken
tussen de duinen van mijn lakentuinen
wat in mijn nacht ligt dat is zij
laat haar door mijn dromen struinen…