Je hebt zo diep geleden aan het verborgene in jezelf,
dat ik hoop,
dat je daar in het pijnloos oneindige
een nog veel mooiere studeerkamer hebt, dan in Oranjewoud.…
de pijp rust nog op het eiken tafelblad
en kent de studeerkamer als de beste
dat ik bij het notuleren soms kletste
vond ze niet erg ik was leuk en gevat
uit haar ontsnapte het hoofdelijk denken
een mijmering voor een onbepaalde tijd
ook al raakte ik soms mijn inspiratie kwijt
ze hield van mij en zou mij niet krenken
bij haar vond ik genot…
Een wat gebogen en slobberig man
een intellectueel
met een studeerkamer waar hij verstrooid
in rondloopt, bladerend in boeken en papieren
Hij ziet me zitten
-Wat kijk je toch?
Och...…
Men heeft mijn
naam genoemd
en hem ongemerkt
vergeten,
Mijn naam - zo te zien niet meer
dan een waas die opdroogt in
de hete adem van anderen
En die onzichtbaar
aan de einder
verdwijnt -
Men heeft mijn
naam genoemd
en hem ongemerkt
vergeten.…